Lise Belası

37. "İlk kez"

Arabasına binip bir kafeye geldiğimizde Meriç gözleriyle etrafı taradı. Sanki aradığını bulmuş gibi bir ses çıkartıp bir masaya ilerlemeye başadığında bende peşinden gittim.

Buraya gelmemin tek sebebi Demir'in ilk ayımızı unutmasını kafamdan atmaya çalışmaktı. Tabi birazda kızı merak etmiştim.

Meriç bir masanın önünde durduğunda masada oturan kızın yüzüne bir gülümseme yerleşti.

Esmer , zayıf ve çok güzel yüzlü bir kızdı. Cidden Meriç'i nasıl sevdi bu kız çok merak ettim şimdi.

Ilk girişimde bulunarak kıza elimi uzatıp gülümsedim

"Meraba ben Mira sende..."

"Ben Helin meraba"

Diyerek aynı sıcak kanlılıkla gülümsedi. Meriç bana gülümseyerek baktı. Bu girişimi beğenmişe benziyordu. Yanyana oturduk ilk Meriç konuştu

"Hayatım bahsettiğim kız kardeşim Mira buydu işte"

Diyerek eliyle beni gösterdi. Helin bana gülümseyerek baktı

"Meriç senden çok bahsetti cidden benziyorsunuz"

"Teşekkürler"

Demiştim sadece ne diyeceğimi bilememiştim.

Garson gelip siparişleri aldıktan sonra bir süre masa sessizliğe büründü konu açarak konuştum.

"Ee nasıl tanıştınız ikinizi bilmiyordum"

Dediğimde Meriç sahteden öksürdü. Helin ise gülerek anlatmaya başladı.

"Okuldan dönüyordum. Hava karanlıktı ve kolumdada çantam vardı açıkcası ben biraz deli yürekliyimdir ve cesurca yürüyordum. Yürürken birisi çantama asılınca hırsız sandım ve allah ne verdiyse geçirdim kafasına meğersem çantamdan şalım düşmüş ve Meriç'te onu geri koyacakmış. Ama ben hırsız diye bağırınca oda mecbur kaçmak zorunda kalmıştı. Sonra bir gün okula gittiğimde Meriç'le aynı kampüste tanıştık. Işin aslını o zaman öğrendim ve şalımda onda kalmıştı bana geri verdiğinde numaralarımızıda aldık. Şimdide böyle işte"

Diyerek uzunca anlattı. Sadece gülmüştüm. Meriç bir kızdan dayak yemişti demekki.

"İkiniz adınada sevindim. "

Dediğimde Meriç ve Helin sohpet ederlerken ben sadece onları dinliyordum. Telefonum titreyince elime alıp gelen mesaja baktım

Demir kişisinden bir mesaj ;

-10 dakika sonra evinizin önündeyim hazır ol ;)

Evde olmadığım için hemen geri cevap yazdım.

-hayır ben evde değilim beni .... cafeden al.

Diyerek cevap yazdım.

Meriçi dürttüğümde bana baktı.

"Benim Demir'e sözüm vardı gidebilirmiyim?"

"Tabii geç kalma ama"

"Ama gelemeyebilirim"

"Hayır derdim ama Demir'e güveniyorum. "

Dediğinde o kadar mutlu olmuştummi . Sonunda abim Demir'e güveniyordu.

Helin'e dönerek konuştum.

"Tanıştığıma çok memnun oldum ama gitmem gerek"

"Tabii tatlım keyfine bak "

Diyerek gülümsedi. Içim ısınmıştı ve Meriç ile gayette iyi yakışıyorlardı.
Meriç adına cidden mutluydum. Helin ile mutlu olurdu belki kim bilir.