Dumikit ako sa kanya pagpasok sa elevator. Kung may board meeting, ano naman ang silbi ko? Kailangan ba niyang isulat ko ang napag-usapan?

"Si Cleo, madalas ba niyang gawin 'to?"

"Hindi niya sinasama ang secretary niya sa mga lakad. Madalas din siyang hindi dumalo sa ganitong meeting."

Oh! Ano ang nagtulak sa kanya para pumunta? Bakit kasama pa ako?

Pumasok kami sa isang tahimik na kuwarto. Mahaba ang mesa at walang tao. Kami pa ang kauna-unahan, hanggang sa dumating si Mr. Pocholo at Mr. Lebious. Ilang minuto na ang lumipas pero wala pa siya. At ang nakakatawa, walang kasama ang dalawang natitirang CEO na secretary.

The lights went off and the chair beside me flash a hologram of a mysterious man. Then to those empty chairs were the same, only they showed their faces.

"Hearing the news that the youngest CEO of Vixie is here, I didn't hesitate to join today's meeting. How are you, Mr. Tristan?" the white haired old man said.

I believe he had a higher rank from the American Navy. The person beside him wore a Muslim attire, on the opposite a Chinese woman. An old African man on his black suit. The president of the Philippines. Three more unknown people but ranging the age with Mr. Caleb. They wore a powerful aura— all good looking too.

"It's an honor, Mr. Dimitri. I might not around but I had an eye and ears to everything. I hope you are doing well, Sir."

Napalingon ako sa katabi ko. Kung saan dapat ay uupo si Boss.

Ang pangalan niya ay Tristan? Bakit ayaw niyang ipakita ang mukha niya? Kahit ang boses ay iniba.

Tumawa si Mr. Dimitri na sinundan ng ilang kasama. Their topic went smoothly and ended by agreeing regarding the launching of the new model of Vixie Sports car. I was really amazed with my Boss's presentation. He is technically a monster. Monster when it comes to technology.

"Did I surprise you on the board meeting?"

I snapped back when he glanced my way. On his left hand, a cut stems of red roses. The other one is the scissor. After the meeting, we head back on his tower. His safe and hidden house.

"Oo. Ang galing ng presentation mo. Napahanga mo ang lahat ng board."

"Thank you."

"Kaso, nasaan ka noong time na 'yon? 'Di ba kasama ka namin?"

Tinalikuran niya ako upang ipagpatuloy ang pagkuha ng bulaklak. Sa kanang bahagi niya naroroon ang paso ng mga Daisy. Totoo ngang may garden siya. At sa tingin ko, hindi totoo ang kumakalat na balita. Hindi siya halimaw. Hindi siya nangangain ng tao. Ang guwapo kaya niya.

Tama si Cleo, takot lang siyang humarap sa tao. Kahit sa mga kakilala niya, hindi niya kayang humarap. Bakit? Anong tawag sa sakit na ganito? Hindi na ba nagagamot 'yon?

"What did you noticed?"

"Lumipas ng limang taon bago ka nagpakita kay Cleo. Hindi ka pumupunta sa meeting. Kung dadalo ka naman, hindi mo pinapakita ang mukha mo. Bakit? Guwapo ka naman. Matalino—" I got distracted when his back straightened.

He didn't move, instead, he waited for more.

I cleared my throat and continued, "Makisig at bata pa. Bilang isang role model at hinahangaan, dapat malakas ang loob mo. You should overcome your fear—" I froze when he glanced my way.

"Would you help me then? Huh? Farah?"

"H-huh?"

I totally got his whole attention now. He put the scissor on the side before he walked closer to me. When he stood right across me, he glared down on me. Then he showed me the petals of beautiful flowers.

"I am asking for your help. Can you do it, Farah?" re repeated.



I FIXED THE knot of my rubber shoes and quickly tie my hair before I join the warm up. From the big mirror I saw, Manager Yang entered. She let out a playful smirk when her attention found me. "Kayo ang soft opening."

Huminto ang lahat upang magbigay galang sa kanya.

"Anong tema?" tanong ko.

"Showdown. Kayong dalawa lang ni Franz."

Tinitigan ko nang maigi si Manager Yang. Naguguluhan ako. Hindi ba't nasa kontrata, grupo kami. Walang aangat, pantay dapat. Bakit siya pumayag? Franz is not associated to our group, given she's from the other network.

"No more buts. No more whys. Mag-practice ka na, Farah," he explained without looking at the rest of the crew.

The silence in the practice room made me feel uncomfortable. Sinundan ko siya sa paglabas. "Hindi ako sasayaw kapag hindi ko sila kasama."

"Sino may sabing hindi sila kasama?"

Napalingon ako sa likuran. Nagulat sa lumabas na si Franz, suot nito ang jacket na may tatak na berdeng kidlat. Ang jacket ng grupo. Pinagpag nito ang suot bago ngumiti.

"Same outline, Farah. Pero hindi ka na nag-iisang sentro... dalawa na tayo," dagdag pa niya.

Hindi naman ako sentro. Isa lang akong back-up dancer. Green Thunder is the crew for celebrities' back-up dancer. We are all equal, no one is on top.

"Kahit ikaw nalang. Okay na ako sa kung nasaan ako ngayon. Masaya naman kami," sabi ko.

"The netizens like you, Farah. Go back inside and practice with Franz. That's official. I am expecting a good duel tomorrow," Manager Yang cut us both before he left.

Tinapunan ko ng masamang tingin si Franz nang sumulpot ito sa aking gilid. Nagpupuyos ang kalooban ko sa desisyon ni Manager. Hindi ba niya naisip na masisira ang grupo?

"Bakit ba ang manhid mo? Hindi mo ba alam na unti-unting sumisikat ang Green Thunder dahil sa'yo? Palagi ka ng hinahanap ng manonood."

Anong pinagsasabi niya? Ako hinahanap? Impossible!

She gave me an incredulous smirk. Mas lalong lumapit bago bumulong, "Farah, makinig ka kay Manager Yang. Para sa mas gumanda ang career mo sa industriya."

"Time is running... tara na guys!" sigaw mula sa loob ng Practice Room.

Conscience crept on my chest. I made a big mistake, turning myself in the center of attraction. And this is the result of that unexpected video. Kung tutuusin ay makikitang medyo matamlay ako noon dahil araw ng kamatayan ni Papa. Hindi ganoon ka-big deal, pero nagkamali ako.

Mabigat ang loob kong tumulak sa loob. Pinanood kung paano kuhain ni Franz ang loob ng mga kasama ko.

My attention drifted on my beeping phone. I took it and swiped to check for the message. Cleo sent me a photo from the messenger. Her hand holding a VVIP ticket of the upcoming drag race with a picture of my favorite racer, Thirty-Five. It followed by another message.

Thank you so much, Farah. May good news ako sayo. Boss extended my vacation, puwede kitang samahan sa race. J

"Farah?"

Binalik ko sa bag ang aking cellphone at sumali na sa warm-up. Habang binabanat ang aking binti ay tumitig ako sa naka-split na si Franz. Gusto kong maging masaya sa balita ni Cleo, pero bakit hindi ko magawa. 

 

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Innocent Intruder (Liskook)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon