Bloody Ties

Part 23

-' Αριάδνη σου έχω πει 100 φορές ότι το δάσος των βαμπιρ είναι πολύ επικίνδυνο. Μπορούσες να πάθεις το οτιδήποτε'

-' Περίμενε μισο λεπτο Πιτερ γιατί κάτι εδώ δεν πάει καλά. Εγω εκείνη τη μέρα έφυγα από το αρχοντικό. Μπορεί να στο επιβεβαιώσει και ο πατέρας σου ότι ήμουν σπίτι μαζί του'

-' Όντως ησουν μαζί μου'

- ' Και τότε ποιος ήταν; Ο σωσίας σου;'

-' Πιτερ... λες η Αριάδνη να βρισκόταν στη σπηλιά των ψυχών;' Είπε ο Μαικλ στον πατέρα μου και εκείνος τον κοιτανε με ένα βλεμμα που επιβεβαίωνε αυτά που έλεγε

-' Τι είναι η σπηλιά των ψύχων;' Ρώτησα εγω μπερδεμενη

-' Είναι μια μαγική σπηλιά. Οποίο μαγικό πλασμα μπει εκεί μπορεί να πάρει τη μορφή κάποιου άλλου. Αυτό όμως πιάνει μόνο στους ανθρώπους. Εμεις τα βαμπίρ δεν μπορούμε να δούμε αυτή την οφθαλμαπάτη'

-' Δηλαδή κάποιος άλλος πήρε τη μορφή σου;' Τον ρώτησα και εκείνος κούνησε θετικά το κεφάλι του

-' Μάλλον κάποιος θέλει να χαλασει τελείως τις σχέσεις σου με την οικογένεια σου Αριάδνη μου'

-' Οικογένεια μου;' Ρώτησα με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Δηλαδή με θεωρούν ακόμα οικογένεια τους μετά από όσα έκανα;

-' Πάμε σπίτι μας και θα τα συζητήσουμε ολα' Είπε ο μπαμπας πρόσχαρα

-' Δεν νομίζω πως αξίζω την αγαπη σου μπαμπα'

-' Αξίζεις την αγαπη όλων μας. Ε Μαικλ;'
Ο Μαικλ καθόταν σε μεριά σκεπτικός και μπερδεμένος. Ίσως δεν ήθελε να τους ακολουθήσω. Λογικό μου φαίνεται. Δεν είχαν γίνει και λίγα

Ο μπαμπας μου μου έκανε νόημα να τους ακολουθήσω. Περπατήσαμε μέχρι το αρχοντικό. Μια νοσταλγία με έπιασε όταν το αντίκρισα μπροστά μου. Αυτό το σπίτι το είχα αγαπήσει. Είχε μπει μέσα στη καρδιά μου. Ένιωσα τόσα πολλα εδώ μέσα. Βρηκα επιτέλους τον μπαμπά μου. Κατάλαβα πως ποτε δεν με παράτησε και με αγαπούσε πάντα. Εμαθα καλύτερα τον Μαικλ. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό για εμένα. Νιώθω ένα περίεργο δέσιμο μαζί του. Ένα δέσιμο που δεν το είχα ποτε ξανά με κανεναν.

Μπήκαμε στο σπίτι και η Βερόνικα με υποδέχτηκε γεμάτη χαρά και αγκαλιές. Δεν ίσχυε ωστόσο το ίδιο για τη Μιριαμ, τον Τζοναθαν και τον Χολαντ. Με κοιτούσαν μουτρωμενοι και νευριασμένοι. Ειδικά το βλεμμα του Τζοναθαν διαπερνούσε το κορμί μου και μου δημιουργούσε ρίγος.