Love Will Find Us

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 17

"Ας αφήσουμε για λίγο την αμηχανία που μας περιβάλλει και ας μιλήσουμε σοβαρά" τους λέω. "Αυτό που θέλω να σας πω, σάς παρακαλώ να το σεβαστείτε ακόμα και αν αντιτίθεται στις απόψεις σας" προσθέτω και γνέφουν καταφατικά

"Η μητέρα μου ζει λοιπόν και βρίσκεται στο Λος Άντζελες...--"

"Νάταλι--" με διακόπτει ο πατέρας μου και σπεύδω να τον διακόψω και εγώ

"Αυτή την στιγμή μιλάω εγώ...Έχω ήδη αποφασίσει τι θέλω να κάνω. Θα δεχτώ την πρόταση της κ.Σάντερς να πάω στο Λος Άντζελες να σπουδάσω Μουσική και θα ψάξω να βρω την μητέρα μου. Θέλω να δω ποια είναι και να την ρωτήσω γιατί μας παράτησε και έφυγε. Έχω κάθε δικαίωμα να το κάνω....και φυσικά δεν ακούω αντιρρήσεις! " τους λέω με σοβαρό ύφος

"Αν αυτό είναι που πραγματικά θέλεις...τότε θα σε στηρίξω. θα σε βοηθήσω να φτάσεις κοντά της" μου λέει ο πατέρας μου

"Ναι γλυκιά μου, θα σε βοηθήσουμε" προσθέτει η γιαγιά μου και με αγκαλιάζει σφιχτά.

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΜΠΡΑΝΤΛΕΪ

Καθόμαστε στο προαύλιο με τη Ραχέλ και συζητάμε διάφορα. Τα έχω κάνει σαν τα μούτρα μου όλα...χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω ωραίο πρόσωπο. Αυτοσαρκασμός. Ακόμα και το χιούμορ μου με εγκαταλείπει. Ο Άλεξ δε μου μιλάει, ο Ρόμπερτ μία από τα ίδια και η Ραχέλ δεν παλεύεται τον τελευταίο καιρό. Πραγματικά.

"Τελικά τι απέγινε εκείνη η ξινούλα, η Νάταλι; Πέθανε; " με ρωτά με ένα ειρωνικό υφάκι. Σοβαρολογεί τώρα;  με ρώτησε κάτι τέτοιο; Δεν χτυπάω γυναίκες αλλά για εκείνη είμαι σχεδόν έτοιμος να κάνω μια εξαίρεση. Τι στο καλό λέει;

"Πας καλά Ραχέλ; Τι είναι αυτά που λες; Κάποιες φορές μου δίνεις την εντύπωση πως δεν ενδιαφέρεσαι για κανέναν άλλον πέρα από τον εαυτό σου" της λέω

"Τς τς τς...αμάν βρε μωράκι μου...καθόλου χιούμορ δεν έχεις πια; Μια πλάκα έκανα" μου αποκρίνεται και κρατιέμαι να μην ξεσπάσω πάνω της

"Δεν παίζουμε με αυτά Ραχέλ. Η κοπέλα ήταν σε κώμα. Δεν μου αρέσει να μιλάς έτσι ακόμα και αν αστειεύεσαι" της λέω

"Ναι το ξέρω αλλά..."  πάει να πει

"Αλλά τι;" τη ρωτώ

"Τίποτα. Ο Άλεξ μόλις πέρασε και ούτε καν σε χαιρέτησε" μου λέει αλλάζοντας θέμα

"Ναι τσακωθήκαμε" της αποκρίνομαι

"Σοβαρά; Γιατί;  " με ρωτά

"Τίποτα το σπουδαίο. Βλακείες" της απαντώ

"Εντάξει. Εγώ πάω να βρω τα κορίτσια. Τα λέμε μωρό μου, σε αγαπώ" μου λέει και με φιλά

"Ναι τα λέμε" της λέω.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞ

"Και για πες μου τι συμβαίνει ακριβώς...γιατί τσακωθήκατε;" με ρωτά ο Ρόμπερτ

"Είναι τρομερά απαράδεκτος κάποιες φορές" του απαντώ

"Τι εννοείς;" με ρωτά

"Δεν ξέρει τι θέλει. Δεν εκτίμησε αυτά που ένιωθε η Νάταλι και προτίμησε να μείνει με τη Ραχέλ. Όταν όμως ανέφερα τον Νάιαλ εκείνος άρχισε να βγάζει καπνούς από μέσα του. Του είπα ψέματα ότι ο Νάιαλ είναι το αγόρι της Νάταλι και εκείνος εξοργίστηκε. Άρχισε να μιλά άσχημα για εκείνον και τόνισε ότι ο Νάιαλ είναι το λάθος άτομο για εκείνη. Δηλαδή ποιος μιλάει;!" του λέω

"Για να είμαι ειλικρινής ούτε εγώ έχω καταλάβει τι θέλει. Μας έχει μπερδέψει όλους. Ή ειναι αναποφάσιστος ή ξέρει πάρα πολύ καλά τι θέλει αλλά δεν το παραδέχεται ούτε καν στον ίδιο του τον εαυτό" μου λέει και με βρίσκει σύμφωνο. Ίσως η Ραχέλ να ήταν ένας ενθουσιασμός που πέρασε.

"Έχεις δίκιο...αλλά εγώ τι να κάνω; " τον ρωτώ

"Νομίζω ότι πρέπει να πας να τον βρεις και να του μιλήσεις. Να δεις τι σκέφτεται και αν η Ραχέλ έχει γίνει παρελθόν. Βασανίζει όχι μόνο τον ίδιο του τον εαυτό αλλά και τους γύρω του" μου λέει

"Θα προσπαθήσω αλλά δεν υπόσχομαι τίποτα" του αποκρίνομαι και νεύει.

ΤΕΛΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 17

ΝΕΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ. ΠΏΣ ΣΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ; ΑΥΤΟΣ Ο ΜΠΡΑΝΤΛΕΪ...ΤΥΡΑΝΝΑΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ; xP
Thanks for reading ♡