Her Twisted Mistake

Chapter 45

“Sierra, apo. Are you okay?” ani lola. It's obvious that she is worried and concerned. 

Concern for what? Na nawawala ako sa party? 

“I'm okay lola. Sorry pero hindi na… “

“Did he hurt you? Our bodyguards are trying to pass his bodyguard.” Lola called my papa to tell him that I'm okay. After a commotion on their line, bumalik si lola sa pakikipag-usap sa akin. “Don't worry, apo.”

Bigla akong nahimasmasan. Anong bodyguard ang pinagsasabi nila? Naririnig ko ang mga kaguluhan sa linya nila. 

“Lola, I'm okay. What bodyguard?” guluhan kong tanong. Pero hindi na ako pinapakinggan ni lola. Busy na siya sa pakikipag-usap sa iba. 

Ibinaba ko ang tawag ng walang sumasagot sa akin. Saktong pagbaba ko ng cellphone ay bumukas din ang pintuan. Pumasok si Reu at baby Francis. Reu looked pissed and very serious while my baby immediately went to bed and played with the mattress. 

“Is everything okay?” 

He only smirked at me. Tuluyan na siyang hindi nakasagot ng may tumawag sa kanya. Bumalik siya sa labas ng hindi ako sinasagot. 

“Mommy, we already ate breakfast. Papa didn't wake you up because you are tired,” sinabi ng anak ko habang bahagyang lumulundag sa kama. 

“It's alright. I'll eat later.” Ngumisi ako sa baby ko. “For now, mommy will sleep again.”

Kaya lang, hihiga ulit ako ng tumunog na naman ang cellphone ko. Nakita ko ulit ang pangalan ni Carolina. 

“What is it? What is happening there?” agad kong tanong. 

“Are you being hostage? Hindi ka pinapalabas?” worried na tanong ni Carolina. 

Nangunot ang noo ko. What are these questions? 

“Kalma muna okay? Ano tong mga tanong niyo? First of all, I'm okay. I'm not hostage! I'm not hurt! I'm alive. And in fact I will resume sleeping if you don't let me understand what's happening!”

Hindi nakasagot si Carolina. Biglang tumahimik sa kabilang linya. 

“At don't sound like you are worried! After you treated me like a criminal for one week, may paganyan-ganyan kayo? Of all I know, gusto niyo pa atang natuluyan ako eh!” sumbat ko. Hindi ko na napigilan ang manumbat. 

Carolina gasped. “Sierra! That's not true…” 

Umirap ako. “I don't care anymore if you don't like me. I don't care if you disown me. Reu will marry me and I will gladly change my surname!”

“No… no….no… Sierra, kumalma ka!”

“Kayo ang kumalma!”

Hindi ko alam kung bakit ganito ang mga sinasabi ko. Dahil ba naipon ang sama ng loob ko sa isang linggo o dahil sa bagong gising ako? I don't know. But I said what I said. 

“Are you with Reu?” biglang bulong ni Carolina. Hindi ko na marinig ang mga ingay sa paligid. 

“Obviously!”

She sighed problematically. “Can you talk to me nicely, I'm trying to figure out things!”

“Fine! I can't believe you are talking to me now after what you… “ Hindi niya ako pinatapos magsalita.