Lifeless Sea (GL)

Chapter 3

When you're speaking in front of others, it is important to bring all your confidence and feel yourself. Eye contact with your audience is a must, especially when you're talking, because through that, they can rest assured that you're not talking nonsense.

"Once again, I, Sea Waverine Yllanov, together with my group was proudly presented this business plan in front of you, our dear panelists. Thank you." I said and bowed.

"Very good, at such a young age I can see bright future waiting for you." Ngiting kumento ng guro. I smiled back at nagtungo na sa room.

I'm so tired. After our successful presentation, bumalik na kami ng room. Magrereview ako ulit for another quiz for the major subject.

Nahinto ako sa pagbabasa dahil sa narinig ko.

"Kung walang favoritism si ma'am, ako na dapat ang maglelead ng business presentation." Ani ni Hira. She was my friend before.

"Anong ikaw? Sa'yo ba sinabi?" Tanong naman ni Isay.

"Oo, kaso may naki-usap daw na siya nalang ang maglead." Inis na sabi ni Hira.

Ako ang first and last choice, may issue pa nga siya pero dadagdagan niya nanaman.

Nagpintig ang tenga ko roon. Bago pa ako makatayo ay nauna na si Surea sa pwesto nila Hira.

"Pinagsasabi mo riyan? Tagal mo nang delulu hanggang ngayon ba naman ganiyan ka pa rin?" Surea mockingly said.

"Nacut-off ka na wala ka pa ring character development, that so low of you, Hira." Dugtong nito.

Tumawa ako at nabaling ang tingin nila sa'kin. Hinatak ko pabalik si Surea dahil hindi worth it na patulan ang ganiyang tao.

I looked at them one last time.

"May favoritism o wala, never kang mapipili. Alam mo kung bakit? Hindi sila tumatanggap ng tanga." I smirked and walked away.

If they will go lower, then I'll wait them in hell. I'm already here waiting for them. Sapat na siguro ang pag-intindi ko sa mga tao. Sometimes it is not all about understanding, instead we should jump onto acceptance.

We should accept that people live on their own definition of truth and on what is right.

Nang hapon ding iyon ay nagpractice kami, batak kung batak.

My physique felt so tired and numb. Anong oras na rin ako nakauwi dahil napractice kami sa PE. Malapit na ang competition for hip-hop dance.

Kinabukasan ay hindi ako makakilos nang maayos dahil sobrang sama ng pakiramdam ko, I decided to rest. Pero nagsabi muna ako sa mga kaibigan ko paraaexcuse na rin.

BARBIELAT BASHER 4VER

paexcuse: Me

Surea Skye: Hala te bakit? Anyare
Kalyst Rinowa: Hala te bakit? Ang oa

Para kayong aso't pusa, nilagnat
lang naman, hindi pa ako
mamatay : Me

Asra Sorin: May excuse letter ka na ba?
Surea, Kalyst, and Asra: Gawan ka na namin
Bhielat: pahga k teh🥰

Bhielat is Serius; ewan ko bakit ganiyan nickname niya, pero hindi marunong magseryoso puro pangdodogshow ang alam.

Wala namang mag gagawa sa'kin ng excuse letter, buti nalang ay nandiyan sila. I am so thankful to have them as my best friends. Last circle ko kasi ay parang wala lang, may kaniya kaniyang mundo, and there's a deep reason why we decided to cut ties.

Nang mawala ang dati kong circle, may dumating naman na bago, I'm so happy and hoping na sana ay hindi ito matulad sa isa. Mukha lang silang mga gaga, pero matitino sila.

I put my phone down and went to sleep. Nagising nalang ako sa ingay ng boses ni mama. Pinagsasabihan nanaman ang mga magugulong bata. I ignore it and try to close my eyes.

"Hindi ka pumasok?" That's my lola Soraya.

Galing siyang palengke dahil tumutulong siya sa business nila tito para may pambili rin siyang gamot dahil wala nang magsusustento para doon dahil wala nang trabaho ang nanay ko.

Hinawakan niya ang noo ko at tinignan ako bago siya lumabas ng kwarto ko. Pagdating niya ay may dala siyang soup. Alam kong pagkain niya 'yon, pero binigay niya sa'kin dahil wala pang pagkain kasi hindi pa nakapagluluto.

"Kumain ka na muna bago ka uminom ng gamot, ubusin mo 'yan ha." Wika nito

"Ihh ayaw po" nilalambing ko lang siya dahil miss ko na rin si lola, these past few days kasi ay sobrang busy ko sa school works at late na rin nakaka-uwi dahil sa practice.

Last time I checked masama na ang pakiramdam ko pero of course walang pahinga as always kaya ngayon ay natuluyan na.

"Wag nang makulit bata ka, hihilutin nalang kita mamaya at magpahinga ka nalang diyan." Strikto nitong bilin dahil ayaw niyang nagkakasakit kami.

Pakiramdam ko ay siya lang akong kasama ko sa lahat pati ang kapatid ko. Ang anak niya ay si papa, pero matagal na 'tong nawala.

Kasabay kasi ng pagkamatay ni papa ay siyang pag-alis ni mama papuntang abroad. That time wala pa akong muwang, naalala ko pa noon na lagi kong hinahanap si mama paggising ko, pati na rin ang pag-iyak ko sa mga album namin na puno ng litrato at makakatulog dahil sa pag-iyak. Pero noon 'yon.

𓇼 ⋆.˚ 𓆝⋆.˚ 𓇼 ⋆｡˚ 𓆞

Andaming naming activities and quizzes pagkabalik ko ng school. Tulala lang ako sa subject ni sir Liam, understanding and culture. Medyo ok na rin ang pakiramdam ko kaya pumasok ako.

"What can you say about inequalities?" He asked at may hawak na white board pen.

"Inequalities can sense, feel, and see. In short, inequality is everywhere. Katulad sa gender, jobs, sexuality, and status." Geoneve answered.

I have a lot to say about inequalities, but I chose not to speak because I don't feel like talking. Kahit alam ko naman ang topic ayoko pa rin.

Binulungan ako ni Surea na mag-taas daw ako ng kamay because she knows that I like the topic. But again, I chose not to.

"How about you, Surea? Any idea or definition about inequality?" Sir Liam fixed his eyes in our direction and raised his brows.

Napairap nalang ako sa hangin sa sinabi ni Surea.

"Sir, si Sea daw po gustong sumagot." I looked at her and stand up. That bitch, kung hindi ko lang kaibigan baka sinapok ko na.

"Inequality for me refers to unbalanced and unequal treatment in our society. Inequality exists everywhere and anywhere. For example, in this country, there's a barrier between the rich and the poor that is divided by strata by means of inequality they have no choice but to bare with that life. Another example is favoritism." Hindi ko na natuloy ang sinasabi ko nang magreact ang aking mga kaklase. Samu't saring reactions ang makikita sakanila.

"Class, quiet. That's a good point Ms. Yllanov. Please continue" Sir Liam said.

"Again, another example is favoritism. It is unfair and considered unequal because it can't recognize everyone; it just focuses on specifics or what is called 'favorite'. Furthermore, people hate inequalities, but they are the ones who're doing it." I said and continued.

Pumasok kaagad sa isip ko ang nanay ko. I just laughed at my head sarcastically.