[✔]꧁ sᴛᴇᴘ ᴅᴀᴅᴅʏ ꧂ -「𝐓𝐨𝐣𝐢 𝐱 𝐑𝐞𝐚𝐝𝐞𝐫」

꧁ 𝟐 ꧂ - 𝐅𝐢𝐧𝐚𝐥

Daha üç aylık olan bebeğini göğsüne yaslayıp tek elinle, poposundan destekle tutarken çalan kapıyı açmak için odanızdan çıkmıştın. Doğumdan sonraki ilk ay haraketlerin büyük ölçüde kısıtlanmış olsa da yeni yeni kendine geliyordun.

"Dur bakalım, acaba abi ve baba geldi-" sözünü tamamlayamadan kapının ardındaki sima seni susturmuştu. Kelimelerin tek tek boğazında dügümlenirken kızının mırıltısı kulağında yankılanarak gerçekliğe dönmeni sağlamıştı.

Tek kaşını kaldırdın, "Hina?" Karşındaki sarışın kadını ilk kez dip boyası yaptırmamış bir şekilde görmek seni afallatmıştı. "Burada ne işin var? Güvenlik seni nasıl-"

"Arka tarafta güvenlik yoktu." Dedi, yine her zamanki çok bilmiş sesiyle.

Aranıza giren kısa bir sessizlikten sonra ilk o konuştu: "Beni içeri davet etmeyecek misin?"

"Hayır."

"Senden daha azını beklemezdim."

"Benden gelecek hiçbir şeyi hak etmiyorsun zaten." Tsumiki'yi tutuşunu sıkılaştırdın. "Cereyan yapıyor, Miki'nin üşümesini istemiyorum Hina. Git lütfen."

Sarıya çalan gözleri bir süre bebeğinin üzerinde gezindi. "Sana benziyor." Sesi mırıltıyla çıkmıştı.

O an ne yaşadığını anlayamamıştın. Hina'yı Toji'yle olan boşanma davasından beri -neredeyse bir yıldır- görmüyordun ve bir anda karşına çıkması şaşırtıcıydı. Minik bir hoplatmayla kucağındaki kızının duruşunu düzelttin.

"Diyecek bir şeyin mi var? Off Hina, neden geldin?" Üzüntüyle baktın, gözlerinden tüm geçmişin okunduğunu düşündün. "Tam da her şey harika giderken-" 

"Sadece uğramak istedim." Gitmek için birkaç adım geriye çekildi. "Yarın Tokyo'dan ayrılıyorum."

Kaşlarını çattın, "Nereye gideceksin?" Her ne kadar ondan nefret ediyor olsan bile bir geçmişiniz vardı. Ve sen geçmişinden kaçamazdın.

"Annemin yaşadığı kasabayı hatırlıyor musun?" Onaylarcasına başını salladın, hatırlıyordun.

Hina gibi şehir meraklısı birinin bir anda kasabaya yerleşecek olması sana garip gelse de sorgulamadın, artık tamamen hayatından çıkıyordu.

Zamanında annene ve sana çok çektirmiş bir kadındı, yine de onu suçlamadın. Baban, anneni aldatarak Hina'yı seçmeseydi bunlar yaşanmayacaktı sonuçta. İşte bu yüzden o an için Hina'ya kızmamıştın, ona karşı son sözlerin nefret dolu olmamıştı.

Bir şey demeden kapıyı kapatmıştın çünkü evin içi iyice soğumaya başlıyordu.

───❀───

"Ah- dur!"

"Kıpırdama." Dedi Toji, sol memeni avuçlarken. "Siktir- çok dar." Duvarların arasında sıktığın aleti iyice kasılmıştı. Başını yana atarak emmesi için ona yer açtın.

Megumi ve Tsumiki sayesinde birbirinizi nadiren görür olmuştunuz. Ne zamandır yapmadığınız için 'onu' içine almakta epey zorlanıyordun. İnlemelerinin odanızın dışına taşmaması için ayrı bir çaba sarf etmek bunu daha da zorlaştırıyordu.

"Sessiz ol kızım, daha ses yalıtımları ekletmedim." Baş ve işaret parmağı arasında meme ucunu sıkıştırdı. "Seni öyle sert si-"

Bebek telsizinden gelen ses ikinizi de durdurdu.

"Hadi ama- her ne boksa." İçinden bir anda çıkmasıyla birlikte dudakların arasından -pek de küçük sayılmayan- bir çığlık kaçmıştı. "Acıkmış olmalı."