Hafıza Kaybı

-1-

"Yok sevgilim ne evlenmesi? O ne? Nasıl bişiy? Kimsin-" sözümü kesen Uraz' ın eli oldu. Ne sandınız? Dudakları mı?

"Tamam be. Hemen panikle. Uraz Gürsoy eşi olmak istemediğini bu kadar belli etme bari." Ya. Kırdım mı ben sevgilimi? Ama ben istiyorum. Yanlış anladı be. Yüzü de düştü. Off.

"Sevgilim, öyle demek istemedim. Minel Gürsoy çok mükemmel oluyor. Tamam Minel Güzel ayrı ama Gürsoy daha güzel ya ne diyorum ben saçmalamaya başladım iyice. Yanlış anladın can içim." Ya çok üzüldüm ama ben şimdi. "Tamam neyse, ee nasılsınız gençler?" Konuyu değiştiriyor. Off ya. Gereksiz yere tatsızlık çıkacak şimdi.Konuşa konuşa Saat 4 oldu herkes gitti. Batu ile Asel geziyor. Uraz ve ben ise hala aynı yerde sarılarak oturuyoruz. Hala dargın sanırım bana. "Uraz, bak ben öyle demek istemedim. Çok seviyorum seni. Sende biliyorsun. En çok sevdiğimsin. Ben yıllarca bu hayali kurdum. Sevgili olduğumuzu, sarıldığımızı, beni sevdiğini. Senin olduğun her şeyin hayalini kurdum. Kaç defa ismimin yanına soy adını ekledim? Yakışıyor mu diye düşündüm gecelerce. Kaç gece tek düşündüğümdü. Minel Gürsoy. Uraz affet be-" Bu sefer sözümü kesen eli değil dudağıydı. NE!?!?! Uraz. Şuan. Beni. Öpüyor. Oha. Sanırım öleceğim. Hemen geri çekti dudaklarını ve alnımı öpüp kokumu içine çekti.

"Ben tutamadım işte kendimi, o kadar tatlı ve masum gözüktün ki gözüme. Kusura bakma sevgilim.''

''Yanlış anlama ben sadece ilk şey olduğu için ne yapacağımı bilemedim, kızmadım kii.'' Tabii domates gibi kızarmadım. Susar mısınız?

"İyi ki varsın, seni hak edecek ne yaptım ki ben?" Ayy yerim ben bu çocuğu.

''Sende iyi ki varsııın.''

''Minel, eğer beni bırakırsan ben kendim olamam. Benden asla vazgeçme sevgilim, ne olursa olsun. '' Aah noldu birden ya?

''Uraz ne oldu sevgilim? İyi misin? Nereden çıktı bu konuşma? Tabii ki bırakmam. Hem zaten bırakamam ki. Ben seni seviyorum.'' Her defasında ona Seni Seviyorum demek beni rahatlatıyor.

"Bende seni seviyorum, beni unutsan bile bu aklından çıkmasın." Ağlayacağım sanırım. Ne yaptım ben bu çocuğu hak edecek?

"Mineel, geç oldu hadi gidelim. " Asellerin geldiğini fark etmemişim bile.

"Tamam Uraz'la vedalaşayım geliyorum canım."

"Bekliyoruum." İşte bu kadar bizim küslüğümüz. Ya o benim diğer yarım nasıl küsebilirim? Uraz'a sarıldım sımsıkı. Sanki bir daha asla sarılamayacakmışım gibi. O da aynı şekilde karşılık verdi sarılışıma ve başımın üstünü öptü. Ayrıldık sonra. Asel'le konuşa konuşa yola çıktık. Ev yakın olduğu için yürüyerek gitmeye karar verdik. Ahh hala heyecandan ellerim titriyor. Uraz beni öptü değil mi? Aniden durdum.

"Minel ne oldu? İyisin değil mi? Neyin var?" Ay vallahi salağım ben ya.

"Yok iyiyim, Aseeeel ne oldu tahmin ettt." Son kısmı azıcık sesli söylemiş olabilirim.

"Bağırma salak, ne oldu kız?"

"URAZ BENİ ÖPTÜÜÜ!!!!!" Tabii ki böğürerek söylemedim saçmalamayın.

"Ne? Nasıl oldu? Ay kızım bekletme. Anlatsana hemen." Bu anı bekler gibi en ince detayına kadar anlatmaya başladım.

-URAZ-