“Kuya kantahan mo ako ng lullaby” yun ang mga katagang nag eecho sa utak ko. Laging gusto ni Lexis na kantahan ko sya bago sya matulog lalo na pag inaatake sya ng nightmares nya. At bago nga sya namatay yun ang huling katagang binigkas nya “Ku…ya… kan…ta..han.. mo a…ko.. ng lu..lla….byy…”
“Laging nagrerequest sa akin si Lexi ng Lullaby, pero puro si Barney ang kinakanta ko sa kanya. Dati sabi ko sa sarili ko gagawan ko sya ng totoong lullaby. Balak ko sanang iparinig sa kanya yun pagkatapos nung theraphy nila sa Baguio, kaso hindi ko lubos maisip na dun na pala magwawakas ang buhay nya. Noong bago sya malagutan ang hininga nagrequest sya sa akin na kantahan ko sya pero di ko naman nakanta sa kanya. Pagkalipas ng limang taon ngayon ko palang ito kakantahin. I know it is too late pero alam kong nakikinig ka. Bunso, I did not let you go too soon but I will not hold on too long. I think this is right time to let go… May you rest in peace with our Creator. This song is for you…
**IMPORTANT!!! :PLEASE PLAY THE SONG IN THE MEDIABOX –para talaga mafeel nyo ang chapter na to. Isipin nyo nagpa-piano si Red at kinakanta to habang iniisip si Lexi at nung time na nasa Korea sya at pinipilit nyang mag move on…
Nagsimula na akong tumugtog ng piano. Pumikit ako at nagflashback lahat ng alaala ni Lexi…
♫♫♫ Little child, be not afraid
The rain pounds harsh against the glass
Like an unwanted stranger
There is no danger
I am here tonight
Little child
Be not afraid
Though thunder explodes
And lightning flash
Illuminates your tearstained face
I am here tonight
And someday you'll know
That nature is so
This same rain that draws you near me
Falls on rivers and land
And forests and sand
Makes the beautiful world that you see
In the morning
Little child
Be not afraid
The storm clouds mask your beloved moon
And its candlelight beams
Still keep pleasant dreams
I am here tonight
Little child
Be not afraid
The wind makes creatures of our trees
And the branches to hands
They're not real, understand
And I am here tonight
And someday you'll know
That nature is so
This same rain that draws you near me
Falls on rivers and land
BINABASA MO ANG
Lullaby
FanfictionFanfic of OUR SUICIDE PACT and happened 5 years after Jeongsin Academy Massacre.
Lullaby on a stormy night
Magsimula sa umpisa