မိုးဆွေက အသက်နှစ်ဆယ်..မြန်မာစာနဲ့ကျောင်းပြီးတော့ဆိုင်လား မဆိုင်လား.
အင်္ဂလိပ်စကားပြောသင်တန်းနဲ့ကွန်ပျုတာသင်တန်းတွေတက်ပစ်တယ်။သူ့အ
ကြောင်းသိတဲ့ကောင်မလေးတွေက သူ့
ကို လန့်လည်းလန့် ကြိုက်လည်းကြိုက်..
မြွေဆိုး လို့ပဲခေါ်လိုက်ကြတယ်။ခေါ်လဲ
ခေါ်သင့်ပါတယ်လေ..သူ့လီးကြီးကခုနစ်
လက်မ အကျော်ပဲရှိမယ် လျော့တော့မ
လျော့ဘူး။နဲနဲလေးထိလိုက်မိတာနဲ့ ရှူး
ကနဲအသံမမြည်တာကလွဲရင်ထောင်ပြီး
တက်လာတာက တကယ့်မြွေပွေးတုတ်
တုတ်ကြီးလိုပဲ.လီးချောင်းကဆီးပုံးနဲ့ရိုက်
ပြီးဖျောင်းကနဲတောင်အသံထွက်လာတဲ့အထိသန်လွန်းတယ်။အဲလိုသန်လွန်းလှသလာက်လည်းအဆိပ်ရည်ကသန်လွန်း
များလွန်းလို့စောက်ခေါင်းထဲမီးသတ်ပိုက်
နဲ့ထိုးတည့်သလားထင်ရအောင်ပူကနဲ ပူ
ကနဲ ပန်းပန်းထည့်တတ်တာအတော်ဆိုး
တယ်လို့ကောင်မလေးတွေကပြောတာပဲ
လေ။မမကြီးတွေ အန်တီလေးတွေတော့
သူတို့နဲ့ပြောင်းပြန်..တော်တော်ကြိုက်ကြ
တယ်လို့ပြောပြန်ရော..
” ဟ..ငါ့သားရ..မင့်အမေလိုးတယ်မှပဲ
မင်းရတဲ့ဘွဲ့ကမြန်မာစာ ဟ..ဘာဆိုင်လို့
အင်္ဂလိပ်စပီကင်းတွေ ကွန်ပျူတာတွေမှ
စိတ်ကူးယဉ်ရတာတုန်း..”
မိုးဆွေကတော့ ရယ်လိုက်တာမှ မျက်
ရည်များတောင်ထွက်တယ်။
” ဟားဟားဟာ..ဟုတ်ပါပြီအဖေရယ်
ဟုတ်ပါပြီ.ဟားဟား..အမေတော့ အဖေ့
ပါးစပ်ကလိုးတာနဲ့ပဲသေလို့ရနေပြီ ဟား
ဟားဟား..”
ဦးကိုကိုလွင်မျက်နှာကြီးအီးမှန်ပြီးရှုံ့ မဲ့သွားတယ်.
” လီးပဲ..ဒီငါလိုးမသားနဲ့တော့..မင်းအ
မေကိုငါကပါးစပ်ကပဲလိုးနေတယ်ဆိုတာ
ဘာဂျာပဲမှုတ်နေတယ်လို့ပြောတာပဲကွ..
မင်းစကား မင်းပြန်ရုတ်သိမ်းဟေ့ကောင်
မရုတ်သိမ်းရင် မင့်ရှေ့မှာမင့်အမေကိုလိုး
ပစ်မယ်..”
ဒီအသံတွေကို မထွေးရီ အိပ်ခန်းထဲက
ကြားလိုက်တော့မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။
တကယ်များ လာလိုးမှဖြင့် သားလေးရှေ့
ရှက်စရာကြီး ခ်ခ်။သူ့သားကအသက်နှစ်
ဆယ် လို့သာပြောပေမယ့် တကယ့်ကိုလူ
ကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီ။မထွေးရီရဲ့ဖင်
တွေ နို့တွေကိုလည်း မသိမသာခိုးကြည့်တာရော သိသိသာသာပြောင်ကြည့်တာ
ရော.များပြီဆိုတော့ထွေးရီကလည်းသူ့
သားဘာလိုချင်နေတယ်ဆိုတာသိနေပြီ။
ထွေးရီကိုယ်တိုင်ကလည်း..ကိုကိုလွင်နဲ့
အလိုးခံနေရတာအရင်လိုပြည့်ပြည့်ဝဝ
မခံစားရတော့တာကြာပြီမို့အားမလိုအားမရ..ဖြစ်နေတဲ့အချိန်။သူ့သားနဲ့လိုးကြဖို့
စိတ်ကူးယဉ်မိတာခဏခဏဆိုပေမယ့်..
သားအမိချင်းအလိုးခံဖို့မဆုံးဖြတ်ရဲသေးတဲ့အချိန်ဆိုတော့ ထိရုံ တို့ရုံ ဖက်ရုံ နမ်း
ရုံနဲ့ပဲ အာသီသကိုကြိတ်ဖြေနေကြတာ။
ဒီအတိုင်းဆိုရင် ပါးစပ်ပိတ်နေလို့တော့
ဖြင့် ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။
” အောင်မယ်လေးတော်..သူ့သားနဲ့
သင်တန်းကိစ္စ ကျွန်မကအနေသာကြီးပါ.
ဘာဂျာလည်းအမှုတ်မခံပါရစေနဲ့..အလိုး
လည်းမခံပါရစေနဲ့..ဦးကိုကိုလွင်..”
သူ့အမေ ဆိုင်မှာပဲထင်လို့မိုးဆွေကအ
ဖေ့ကိုစ,နေတာ.အမေ့အသံကြားလိုက်ရ
မှ လျှာတစ်လစ်နဲ့ပါးစပ်ပိတ်သွားတယ်။
” ဟဲဟဲ..စ,လုံးသွားမယ်လေ..ဖေဖေ
ဒယ်ဒီကလဲ..ဟဲဟဲ..စင်္ကာပူလိုဖြစ်မလာ
ရင်..စင်္ကာပူကိုသွားရမှာပေါ့..ဟီးဟီး.မမ
ကြီးတို့ကုမ္မဏီကအလုပ်ခေါ်ရင် သူလှမ်း
ပြီးအကြောင်းကြားမယ်..စပီကင်နဲ့ကွန်ပျူ
တာတက်ထားလို့ပြောတာပဲ.သဘောကျ
သွားပြီမလား ဟီးဟီး ”
မမကြီးဆိုတာက ဦးကိုကိုလွင်ပထမ
ဇနီးနဲ့မွေးတဲ့သမီးအကြီးဆုံး..အသက်က
ထွေးရီလောက်ရှိနေပြီ။စင်္ကာပူမှာအခြေ
စိုက်တဲ့ကုမ္မဏီတစ်ခုမှာအလုပ်လုပ်တာ
ဆယ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ဒီလိုနဲ့ မိုးဆွေသင်
တန်းသွားသလိုလို ဘာလိုလို ယောင်ချာ
ချာလုပ်လာခဲ့တာ..နှစ်လလောက်ကြာခဲ့
ပြီပေါ့။သင်တန်းတွေမှာဘာတစ်ခုမှဖြစ်မ
လာသလိုအိမ်မှာလည်းသူ့အမေနဲ့သူ ဖင်
လုံးကြီးတွေမသိသလိုသိသလိုနဲ ့ပိုပိုပြီးဆုပ်နယ်ပေးနေမိတာကလွဲရင်ဟိုအရင်
ကထက်ပိုပြီးဘာတစ်ခုမှဖြစ်မလာပါဘူး။
တစ်ခုခုများဖြစ်လာလေမလားဆိုတဲ့မျှော်
လင့်ချက်လေးနဲ့ညနေက အမေ့ဆိုင်ဖက်
ခြေဦးလှည့်သွားကြည့်မှ.ငယ်ထိပ်ကိုမြွေ
ပေါက်တာထက်ဆိုုးသွားရပါရော။ညနေ
ဆိုင်သိမ်းခါနီးမို့ ကောင်တာရောင်းတဲ့ညီ
မလေး သုံးလေးယောက်ကအစ်မကြီးနှစ်
ယောက်ကိုပစ္စည်းလိုက်ပြပေးနေတာမြင်
တော့ ထွေထွေထူးထူးမေးမနေတော့ပဲအမေ့ဧည့်ခန်းထဲကို ခါတိုင်းလိုပဲဝင်သွားမိတယ်လေ။အမေကဧည့်သည်ဦးလေး
ကြီးတစ်ယောက်နဲ့ စကားပြောနေတဲ့ပုံစံ
ကြည့်ရတာ အပျိုဖြန်းလေးလိုဖြစ်နေလို့
ထူးထူးဆန်းဆန်းအံ့ဩစိတ်နဲ့ရပ်ကြည့်
နေမိတာပေါ့.။ဘေးတိုက်ဆိုတော့သူတို့
က ဂရုမပြုမိလိုက်ကြဘူးထင်တာပဲ..သူ့
စိတ်ထဲဧည့်သည်ကအမေ့ကိုလီးထုတ်ပြ
နေတာလားလို့ထင်မိတယ်။အနောက်က
ဝင်လာကြတဲ့အစ်မကြီးတွေရဲ့စကားပြော
သံစီစီညံညံလေးကြားရပြီးအမေကတံခါး
ဖက်ကိုလှည့်ကြည့်တော့ သူ့ကိုမြင်သွားတယ်။အမေ့မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးကသွေး
ဆုတ်သွားသလိုဖြူဖတ်ဖြူရော်ကြီးများ
ဖြစ်နေသလားလို့ထင်တာမို့ တစ်ခုခုဖြစ်
နေုပြီလို့တွေးပြီးစိတ်ထဲတေးထားလိုက်
တယ်။
မမြင်ရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ကိုတင်ဦးရဲ့လီးကြီးကို သတိလက်လွတ်မျက်တောင်
မခတ်နိုင်လောက်အောင်ငေးစိုက်ကြည့်
နေမိတဲ့မထွေးရီ…အပြင်ဖက်ကခြေသံ
တွေနဲ့အတူကောင်မလေးတွေရဲ့စကားသံတွေကြားရလို့ မလုံမလဲလှည့်ကြည့်မိလိုက်တော့..တံခါးဝမှာမိုးဆွေရပ်ကြည့်
နေတာမြင်ရလို့လန့်သွားတယ်။ဘယ်အ
တိုင်းအတာထိမြင်သွားပါလိမ့်လို့တွေးနေ
ရင်းဣန္ဒြေဆည်ပြီး
” သား..ဝင်ခဲ့လေသားရဲ့..တံခားပောက်
မှာရပ်နေရတယ်လို့..ကိုယ့်အမေအခန်း
လာနေကျများ ”
အဲဒီတော့မှ မိုးဆွေအခန်းထဲဝင်လာသလို ကိုတင်ဦးလည်းဘောင်းဘီဇစ်ဆွဲ
တင်ပြီးပြီဆိုတာမျက်ဝန်းထောင့်ကမြင်ရ
လို့သက်ပြင်းတစ်ချက်ခိုးပြီးရှိုက်ချလိုက်
ရတယ်လေ။ကိုတင်ဦးရဲ့သမီးလေးတွေ
အနောက်ကလိုက်လာကြပြီးမိတ်ဆက်
ကြတော့ နှင့်ပွင့်ကြွေနဲ့ နှင်းပွင့်ဝေ..
သားအမိနှစ်ယောက်..ဆိုင်ကနေ အိမ်
ကိုလမ်းလျှောက်ပြန်လာကြတော့မိုးဆွေ
မျက်နှာကအုံ့မှိုင်းနေတာရွာတော့မယ့်မိုး
လိုပဲ။
” အမေ့ကို..အဲလူကြီးက သူ့လီးထုတ်
ပြနေတာမလား..”
” ဟုတ်ပါဘူးကွာ..ခ်ခ်..ဘာတွေမြင်ပြီး
ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ..ခ်ခ် ”
နားလှည့်ပါးလှည့်နဲ့.သူရာသီလာတဲ့အခါ တအားစိတ်ကြွပြီးယွလာတတ်တဲ့သဘာဝကိုမလိုအပ်ပာပဲစကားလမ်းလွှဲဖို့ ရှင်းပြနေရင်းဟိုလူ့လီးကြီးကိုသတိရလာ
လို့စောက်ပတ်ကယွလာပြန်တယ်။သူ့အ
မေရဲ့ အလေ့အထကိုအခုမှသိလိုက်ရတဲ့
မိုးဆွေလည်း လမ်းလျှောက်နေရင်း လီး
ကြီးတောင်လာပြီးပုဆိုးရှေ့ကိုငေါထွက်
လာတာပေါ့။
” ဟွန့်..သားကလဲကွာ..လမ်းသွားရင်း
လီးကြီးကတောင်နေလိုက်တာ ငေါထွက်
နေတာ.အရှည်ကြီးပဲ..ခ်ခ်..တုတ်တာက
လည်း အတော်ကြီးတုတ်မယ်ထင်တယ်. ဘယ်လောက်ကြီးလဲ..ခ်ခ် ”
ဝေလည်းမွှေး
Start from the beginning