Film bittiginde bizimkilere baktım. karanlıkta pür dikkat filme baktıgım için etrafıma göz gezdirdim. Bizimkiler bana bakıyordu. "Ne bakıyosunuz olum bön bön?"hepside gözleriyle yanımı gösteriyordu. Yan tarafıma baktıgımda Kerem kafasını bana dogru koltugun başlıgına koymuş uyuyordu. "Kerem."dedim. Uyuyor. "Kereeem."dedim uzatarak. "Ya Kerem kalksana."derken kolunu dürtüyordum. "Hımm."gibi mırıltılar çıkarmaya başladı. "Yatagına yat." "Hııı." "Kerem!"diye bagırdım. "Hı?hı? Ne oldu?"diyerek telaşla kalktı ve etrafa baktı."Yerine yat." Kafasını olumlu anlamda salladı. Yerinden kalktı ve sarsak sarsak yürümeye başladı. "Allahım ya.."diye gülerek kalktım ve kolunu omzuma atarak merdivenlerden yukarıya çıkmaya çalıştım. Agır ya. Bildigin odun,kütük. Yukarıya çıkınca odasının kapısını açtım ve içeriye girdim. Zaten yatagı kapının karşısındaydı. İleriledim ve kendime çevirip yataga attım. Atarken kolumu tuttugu için bende üstüne düşmüştüm. Gözlerini açtı. Kafasını hafif kaldırdı. Sonra bana 1-2 saniye baktı. Ardından kafasını bıraktı ve gözlerini kapattı. Üzerinden kalkacakken kollarımdan tuttu. "Ne yapıyorsun?" "Uyuyorum sen?" "Kerem kolumu alabilir miyim?" "Imm.. bir düşünmem lazım."dedi hâlâ gözleri kapalıyken. Kolumu çekmeye çalıştım ama izin vermedi. "Yat işte Dolunay."dedi yakınarak. Sesli bir şekilde nefesimi verdim ve "Tamam."dedim bıkkınlıkla. İstemeyerek yanına yattım. Yukarıya kendini ittirdi ve beni kendine çekti ve arkadan belime sarıldı.
Baş belası bu ya.

Kerem;
İstemiyordu. Yanımda yatmak istemiyordu. Ama neden? Ah,tabi ya sevdigi vardı. Bende Dolunay'ı severken başka birinin yanında yatmak istemezdim. Kollarımı beline doladım. Ardından gözlerimi kapattım.
---
Sabah gözlerimi Dolunay'ın odaya sızan öz kokusuyla açtım. Amma edebiyat yaptım hee.. Dolunay'a baktıgımda hâlâ uyuyordu. Yataktan kalktım ve dolabı açtım. Pantolonumu ve formamı alarak geri kapattım.

Üstümdeki t-shirt'ü çıkarıp formamı giydim. Bakışlarım Dolunay'a döndügünde gözlerini belerterek bana bakıyordu. Bu haline tebessüm ettim. "Ne oldu?" "Y-yok bir şey."diyerek kekeledi ve yataktan hışımla kalktı. Hızlıca odamdan çıktı. Deli bu kız ya.

Kapıyı açtım ve bende odamdan çıkarak aşagıya indim. Bizimkiler kahvaltı masasına oturuyodu. Bende yerime geçtim ve "Günaydın."dedim esneyerek. Elimi zeytine uzatacaktim ki biri elime vurdu. "Elini yüzünü yıka önce. Birde çatalla ye."diyen Dolunay'a baktım. "Emredersiniz hanım efendi."diyerek kalktım. Bir an evli oldugumuzu düşündüm. Sonra aklıma birini sevdigi gelince geri attım bu düşünceyi kafamdan. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aşagıya indim ve masaya oturdum. "Oldu mu?" "Oldu." "Günooydoın."diye esneyerek gelen Alper'e döndü büt7n bakışlar. Esneyerek söyledigi için kelime garip çıkmıştı. "Günaydın,dedik." "Günaydın,demedin. Günoooydoın,dedin."diyerek taklidini yaptı Doğa. O niye karışıyorsa. "Pili bitmiş bir fotograf makinesi gibiyim. Kimseyi çekemem. Hele ki seni hiç çekemem."diyerek sona dogru Doğa'yı göstermişti. Hepimiz Alper'in espirisine suratımızı buruşturmuştuk. Sen espiri yapma. "Espiri mi yaptı o? Hadi gelin en yakın köprüden atlayalım."dedi Mete. "Espiri mi yaptı o? Pardon sinek vızıldamasıymış."dedi Alper.
Konuşurken kahvaltımızı ettigimiz için yavaş yavaş kalkmaya başlamıştık. En sona Alper kalmıştı. "Bekleyin ulan beni." "Hadi küçük adam."diyerek omuzlarını sıktı Dolunay Alper'in. Alper hâlâ sandalyesine oturarak kahvaltısını yaparken. Çayının son yudumunu içerek kalktı. "Küçük adam mı? O ne be öyle küfredermiş gibi?"dedi yüzünü buruşturarak. "Yürü lan. At hırsızı."diyerek kafasına yapıştırdı Ceyda. "Hıh. Ceyda'm gibi olun."diyerek Ceyda'nın kafasını gögsüne bastırdı. "Anoşş. Küçücük."diyerek sıktı Ceyda'yı küçük çocuk edasıyla. "Kerem?" "Efendim bal-"derken sustum. Az kalsın Dolunay'a bal dudaklım diyordum. "Bal?"dedi sorarcasına. "Bal parmak,dicektim ama sonra vaz geçtim."dedim. Son anda. "Ha. Tamam." "Sen ne diyecektin?" "Acaba sevdigim kişiye onu sevdigimi itiraf etsem mi?" "Bilmem." "Ya söyle işte." "Bilmiyorum."dedim hafif yüksek sesle. İtiraf edecekti ona o adama. Kerem kendini topla oglum. Aglayacak mısın? Belki de evet. Ne aglaması lan. "Söylesem mi ki?" "Kim bu sevdigin?"dedim. Duramadım. "Aslında hepimiz onu biliyoruz. Hatta en çok sen.."dedi. "Kim?"dedim. "Ya boşver itiraf edeyim mi?" "Bilmiyorum." Hayır etme.

---

Ögle arasındaydık. Aslında şirkete gitmemiz gerekiyodu fakat. İşler şimdilik pek fazla yoktu. Onun için okulda durmayı tercih ettik. "Hadi gençler oturmaya mı geldik?"diyerek ayaga kalktı ve telefonundan bir müzik açtı. Mixdi.Şarkı başlayınca kendi kendine hareketler yapan Alpere gülüyorduk. "Gel kız buraya."diyerek Ceyda'yı kolundan tuttu. Bir kaç yalvarış sonucu Ceyda da ayaga kalktı. İşte tam bir komedi olmuşlardı. Kahkaha patlattıgımda Alper'in dikkatini çekmiştim. Al işte. Alper bize dogru yürüdü. Ardından Mete'yi çekince rahatladım derken boş bir anıma geldim ve Alper'in beni çekmesine maruz kaldım. Alperle Ceyda mal mal dans ediyolardı. "Hadi lan. Dikilmeyin sap gibi."dedi. Mete akışına hareketler yapıyordu. Bende gaza geldim. En son bir baktım Doğayla Dolunay gülüyordu ve video'ya çekiyordu.

"Ne güldük ama."diyerek yeniden kahkaha attı Dolunay. "Dolunay gülme." "Bana ne."diyerek tekrar gülmeye başladı. Ben onu tebessümle izlerken aklına bir şey gelmiş gibi durdu ve bana baktı. "Sana bir şey diyecem." Kaşlarım istemsizce çatıldı. "Söyle." Hâlâ ögle arasındaydık ve kantinde oturuyorduk. Kalktıı ve "Gel."dedi. Bende kalktım ve beraber bizimkilerden biraz uzaga gittik. "Hani demiştim ya sana sevdigim kişiye onu sevdigimi itiraf ediyim mi diye...sende bilmiyorum demiştin. Kararın degişti mi?" Bana neden soruyordu ki? En sonunda sıkıntıyla nefes vererek,"Et..."dedim. "İtiraf et." Yada etme.. "Pekâlâ.."diyerek devam etti. Söyledikleriyle şok oldum. Evet. İtiraf et.
"Seni seviyorum.."

---

Dolunay itiraf etti. Peki sırada ne var? Bölüm geç geldi. Üzgünüm. Umarım beğenmişsinizdir. @bllackksun_

İntikamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin