BOYFRIEND
Along with the pouring of heavy rain is the pouring of my tears.
Pour more rain and drown the weight of my feelings, it's too heavy. Blow me away, drown me, I don't want to pretend that I'm floating but the truth is that I'm almost drowning.
Baha na sa luha ang mga mata kong basa. Yes, you are right sir Furkan. I am weak, very.....very weak.
Paggising ko ay sobrang bigat ng katawan ko at nanginginig pa ako sa sobrang lamig, sira din kase ang hater ng apartment ko kaya kailangan ko magtiis at manipis lang din ang kumot ko.
Nagising ako ng bandang hapon na at wala akong balak na pumasok sa trabaho at hindi na rin ako papasok doon, pag ok na ang pakiramdam ko ay maghahanap ako ulit ng mapapasukan. Bakit sya lang ba ang may restuarant sa buong Turkiye?
Sinubukan kong tumayo para sana kahit paano ay makainit ako ng tubig ngunit nabuwal lang ako dahil hilong-hilo ako, I returned to my bed and closed my eyes, I was getting weak. "Papa, Xan I need you" I said in my mind and I completely closed my eyes and I don't know what happened next.
"Kahit saan ka magpunta, babantayan kita....babantayan kita......."
"Kami, kami, kami!" mga yugyog sa akin ang nakapagpamulat ng aking mga mata.
I saw a familiar face, I saw deep fear and concern on his face.
"You're dreaming" he said.
"Si-sir, Furkan, what are you doing here?" nanghihinang tanong ko.
Inilibot nya ang kanyang paningin and i just realized na nasa hospital ako.
"But how? Paano ako napunta dito?" naguguluhang tanong ko sa kanya.
"You didn't go to the restaurant for two days and Yasimin was knocking on your unit but you didn't answer so I went to where you live and I tried to break the door because you didn't want to open it"
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nya.
"But I didn't hear her knock on my unit" I stammered.
"Exactly, because when I opened the door you were unconscious. You were burning with fever so I brought you to the hospital right away"
Natigagal ako at ibinaling sa ibang diriksyon ang mga mata ko, nagkaroon pa tuloy ako ng utang na loob sa kanya. "Thank you" i snapped. Hindi naman sya sumagot nakatingin lang sya sa akin.
"You have been unconscious for three days" he said.
Napalingon ako ulit sa kanya. "3-3 days? Ganon na ako katagal na nakatulog?" nauutal ko na sabi na halos hindi makapaniwala, kase parang kahapon lang yon e.
"Evet" sabay tango nya na mariin akong tinititigan. "I was worried about you" mahinang sabi nya pero rinig ko pa rin.
"Tell me, do you have a medical history?" he suddenly asked.
"Yes" marahan akong tumango. "My Dad and my Doctor said I have a migraine"
"Migraine!?" he repeated what I said. "Other than migraine, don't you know anything about your medical history?" follow-up question nya.
Umiling ako, pero kita ko sa mukha nya na parang may gusto syang sabihin pero at the same time ay parang kinakarkula nya ako.
"Why do you seem unwilling to believe that my medical history is only migraine?"
"Of course, I believe you. I'm just asking" malumanay nyang sabi at hindi na nagtanong pa sa medical history ko.
Maya-maya ay bumukas ang pinto, pumasok ang isang lalaki na madalas kong makita na kasama ni sir Furkan sa restuarant. Secretary nya at may dala na mga pagkain at lumabas rin kaagad.
YOU ARE READING
MAKE ME A SLAVE: EL FARMA 2 (COMPLETED)
言情Si Kami ay ampon ng isang mayaman na haciendero na si Don Gabriel El Farma, sa Canada sya nito pinalaki. Sa pagbalik nila sa Pilipinas ay mahuhulog ang loob ni Kami sa kanilang Driver na si Xan Laves Recuerda na higit na mas matanda sa kanya. Pero...
