"Hoy, mangaagaw. Pumunta na daw tayo sa designated room sabi ng teacher." Sabi ni Trixie at umirap.
Ano ba ang ginawa ko at naging masama sya ng ganyan saakin?? Bakit ba ang init ng ulo nya saakin at muntikan pa nya akong patayin. I know her. Hindi sya ganyan. Hindi sya masama. Kaya I know deep inside her meron pang mabuti.
"Hoy! Binge ka ba!!?" Nabalik ang kaluluwa ko sa katawan ko. Si Trixie pala sumisigaw.
"Ayyyy.. Sorry halikana." Aya ko at sinundan sya.
Ilang minuto rin ang nakalipas at wala paring nagsasalita. Nakakabingi. Feel na feel ko ang tense kasi baka anytime umatake nanaman ang sakit nyang schizophrenia.
*Flash back*
Matapos kong macomatose ng ilang buwan nakabalik na rin ako sa dating kong gawain. Grabe yung aksidente na yun.... Nakakatakot.
Pagbalik ko ng school kinausap ako ng may ari neto, ang nanay ni Trixie. Ginawa eto ng divorse na sila ni tito.
"Bakit nyo po ako pinatawag tita??" Magalang kong tanong.
"May kailangan tayong pag usapan. Halika upo ka." Sabi nya at umupo sa na kami sa room ni tita.
"Ano pong problema tita??" Magalang kong tanong.
"Si Trixie." Tumigil sya sa pagsalita at huminga ng malalim.
Dugdugdugdugdug
Kinakabahan na ako. Anong meron kay Trixie?? Anong ginawa nya?? Sana ok lang sya.
"Ng magpacheck up kami last time kinausap ako ng doctor, at sinabing meron daw syang malalang sakit. Eto ay schizophrenia. Ang schizophrenia ay sakit sa utak. Kaya kita pinatawag dito para balaan ka. Si Trixie ang gumawa ni aksidente sayo. Sinabi nya iyon saakin at proud na proud pa sya bago sya umalis. Sya din ang pumatay kay Adrien. Anak, mag ingat ka. Layuan mo sya." Sabi nya at hinawakan ang kamay ko.
Ano raw?? Si Trixie raw ang gumawa nun?? It can't be.. bestfriend ko sya since 4 years old and we are together in 6 years. How come na kaya nyang gawin yun ng grade 6 kami?? Oo alam ko nag friendship over na kami pero it still can't be. Kilala ko sya. Mabait sya. Hindi yun kayang gawin ni Trixie.
"Bakit nyo po ito ginagawa?? Bakit po ako ang tinutulungan mo at hindi po ang anak nyo?" Sabi ko at diniinan ang hawak ng kamay namin. Kabog ng kabog ang puso ko.
"Ginagawa ko to kasi eto ang tama. Kasi hindi na sya ang anak ko. Iba na sya. Hindi ko sya pinalaki ng ganyan." Paliwanag nya saakin.
*End of the flash back*
Natigil ako sa pag alala ng nakaraan ng basagin ni Trixie ang katahimikan.
"Ira, can we stil be friends?? Kahit aquantance lang. I just want to be in peace." Pakiusap nya. At ang puso ko nagdesisyon na agad ng hindi man lang napagisipan ng utak ko.
"Ok." I said with a smile.
"But don't call me Ira. As I told you Ira is dead. At ako si Kythe." I said while looking at her back.
Then she slowly turn around with a huge smile.
"Thanks Kythe. Halikana??" Yaya nya. I missed her high-pitched voice. Hindi ko alam kung pagkakatiwalaan ko sya or what pero nawala ang pagaalinlangan ko ng hawakan nya ang kamay ko.
Sabay kaming masayang pumunta sa designated room namin para magplan sa booths. I miss her so much.
"Ok, students dadating na yung bagong kaklase nyo na kasama nyo dito sa pag plan ng booths. Here are the things you need to do.
5 minutes later wala pa rin sya.
Ang tagal naman nung bagong student!! PaVIP effect pa! Mapapatay ko tal-
"Sorry i'm late." He apologize. The man that has blonde hair, blue eyes, light colored skin, pink lips, pointy nose, and a damn sexy body. Ang poging pogi nya ngayon. Kahit naka damit sya ng pang soccer.
"O ayan ka na pala. Students, meet Casperr Jake Ziegler. Half brother ng pinsan ng may ari ng school na toh." Paliwanag ng teacher at mukhang nagdday dream pa dahil tulala.
Ng tumingin sya sakin malapad na ngiti ang lumabas sa labi ko. Pero naglaho din bigla ng binigyan nya ako ng devilish grin. Parang masama ang kutob ko rito sa lalake na toh.
"Hi insan." He said and look at Tristan.
"Tss." He just ignore what Casperr said.
"Hi Trixie!" He said with a happy voice. Tapos nag beso beso sila ni Trixie. Then he finally look at me. Yung tingin nya saakin parang tingin na may binabalak na masama. I don't know.... Baka naman ganyan, lang talaga yung tao..
"Hi Kythe, i'm Casperr." He said with his husky voice that gives me shivers on my spine.
I keep being silent. I can't move my body
"We finally meet." Sabi nya at bineso beso ako.
Ang bilis ng pangyayari nalaman ko nalang na umupo na sya sa tabi ko at umakbay pa.
Who are you?? Why are you giving me this tense, these questions, this fear?? Who are you exactly Casperr Jake Ziegler???
*****
Author's note
Sino nga ba tong si mysterious guy at feeling close. Aba! May paakbay akbay pa! At ano nanaman tong pakulo ni Trixie at nakipagbati sya?? Sorry Rs kung maikli lang toh. Babawi nalang ako sa susunod. Thanks Rs for reading and stay tune to Kythe's destiny. Vote and comment please?? I♡U
- Ms. K
BINABASA MO ANG
THAT STUBBORN GIRL | ON-HOLD
Teen FictionKRISTAN ZIEGLER|| Paano kung ayaw kang layuan ng iyong nakaraan na minsan ka nang sinaktan ng lubos? Magagawa mo bang ipaglaban ang kinabukasan mo? O magpapadala ka nalang sa hapdi ng nakaraan?? ^^^^ (Tagalog)
Kythe 18: Planning
Magsimula sa umpisa
