Epey yorgunluk var içimde
Bilmiyorum ne var ederimde
Ellerimde...
Böyle olmamıştım hiç bir zaman
En çok halime üzülen kişidir anam
Denizi severdim
Güneşi severdim
Güneş batmadan önce
Hayat güzeldi babam saçımı sevince
Etrafım karanlık şimdi karanlığı sevdim
Görememek daha iyidir belki karanlık olan evimdi
En çok da çocuk gibi eğlenmeyi , gülmeyi özledim
Belki bir gün bir çocuk gibi kapımı çalan yakın arkadaşlarımı gözlerim
YOU ARE READING
DİLHUN
PoetryKendimce içimden geçenleri kaleme dökmeye çalıştım umarım seversiniz❤🩹
