CHAPTER 22

117 4 0
                                    

MARRY ME

"What if you join me to eat"

Mula sa pagkakayuko ay napatingin ako sa kanya, malamlam ang mga mata nya na tila nangungusap, pero bakit yayain nya akong kumain? I think this is not ethical since he is already married.

"No sir, just go on i can manage myself" mabilis na tanggi ko sa kanya.

"Do you think i can eat properly knowing that you are in front of me and watching me? My concern is that I am full, and it is not your concern whether you are hungry or not"

Shocks! Wala talaga preno ang bibig ng pabo na ito, kunting-kunti nalang talaga at malilitson ko na ito e.

"Please bring some turkish food here and don't forget the rice" sabi nya sa kausap nya sa phone habang ang mga mata nya ay nasa akin.

Maya-maya lang din ay dumating na ang mga food na ipinadala nya, nahihiya talaga ako kase naman diba? Ayaw ko maging feelingera pero parang maniniwala na ako sa mga pasimpleng asar s akin ni Yasimin.

"What are you waiting for? Eat!"

Mabilis ako tumalima, nahiya man ay no choice ako kundi sundin ito dahil sya ang boss ko.

Turkish food ang kinain ko dahil parang ayaw nya mamigay ng adobo nya kaya hindi ko nalang yon pinakialaman.

Habang ngumunguya ako ay nakikiramdam ako sa kanya pero parang wala lang, busy lang sya kumain at hindi ako iniintindi at sa ginawa nya ay parang nabawasan ang kaba at hiya ko kaya naging magana na rin ako sa pagkain. Hindi ko napansin na sa aming dalawa ay ako nalang ang kumakain at sya ay tapos na at mataman nya akong tinititigan habang sumusubo. Bumalik tuloy ang ilang ko na nawala panandalian.

"How is your hand wound? he asked.

Binitawan ko ang kutsarang hawak ko at itinaas ang kamay ko at ipinakita sa kanya.

"My wound is ok, it doesn't hurt anymore"  I said innocently.

"Besides your hand wound, what else hurts you?" I stopped chewing and stared at him. Pero kalaunan ay ako ang unang bumaba ng tingin.

"What do you want to convey, sir?"

"You can talk to me, not as your boss. But as your friend. I know that you have a serious reason why you are putting up with what you are not used to"

Dahil sa sinabi nyang iyon, my tears started to flow, mixed with what I was eating.

Itinaas nya ang baba ko, dahilan para mapatingin ang mga mata ko sa kanya na puno ng luha ng pighati.

"Don't cry, you're too beautiful to cry" His thumb rubbed my tears that were already running down my cheeks.

Marahan kong inilayo ang mukha ko sa mga palad nya, ayaw kong makasira ng pamilya ng iba. Hindi ako muslim at hindi ako pwede sa kultura nila at ako mismo ay ayaw kong pumayag na mapabilang sa kanyang mga asawa.

That's not the kind of family I want, because I only want to be the woman he will marry and I will only marry the man I love.

"Sir, with due respect. I don't want to have a relationship with a married person......Especially with you!"

Singhal ko sa kanya at napatayo na ako.

"Wait, wait, wait. What did you say again am i married?"  natatawang tanong nya na napatayo na rin.

"Yes, I know you're married so stop flirting with me ok? And one more thing, I'm a minor, you might be imprisoned" banta ko sa kanya.

But he laughed softly.

MAKE ME A SLAVE: EL FARMA 2  (COMPLETED)Where stories live. Discover now