CHAPTER 16

128 3 0
                                    

HE REJECTED HER

"Can i ask you something?" pagbubukas ko ng bagong usapan.

Feeling ko naman ay nasa posisyon ako para malinawan sa mga bagay-bagay na kumukunikta sa aming dalawa lalo na sa usaping pag-ibig.

"Sure, what is it?"

"Ano ba tayo?" walang ligoy-ligoy na tanong ko sa kanya and medyo napatigil din sya sa pag-nguya like seconds.

"What do you mean?" and this time ay uminom na sya ng tubig at ang buong facial atensyon nya ay nasa akin na.

"Hindi naman lingid sa kaalaman mo na gusto kita diba? and gusto ko lang din makasiguro na kung parehas tayo ng nararamdaman kase lately naging ok na ang pakikitungo mo sa akin so i think we are far from something else?"

He adjusted his seat before answering my question.

"Is it because we're about to make love last time?"

"Yeah" i nodded. "pero, hindi mo naman itinuloy diba? Wala naman may nangyari"

His gazed was faxed on me while listening.

"Kaya hindi nangyari ang ganon dahil pinili kong walang may mangyari sa atin"

"But you satisfied me that night?" i insisted.

"Yes, it's because that moment your body needs it. So i looked for another way to satisfy you that you don't have to lose in the end" His jaws throbbed.

"Kailangan ko bang ipagpasalamat 'yon sayo dahil hindi mo ako nagalaw at the same time ay napunuan mo ang pangangailangan ng katawan ko?" i said sarcastically.

He laugh softly. "Basically, yes. But emotionally, no."

"So ano tayo?" i feel that the corners of my eyes are heating up, signaling that anytime the tears i have been holding back are about to pour out.

Hindi sya nakapagsalita, nasa baso ang paningin nya.

"Para kang transparent glass, malinaw kong nakikita ang nararamdaman mo sa akin pero kailangan kitang ingatan na hindi mabasag kase once na mabasag ka hindi ka na mabubuo ulit"

Here we are again with his idiomatical words.

"Kung hindi mo nakikita ang pagiging panganib mo, hayaan mo'ng po-protektahan kita laban sarili mo, laban sa nararamdaman mo sa akin sa pamamagitan ng WALANG TAYO" he said.

His rejection of me was like a knife that pierced my heart many times.

"So ano ang mga ipinapakita mo sa akin lately?" there's a reproach in my voice.
"Sana nanatili ka nalang sa kung paano kita nakilala kase parang tanggap ko pa 'yon e, na-na wala kang pagtingin sa akin, na palagi kang galit sa akin, na hindi mo ako pinapansin and that i'm just like air"

Wala na, my tears have fallen.

"So, ganun-ganon nalang 'yon? hinintay mo muna na makita ang lahat-lahat sa akin bago ka kumambyo?" i spat him.

"Cameia" tawag nya sa akin sa nangungusap na tono at mga mata.

I looked at him painfully. "Don't ever call me Cameia, that's not my name".

Sabay talikod ko at malakas na sinarado ang pinto ng silid ko.

Walang hiya, pagkatapos ng mga ipinakita nya sa akin at sa mga ipinaranas nya sa akin ay wala pala talaga syang nararamdaman kahit kunti manlang? What a losser man, Kunsabagay ay ako lang naman ang naghahabol sa kanya na parang aso na habol ng habol!

Nakatulugan ko ang mabigat na saloobin at damdamin.

It's monday today, bumangon na ako para maligo. I didn't see Xan.

MAKE ME A SLAVE: EL FARMA 2  (COMPLETED)Where stories live. Discover now