TAKINTI

30. Bölüm

Sezon finali için
son 5 bölüm kaldı.💗

Odadan çıktığımda Sahra ve Barlas'ın meraklı bakışlarını üzerimde hissettim.

"Efsan bir şey mi oldu?" Sahra endişeli gözlerle bana bakıyordu.

"Atlas uyandı."

"Oh çok şükür." Hepsinin yüzündeki endişe yerini mutluluğa bırakmıştı.

"Evden onun için temiz kıyafet getireceğim."

"Yardımcı olmamı ister misin?" Sahra yanıma geldiğinde ona döndüm.

"Hayır. Siz burada onunla kalın." Sahra başını sallayarak abim ile birlikte içeri girdi. Barlas'ta arkalarından gidecekken kolundan tuttup durdurdum.

"Atlas olanları bilmeyecek." Barlas söylediklerimle şaşkınlıkla bana baktı. Kapı yarı açık kalırken Atlas'ın yatakta yatarak bizi izlediğini fark ettim.

"Yenge. Abim bu olanları elbet öğrenecek. Bizden duyması daha iyi olmaz mı?"

"Yakında ona kendim herşeyi söyleyeceğim. Ama şuanlık bilmesini istemiyorum."

"BARLAS." Atlas'ın sesiyle ikimizde açık olan kapıya bakışlarımızı çevirdik. Atlas sinirle bana bakarken Barlas'a döndüm.

"Bana güven. Herşey kontrolüm altında." Barlas başını salladığında Atlas'a son kez bakıp oradan hızla uzaklaştım.

♧

Atlas kolundaki serumu sinirle çıkarmaya çalışırken Samet kolundan tutup durdurdu.

"Atlas daha yeni uyandın. Hemen ayağa kalkamazsın." Atlas kolunu tutan adamdan sertçe kolunu çekerek serumu  çıkarıp yere attı.

"Efsan nereye gitti?" Atlas Sahra'ya döndüğünde içeri Barlas girmişti.

"Sana temiz kıyafet getireceğini söyledi. Dinlenmen gerek." Atlas ayağa kalkmaya çalıştığında başı dönmüştü. Barlas hızla yanına gelip koluna girdi.

"İyi değilsin dinlenmen gerek." Barlas dikkatle Atlas'ı yatağa yatırıp seruma baktı.

"Hemşireyi çağıracağım." Sahra odadan çıktığında Samet'te peşinden gitti. Barlas ikisinin arkasından bakakalırken Atlas kardeşinin tavrını dikkatle izledi.

"Bahsettiğin kişi Sahra mı?" Barlas duyduklarıyla hemen Atlas'a döndü.

"Saçmalama lan. Onunla ne işim olacak?" Atlas kardeşinin panik olan tavrına gülümsedi.

"Otur şuraya. Biraz konuşalım. Abinin ölmediğine sevinip baş ucumdan ayrılmaman gerekirdi." Barlas sırıtarak boş olan koltuğa geçip oturdu.

"Sen kolay kolay ölmezsin."

"Doğmamış çocuğumu kaybettim. Sanırım bu dünyada benim baba olmaya hakkım yok." Atlas'ın ciddi tavrına Barlas sessizlikle izledi.

"Saçmalama. Sen baba olmayı herkesten çok hakkediyorsun. Asaf senin öz çocuğun bile değil. Ama ona karşı ilgin babacan tavrın bile herşeyi gösteriyor."