Yaşamak İçin Ne Gerekiyorsa O

Teslimiyet

"Hayır Melis, ölmeyeceksin, korkma"
"Hayatımızı berbat etmekten başka bir şeye yapmıyorsunuz. Nefret ediyorum ikinizden de"
"Seni sevmekten başka bir şey yapmıyorum ben"
"Pedofili"
"Melis sende beni seviyorsun"
"Sana karşı hissettiğim tek duygu nefret"

Kavga edeceklerini anladığımda yanlarından ayrıldım. Saçma sapan tartışmaları gram ilgimi çekmiyor. Şu an merak ettiğim tek kişi Berfin.

Odaya girdiğimde tüm masumluğuyla uyurken buldum onu. Bugün beni çok sinirlendirdi. Kontrolümü kaybetmeme sebep oldu. Ama yine de ona kızamıyorum. Kontrolümü elime aldığım an ona olan öfkem sıfırlanıyor.

Neden bu kadar masum ki!? Bu kadar masum birine bunları yaşatmanın bedelini onun nefreti ile ödüyorum. Benden nefret etmesi canımı çok yakıyor. Ama benden nefret etmek için çok fazla sebebi var.

Yüzünü okşadığımda ne kadar terlediğimi fark ettim. Onu kucağıma alıp banyoya soktum. Güzel bir duştan kimseye zarar gelmez. Onu küvete oturttuğumda gözleri aralandı. Ağzının içinde bir şeyler yuvarladı. Ama ne dediğini anlamadım.

Üstünü çıkarıp çıkarmamak konusunda kararsız kaldım. Bir süre sessizce onu izledim. Ama sonunda çıkarmaya karar verdim. Tişörtünü çıkardığımda gözleri açıldı. Bana bakıp ne yaptığımı sordu.

(Berfin uyandığına göre ondan dinleyebiliriz)

Neden beni buraya getirdi ki!? Ne yapacak bana!? Neden üstümü çıkarıyor!?

"Sakin ol. Çok terlemişsin banyo yaptırıcam"
"Sana mı kaldı, bırak beni"
"Berfin, lütfen izin ver"
"Hayır, ben yaparım çık"

Alnıma bir öpücük kondurup dışarı çıktı. Ama şu an banyo yapmak falan istemiyorum. Tişörtümü geri giyip banyodan çıktım. Ama odaya geri girdiğimde ondan başkası yoktu.

"Neden yapmadın"
"İstemiyorum"
"Çok terlisin"
"Bebek değilim ben"
"Berfin banyo yap yada ben yaptırırım"
"Hayır"

Üstüme gelmeye başladığında çığlık atıcaktım. Ama ağzıma dolanan elleri buna engel oldu. Beni bir çuval gibi omzuna atıp banyoya geri soktu.

Tişörtümü çıkarıp attıktan sonra beni küvete oturttu. Tamam bir banyo iyi gelebilir. Kendim yapacak kadar halim yok. Ama madem bu kadar ısrarcı daha fazla karşı gelmeyeceğim. Zaten karşı gelmem de işe yaramıyor.

Vücudum çıplak kaldığında suyu açtı. Bir anda üstüme gelen suyla irkildim. Ama o buna sadece gülümseyip beni suyun altında tutmaya devam etti.

"Soğuk"
"Daha sıcak olduğunda da sıcak diyorsun"
"Ya ortasını bul o zaman"

Gülümseyerek suyu tekrar ayarladığında cidden dediği gibi sıcak olmuştu. Ama tam diyecekken dudaklarımı kendi dudaklarına hapsetti. Geri çekilmek istesem de vücudum buna izin vermedi.

Bir süre sonra kendi geri çekildiğinde şaşkınca bana baktı. Bakışlarından rahatsız olduğum için kafamla ne var işareti yaptım.

"Karşılık vermedin ama geri de çekilmedin"
Bir şey demeden omuz silktim. Suyun sıcaklığına da alışmıştım. O yüzden tekrar demek istemedim.

Saçlarımı nazik hareketlerle köpürtmeye başladığında bu dokunuşları özlediğimi fark ettim. Beni tutsak ettiği zamanlar bana banyo yaptırıyordu. O banyoda ne kadar elim ayağım bağlı dursam da çektiğim acılardan sonra bana şefkatli dokunuşları biraz olsun kendime gelmemi sağlıyordu.

Bugünde beni yine o zamanlar olduğum halime dönüştürmüştü. Bu sefer fiziksel bir zarar vermemişti. Ama ruhuma verdiği zarar yeterliydi. Şimdi de tüm şefkatiyle ona muhtaç olmamı sağlıyordu işte. Önce kırıp sonra merhemlerle ağrısını alıyordu.

İçerden bir kırılma sesi geldiğinde korkuyla Samet e baktım. Bir cevap beklediğim çok açıktı. Ama onunda açıkça sormamı beklediği çok açıktı.

...

Melis e ne olacak!?

Berfin son yaşadığından sonda kendini nasıl teslim edebildi!?

Samet kontrolünü sağlamayı ne zaman öğrenecek!?

Vote ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar😋