I'm Chasing the Devil [On-Hold]

[12]

"Pero-"

"Damien, please. Break up with Lorrie. Hangga't hindi pa naaayos ang mga problema natin sa underground society, hindi kayo pwedeng maging masaya ni Lorrie. Masasaktan lang siya at pati na rin ikaw. Damay na din kami ni JK kung sakali. Mag-aaway-away lang tayo. Please. Nakikiusap ako sayo." Pagmamakaawa ko kay Damien. marami kaming problema na kinakaharap sa ngayon at ayaw kong dadagan ang problema ko sa kapatid ko. Hangga't hindi pa namin naaayos ang problema namin sa Mafia, hindi pwedeng maging sila. Am I selfish? Nag-alala lang naman ako para sa kaligtasan ng kaptid ko.

"Please, Damien" I beg again.

"Sige, I'll try."

"Thank you. At tsaka Happy birthday! Sorry kung binugbog kita." Bati ko sa kanya.

"Okay lang sige, alis muna ako."

At sa araw ding 'yun, naghiwalay ang dalawa. Alam ko 'yun dahil nung umuwi si Lorrie sa bahay iyak siya ng iyak at pumunta sa akin. Sinabi niya sa akin ang lahat lahat, na hindi daw siya mahal ni Damien, ginamit lang daw niya itong panakip butas. Naaawa ako sa kanya kaya yinakap ko lang siya ng mahigpit. Sorry Lorrie. Sorry talaga, kailangan eh. Ayaw kong masaktan ka, ayaw kong mawala ka. Kaya naman pumunta siya sa ibang bansa para mag peace of mind.

I sighed. Alam kong hanggang ngayon mahal pa rin ni Damien si Lorrie at mahal din ni Lorrie si Damien. Hindi alam ni Lorrie kung bakit hiniwalayan siya ni Damien at mas mabuting hindi niya malaman ang totoo.

Mas mabuti na ganito muna kami. Aayusin muna namin ang mga problemang dapat ayusin para wala nang sagabal. Pero p*tangina, bakit pa bumalik silang magkapamilya dito? Paano namin mahanap kung nandito sila? Lalong-lalo na siya?

Sana mahanap na siya. Sana mahanap na ang pumatay sa kanya.

Sana mahanap na namin ang walang pusong pumatay kay Angelica.

AC's POV

Sh*t! Ang sakit ng dila ko. Nakagat ko nang hindi sadya. Arggh!

"AC, anong problema?" tanong ni Lorrie.

Hindi ko siya pinansin o ni sinagot lang man. Fudge! Ang sakit talaga.

"Huy! Anong problema?" tanong niya ulit.

Tumingin ako sa kanya. "Wala. Nakagat ko lang ang dila ko. Damn! Ang sakit!"

"Ah? Siguro- baka may nagba-backstab sa'yo o di kaya may nag-iisip sa'yo ngayon?" sagot niyang patanong.

"Huh? Ganon ba yun?"

Tinapik niya ako sa braso at nagsalita muli, "Hahaha! Nakuha ko lang naman 'yan sa lola ko. One time, nakagat ko ang dila ko na hindi ko sinasadya sabi niya siguro it's either may nagcurse sayo o may nakaalala sayo sa oras na iyon."

Hmm? At sino naman kaya 'yun? Pwede ding si Mommy o di kaya si Daddy. I shrugged. Habang naglalakad kami, nakita ko sa malayo si Damien.

Natandaan ko na naman ang nangyari kanina nung iniwan namin si Johann. Hahaha! Si Leuchrisse kasi!

"Lorrie? Si Damien ba yun o namalik-mata lang ako?" Tanong ko a kanya. Insensitive ba ako?

Napatingin siya sa akin at tinignan kung si Damien nga ang tinuturo ko o hindi. "Ah- parang siya nga? Bakit?"

"Wala lang. DAMIEN!" Sigaw ko habang patakbong papunta sa kaniya.

"Uy, AC!" kinawayan niya ako at napatingin siya sa likuran. Alam kong nakita niya si Lorrie papalapit. "Uh- Lorrie!" Alang-alang niyang tugon at kinawayan si Lorrie. Nag-smile lang ito sa kanya. Ang ngiting niyang yun alam kong may halong lungkot. *sigh*

"Uhm! Damien, asan pala si Johann? Maghihingi lang sana ako sa kanya ng sorry. Si Leuchrisse kasi!" Sabi ko para hindi naman magmukhang awkward ang atmosphere dito.

"Ah! Si Johann? Doon sa SSC Office. Bad mood nga siya nung dumating sa office eh. Bakit? ANo ba ang nangyari?"

"Basta. Sabihin ko lang sayo next time. Sige, iwan ko lang muna kayo dito ha? Punta lang akong SSC Office. Bye!" At dali dali akong umalis. Alam kong hindi sang-ayon si Lorrie sa pag-iwan ko sa kanya.

Sumigaw pa nga siya, pero hindi ko siya pinansin at tumakbo lang ako.

Sorry Lorrie. Alam kong magagalit ka pero mabuti nga 'to para may closure kayo ni Damien. Sorry talaga.

~~~

A/N

Sorry kung hindi POV ni Damien. Hindi ko kasi alam kung paano ko sisimulan ang POV niya. Nakakalerkey! Sana magustuhan niyo po ang chapter na ito. Kahit konti lang ang nagbabasa ng story ko okay lang. Gusto ko lang talaga ang magsulat. So yeah!

Please don't forget to comment, vote and share.

Lovelots! :*