တညလုံးအန်တီ့ပုံရိပ်လေးတေကကျွန်မမျက်လံုးထဲကမထွက်နိုင်ဘူး သိလားအန်တီ။ဒီနေ့မှစတွေ့တာဆိုပေမယ့်အန်တီကကျွန်မနှလုံးသားထဲမှာနေရာအပြည့်ယူနေပြီ။ အန်တီ့အကြောင်းတေသိချင်တယ်။ အန်တီ့ကိုပဲထိုင်ကြည့်ချင်နေတာတော့ပါပဲ ဒေါ်နွေအတာရယ်.....
နွေရာသီဆိုတော့မန္တလေးရဲ့နေပူရှိန်ကြောင့်ကျွန်မအရင်နေ့တေကလိုနေဖင်ထိုးတဲ့ထိမအိပ်နိုင်ဘူးလေ။ နောက်တခုကအန်တီ့ကိုတွေ့ချင်တာလည်းပါတယ် ဟီးဟီး
အန်တီ့အကြောင်းကိုတွေးရင်းနဲ့မနက်ခင်းတခင်းလုံးလုပ်စရာရှိတာလုပ်ပြီးအချိန်ကုန်မယ်ထင်တယ်။မျက်နှာသစ်လည်းအန်တီ့ကိုပဲမြင်ယောင်တယ်၊မနက်စာ စာလည်းအန်တီ့ကိုပဲမြင်ယောင်နေမိတယ်။အန်တီ့ကိုကျွန်မနာမည်ပြောင်းပေးချင်တယ် ဒေါ်စိုးမိုးနိုင်ဆိုပြီးလေ။ ကျွန်မကိုအရမ်းစိုးမိုးတာပဲအန်တီရယ်
"ဟဲ့သမီး ဘာတေထိုင်တွေးပြီးပြုံးနေတာလဲ"
"မပြုံးပါဘူးမေမေရဲ့"
"ကိုရေ ကို့သမီးကတော့ရည်းစားရနေပြီလားမသိပါဘူး" သတင်းစာဖတ်နေတဲ့ဖေဖေ့ကိုမေမေကလှမ်းစလိုက်သည်။
"ဟုတ်မှာပေါ့ကွာ ကိုတို့သမီးလေးကဆယ်တန်းတောင်ဖြေပြီးပြီဆိုတော့"
"ဟာ ဖေဖေနဲ့မေမေနော် မရသေးပါဘူး ဒီတိုင်းပြုံးမိသွားတာကို နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီးဘာေတေပြာေနမှန်းမသိဘူး"
"စတာပါ သမီးလေးရယ် မဟုတ်ရင်လည်းပြီးတာပါပဲ"
ဖေဖေနဲ့မေမေကကျွန်မကိုတနေ့မှာအနည်းဆုံးတခါတော့စတတ်ကြသည်။ အရမ်းကိုပျော်ဖို့ကောင်းတယ်။
"ဒါနဲ့သမီးဘယ်ချိန်သွားရမှာလဲ"
"၁၀နာရီမေမေ"
"အဲ့တာဆိုရေချိုးတော့လေ"
"ဟုတ်ကဲ့မေမေ"
ကျွန်မလည်းရေမြန်မြန်ချိုးပြီး အဖွဲ့ဆီသွားဖို့ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ အန်တီ့ကိုအရမ်းတွေ့ချင်နေပြီ။
"မေမေရေ သမီးသွားပြီနော်"
"စောလှချည်လားသမီး"
YOU ARE READING
Once
Romanceနှစ်ဦးမေ-ဘဝမှာတစ်ခါတခေါက်သာချစ်ခွင့်ရပါလျှင် ထိုချစ်မိသောလူသားအားတခါတခေါက်မျှသာပိုင်ဆိုင်ချင်မိသည်။ နွေအတာ-မဖြစ်နိုင်တဲ့အရာတေကိုစိတ်ကူးယဉ်ပြီးမျှော်လင့်ခြင်းက နာကျင်မှုကိုဖြစ်စေတယ်ကွဲ့
