K;B:Peki hocam.
-Bizi iki grupa ayırdıktan sonra yerlerimize geçtik ben Keremin grubundaydım ve sonuncuydum Melis de benim gruptaydı ve aramızda 1 oğlan ve 2 kız vardı.
K:Furkancım bebeğim yardım edeyim mi?
F:Meraklıysan edebilirsin.
-Furkanın cevabı ile tümümüz kahkaha atmıştık.Furkandan sonra birkaç kişi daha geçti sonra da sıra Melise geldi, Kerem ellerini kollarına yerleştirerek onu yönlerdirdiğinde kaşlarım istemsizce çatıldı. Melis güzel bir altı çizdikten sonra topu yuvaya gönderdi ve evet basket oldu, sanki gizli yeteneği varmış gibi sevinip zıplamaya başladı ve Kereme sarılıp dudaklarını öptü neden benden başka kimse onları görmüyordu ki hı? ,hoca neden görmüyordu herkes ya diğer gruba bakıyordu ya da kendilerini bitliyordular. Ellerimde hissetiğim acıyla aşağı baktım yumruklarımı sıkmıştım ve tırnaklarım avcumun içine batmıştı, Keremin 'sıradaki' diyişi kulaklarıma iliştiğinde kendime geldim ve somurtarak sıramı beklemeye devam ettim, Melis ise Yağmur ile kıkırdıyordu.
K:Zeynep hadi.
-Küçük adımlarla önüne geçtim ve sol elindeki topu alıp bi adım öne gittim, bana yaklaşıp yardım amacıyla ellerini belime yerleştirdi ve beni kendine çekti,fazla belli etmemeye çalışarak kollatından kurtuldum.
Z:Gerek yok, ne sakatım ne beceriksiz ne de kör. Bi topu atıp basket yapamayacak kadar da yamuk, şimdi çekil!
-Beni dinlemeden sol elini karnımın üzerine yerleştirdi ve beni kendine çekti.
K:Noldu?
Z:Hiçbir şey , sadece kendim yapabilirim.
-Derin ve sinirli bir nefes vererek beni belimden ileri itti ve atmam için işaret etti, topu yuvaya gönderdiğimde çemberin etrafında döndü döndü ve dışa düştü. Kısmetime göz devirirken Kerem diğer topu elime verdi ve ardıma geçip boynuma küçük bir öpücük kondurdu.
K:Şimdi sakin ol ve yap şunu!
-Tekrar geri çekildi bende derin bir nefes aldım ve tekrar topu çembere doğru fırlattım bu kez tahtaya çarpıp çemberden geçti.
K:Hocam biz hazırız.
-Kerem topları bi çapa toplayınca hocaya seslendi, öğretmen diğer gruptan uzaklaştı ve bizim yanımıza geldi ve herkes aynı yere toplandık.
H:Peki şimdi kızlar ve erkekler iki gruba ayrılın. kızlar siz sol alana geçin , Barış siz de sağ alana.
-Melis Keremin yanağını öptükten sonra ayrıldılar, yavşak şey!.Öğretmen erkeklerle daha fazla ilgilendiğinden ben biraz kaytarıyordum çapta durup bir oraya bir buraya koşturup zıplayan kızlara baktım, aynı zamanda Afrin in bana doğru fırlattığı topu son anda yakalayıp koşturmaya başladığımda üzerime gelen Yağmura anlamsızca göz ucuyla baktım, hızla baskete yaklaştım ve zıplayıp çembere gönderdim aynı anda kalçamın biraz altında hissetiğim baskıyla ayaklarımın üstüne yan bir şekilde düştüm sonra da dizlerimin üstüne tabi.Oyun tüm canlılığı ile devam ederken sürekli Yağmur ve Melis tarafından tekrarlanan ataklar sinirimi bozmaya başlamıştı.
K:Napıyorsunuz siz ha, burda spor yapmalısınız abaza varlıklar! yarım yamalak bildiğiniz vuruşları sergilemek değil!!
-Kerem sinirle kükreyince tüm kızlar ona doğru dönmüştü.
H:Kerem yerine geç ve oyununa devam et!
K:Hocam ne olduğunu görmüuormusunuz!
H:Kerem!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
▪■》Gitme《■▪
FanfictionYapılan hataları kim öylesine sorgulamadan affedebilir ki? Biz birbirimizi affedemedik ama umarım çocuklarımız bizi affeder.
{¤Ucube¤}
En başından başla