My New Professor Is My Husband

Chapter 18: Unexpected

"I can get back my wife even without your fucking help!" Asik naman niya. Napangiti ako. You need me and I need to do this.

"Alam ko na alam mo na kailangan mo ng tulong." Pagdidiin ko. Nagdilim ang tingin niya sa akin pero bumuntong hininga rin siya. Sumandal siya sa kanyang upuan. Napangisi ako.

"Fine." Sabi niya at tila sumuko na. Good!

"Give me your goddamn deal now!" He said calmly, buti naman. Napataas ako ng kilay.

"Okay, I have my plans here -"

"Dustin?!" Natigil ang sasabihin ko ng may babaeng nagsalita mula sa likuran ni Dustin. Inis akong napatingin, ganoon din si Dustin.

As he saw the girl, ang kaninang parang tigreng gutom na hitsura n'ya ay naging maamong pusa. Dahan-dahan siyang tumayo at tuluyang hinarap ang babae, tumayo na rin ako para bongga.

"Khazandra?" He asked softly. OMG, don't tell me siya yung Khazandra? Ay shunga lang RB? Natural, alangan namang tawagin n'ya sa ibang pangalan kung si Khazandra yan.

What a scenario to have a reunion here.

"Akala ko ba pupunta kang CR? Bakit nandito ka? Bakit iba ang hairstyle at damit mo? At sino 'yang babae?" Sunod-sunod niyang tanong sabay turo sa akin. Natawa naman ako sa inaasta ng, well legally speaking, asawa niya.

"Damn! Is this really happening?" Tanong n'ya ng medyo mahina. Enough for me and Khazandra to hear.

"Bakit ka nagmura? Hindi ka naman nagmumura ah!" Parang batang sabi ni Khazandra sabay nguso.

"I'm sorry." He said sincerely tsaka n'ya niyakap si Khazandra. What a scene?

Wow! For the first time ngayon ko lang siya narinig mag-sorry. Kahit noong kami pa? Never. Ang laki talaga ng nagagawa ng pag-ibig.

Sa 'di kalayuan may nakita akong lalaking nakatayo at nakatingin ng diretso sa direksyon namin. 

Kamukhang-kamukha siya ni Dustin, siguro siya si Justin. Tama, siya nga iyon. Napatingin ako kay Dustin, guni-guni ko lang ba o totoong nginitian n'ya si Justin ng nakakaloko?

Bumitaw si Khazandra sa pagkakayakap.

"Teka nga, hindi mo pa sinasagot ang tanong ko." Sabi nya.

"Long story, by the way," Lumapit si Dustin sa akin at inakbayan ako. Finally, napansin n'ya ring may kasama pa siya.

"This is RB, a very good friend of mine, RB she is Khazandra..." Bumuntong hininga muna siya bago nagsalita ulit "...my wife" Sa wakas nasabi n'ya rin. Ngumisi ako sa asawa niya.

"Nice to finally meeting you Mrs. Scott" Inilahad ko ang aking kamay for shake hands, hindi naman siya nag dalawang isip pang abutin yun.

"Nice meeting you too, RB." She said with a sweet smile.

"I'll go ahead nya. See you both later." I said sabay tingin kay Dustin. He just nodded. Ganoon din si Khazandra.

Lumabas na ako ng mall. Next time ko nalang siguro sasabihin sa kanya. Tsk!

Nang makalabas ako ay nagpakawala ako ng malakas na buntong hininga. I couldn't believe I got involved with that bizarre moment. Unang beses bang makita ni Dustin ang asawa niya after the operation?

Mukhang magulo ang sitwasyon nila ah? Napangiting pilit ako dahil isa ako sa lalong magpapagulo ng buhay nila. Ibang klase talaga maglaro ang tadhana.

Khazandra's Pov

Nandito na kami ngayon sa kotse ko. Car ko kasi ang ginamit namin, and si Dustin ang nag-drive.

Tinignan ko ulit sya, parang ibang Dustin ang kasama ko ngayon, iba kasi ang hairstyle. Iba ang aura. Basta, I can't understand the feeling.

"Dustin, bagay sayo ang ayos mo ngayon." I said and gave him a smile, pambasag na rin sa katahimikan.

Hindi siya sumagot instead ngumiti siya. Tsk, ang super weird n'ya ngayon. Parang may kakaiba rin sa smile niya na hindi ko maipaliwanag.

Nandito na kami sa bahay, nauna siyang bumaba at pinagbuksan ako ng pinto. How gentleman. I thought chivalry is dead.

"Thanks, tara na sa loob" Aya ko sa kanya.

"You go first, I have something to do here." Nagkibit balikat nalang ako sa sinabi niya at tumango. Bahala ka.

"Okay." Maglalakad na sana ako papasok ng bahay ng magsalita ulit siya.

"I love you wife. I really do." Napaharap ako sa kanya, tumakbo ako palapit sa pwesto n'ya at tsaka siya hinalikan sa pisngi.

"I love you too." Sabi ko at tumakbo papasok ng bahay, habang tumatakbo, hindi ko mapigilang mapahawak sa labi ko, parang may iba? Parang may mali.

Ang weird.