Team 7 ( sasusaku )

1.

İçimde tuhaf bir duygu vardı. Sanki bu gece bir şey olacakmış gibiydi ve bu duygu beni oldukça rahatsız ediyordu.

'Sakura chan hoy sana diyorum'

'Ha ne oldu'

'Daldın '

'Önemli bir şey değil..naruto bu geceyi bitirelimmi '

'Bişeymi oldu '

'Hayır hayır sadece yorgunum son görevden sonra dinlenmek istiyorum'

'O zaman eve bırakayım seni'

'Yok ben giderim sağol'

Narutonun bir şey demesine izin vermeden yanından ayrılmıştım. Tabikide eve gitmeyecektim sadece adımlarım beni nereye götürürse oraya doğru adımlamaya başladım.

Tuhaf bir ruh haliyle yürürken nereye geldiğimi o an anlamıştım. Köyün çıkışındaki park.

Etrafa kısa bir an baktığımda kimseyi görememiştim.
Belkide benim kuruntumdur ve hiçbir şey olmayacaktı.

Tam geri dönecekken ilerden gelen kişiyi fark etmiştim.

Ama bu..

O an gözüm sırtındaki çantaya takılmıştı ve o an göğsümde tuhaf bir sızı oluşmuştu.

'Bu saate burda tek başına ne işin var'

'Çünkü köyü terk edeceksen bu yolu kullanacaktın'

'Eve git ve yat'

Yavaşça yanımdan yürüyerek geçtiğinde yumruklarımı sıkmıştım.

' neden sürekli bu can sıkıcı sessizliğini koruyorsun..neden bana bir şey anlatmıyorsun'

Yavaşça ona döndüğümde onunda adımları durmuştu.

'Sana bir şey anlatmak zorunda değilim'

'Yoksa..sasuke kun benden hep nefretmi etti..hatırlarmısın bizler genin olduğumuz zaman seninle bir konuşma yapmıştık ve bana çok kızmıştın'

Sasuke kun sessizliğine devam ediyordu yine aynı şeyi yapıyordu.

' hatırlamıyorum'

Titrek bir nefes vermiştim. Gerçekten bu adamın ağzından laf almak çok zordu.

' o zamanlar bizler görevden göreve koşuyorduk Naruto sen ben kakashi sensei..zor oluyordu ama her şeyin üstesinden geliyorduk ve en önemlisi çok mutluyduk'

'Tamda düşündüğüm gibi..senle ben aynı değiliz aylarca sizle kalarak iyi işler yaptığımı kendime inandırmaya çalıştım ama artık olmuyor ben güç istiyorum yalandan sevgi istemiyorum'

'YİNE YALNIZMI KALMAK İSTİYORSUN..bana o zaman yalnız olmanın çok kötü bir şey olduğunu söylemiştin..bak ailenin başına ne geldiğini biliyorum intikam ateşiyle yanıp tutuşuyorsun ama intikam kimseye mutluluğu geri getirmez..ne sana nede bana '

' dediğim gibi ben bir intikamcıyım , intikam için yaşıyorum burda kalarak sadece zaman kaybedi-'

'Seni seviyorum'

Sasuke kun susmuştu. Gitmemesi için elimden ne geliyorsa yapmaya hazırdım. Gururumu bile ayaklar altına alırdım yeterki gitmesin.

'S-sen neden'

'Birini sevmek için sebep aranmaz sasuke kun'

Bir anda sasuke kun önüme gelmişti hareket dahi etmemiştim. Bir eli yanağımdaki yerini bulduğunda nefeslerimiz birbirine temas edecek kadar yakındı.

'Gerçekten can sıkıcısın'

'Biliyorum'

Gözlerimiz adeta birbirine kilitlenmişken ikimizde sanki bu anı bekliyormuşuz gibi bir anda birbirimizin dudaklarına yapışmıştık.

Sadece dudaklarımız birbirine dokunurken bile kalpten gidecektim.
Bir kaç ay önce sasuke kunla öpüşeceksin deseler inanamaz gülerdim ama şimdi onunla dudak dudağaydım ve nasıl hala bayılmadığıma hayret ediyordum.

Yavaşça dudaklarımız ayrıldığında sasuke her zamanki soğukluğuyla bana bakarken ben ona kızaran yanaklarımla bakıyordum.

' hadi eve gidelim sakura '

Usulca kafamı salladığımda mutluluktan havaya uçmak üzereydim.
Hem onunla öpüşmüş hemde gitmesini engellemiştim.

Sasuke kun nazikçe elimi tuttuğunda dolunayın altında el ele yürümeye başlamıştık.