AŞK İŞİ | TAMAMLANDI

Bölüm 30 : İstifa Ediyorum

"Hanımefendi biraz sessiz olur musunuz?İnsanlar rahatsız oluyor." garsonun kızgın bir ifadeyle söyledikleri sinirleri zaten tepesinde olan Name'yi ayağa kaldırdı.Ben olan biteni izlerken Name hızla sandalyesini itip gözlerini çevrede gezdirdi.

"Kimmiş rahatsız olan?Söyleyin hadi kim rahatsız?" topuklu ayakkabısını tahta zemine vuran Name bu sefer de garsonun üzerine dikti bakışlarını.İrem de yavaştan ayağa kalkarken ben ne yapmam gerektiğini sorguluyordum.

"Kim rahatsız olan, söylesenize ya!" garson Name'yi pek de kibar olmayan bir halde kolundan tuttuğunda hızla ayağa kalktım.Garson dert anlatmak yerine Name'yi kolundan tutmuş kapıya götürüyordu.

"Ben rahatsızım." sessizliğe bomba gibi düşen ses herkesin odağı olmuşken Name hızla kafasını çevirdi sesin geldiği yöne doğru.Ve film tam da o anda koptu.

***

Name'den

"Kim rahatsız olan, söylesenize ya!"

Garsonun sımsıkı tuttuğu kollarım yavaş yavaş karıncalanmaya başlarken son kez seslendim.Sinir tepeme çıkmıştı ve yürürken bacaklarım titriyordu.

"Ben rahatsızım." uğuldayan kulaklarıma ulaşan ses olduğum yere çakılmamı sağladığında hızla arkama döndüm.Gözlerim sesin sahibini bulduğunda kafamda siren sesleri çalmaya başlamış, algılarımın ucu kör bir bıçakla kesilmişti.

"Sen...Sen ne halt ediyorsun burada?" garson güçlükle kollarımı tutarken sudan çıkarılmış balık gibi çırpınmaya başladım.Evet, bu adamın her yerde burnumun dibinde bitmesinden sıkılmıştım.Ve yine evet; bu adamdan, bana verdiği emirlerden nefret ediyordum.

"Rahatsız oluyorum, onu buradan çıkarabilir misiniz?" bana değil de garsona bakarak söylediği söz beynimde şimşekler çakmasına sebep olurken hızla garsonun beni tutmakta olduğu kolunu gömleğinin üzerinden ısırdım.Garson beni bırakıp birkaç adım gerilediğinde hızla Korkut'un üzerine yürüdüm.Gözleri yüzümde geziyor, bir şeyler arıyordu.Karşısına gelip durduğumda elimi yumruk yaparak sol göğsünün üzerine koydum.Parmaklarım hızlı ve ritmik atışlarla sarsılırken afallamıştım.Zira onun bir kalbi olabileceği fikri beni korkutuyordu.

Yumruğumu yavaşça kaldırıp tekrar indirdim göğsüne.Gözlerim aramızdaki boy farkından dolayı boynuna sabitlenmişti.Yavaşça kafamı geriye doğru yatırıp bana bakan kahverengi gözlerine baktım.

"Senden nefret ediyorum.Artık dayanamıyorum." yumruğum her bir kelimemden sonra göğsüne çarparken gözlerim doluyor, Korkut bu halime şaşkın gözlerle bakıyordu.

"İstifa ediyorum." dolan gözlerimle son bir kez yüzüne baktıktan sonra göğsünde asılı kalan yumruğum yavaşça yere indi.

Arkamı dönüp yaşlı gözlerle kapıdan çıkana kadar gözlerimi yerden kaldırmadım.İnsanların bakışlarını görmeye dayanacak gücüm kalmamıştı.

"Name!" topuklu ayakkabı tıkırtıları gitgide daha belirgin bir şekilde kulağıma dolarken kendimi kaldırıma bıraktım.Soğuk taşlara temas eden bedenim kumaşların varlığını yok sayarak bedenimi ısırırken yanımda iki nefesin varlığını hissettim.Dudaklarım içinde bulunduğum duruma inat kıvrılırken içimden bir ses yıllardır sahip olamadığım dostlara sahip olduğumu fısıldıyordu.Ha bir de biraz önce istifa ettiğim gerçeğini.

***

"Hâlâ nasıl böyle bir şey yaptığıma inanamıyorum!" yaşananlara göre gayet sakin sayılabilecek bir durumda, İrem ve Ayça'nın evindeki tekli koltukta oturuyordum.Üzerime onların pijamalarından birini giymiş, karşımdaki televizyonda dönen aşk filmine boş bakışlar atıyordum.