#1| Beauxbatons/ Zweinstein.

Start from the beginning
                                    

Na een hobbelend ritje in de koets, stapte ik uit bij een grote poort met gevleugelde everzwijnen. Ze zagen er best cool uit. 

Verder had ik instructies gekregen, om te doen als ik er was. 

Wachten dus. Op professor Anderling. Bij de coole everzwijnen.

 Ik wachtte niet lang of er kwam een streng uitziende vrouw mijn kant op lopen. De professor droeg een smaragd-groene mantel en had haar zwarte haar in een strak knotje gebonden.

Ze gaf me een hand. "Hallo mevrouw Fontaine, welkom op Zweinstein," zei professor Anderling. 

"Dank u wel, professor," zei ik glimlachend. 

"We gaan nu naar het kantoor van professor Perkamentus, voor het indelen."

We liepen richting het reusachtige kasteel. Beauxbatons was een stuk kleiner, dan dit.

De professor ging voorop door de lange gangen en bewegende portretten en harnassen. 

Onderweg kwamen we vier jongen tegen, die iets aan het fluisteren waren. Ze zagen en ongeveer even oud uit, als mij. 

"Marauders, ga eens naar jullie Leerlingenkamer," zei Anderling tegen de jongens. Ze keken me aan en glimlachten naar me. Ik lachte terug en liep verder met Anderling. 

"Wie zijn die jongens?" vroeg ik.

"Dat waren de Marauders. Die halen allerlei dingen uit en zo," antwoordde ze en we stopten bij een waterspuwer. "Zuurtjes." Tot mijn grote verbazing kwam een trap te voorschijn. 

We gingen via de trap naar boven en Anderling klopte op een deur. 

"Binnen," hoorden we iemand zeggen.

We stapten naar binnen en daar zat een magere man, met een zilvergrijze baard en een halve maan brilletje. 

"Ah mevrouw Fontaine, welkom. Ik zal de Sorteerhoed even pakken," zei hij. Hij pakte een oude hoed van een hoge plank af en zette het om mijn hoofd. '

Je komt van Beauxbatons, niet? Maar dit is erg duidelijk...

"GRIFFOENDOR!" zei de hoed hardop en professor Perkamentus haalde de Sorteerhoed van mijn hoofd. 

"Welkom in mijn afdeling, Nina," zei Anderling. Ik glimlachte en gaf nog even een hand aan professor Perkamentus.

Anderling liep samen met mij mee naar de Griffoendor Leerlingenkamer. Want ik wist de weg nog niet. 

De professor vertelde me het wachtwoord (Zwerkbal) en ik ging naar binnen. 

In de Leerlingenkamer was het warm en gezellig. Alles was wel rood of goud bekleed en er knapperde een warm haardvuur. 

Ik glimlachte en liep verder de kamer in. Op Beauxbatons had je geen gezellige leerlingenkamer en ik vond dit al heel leuk. 

"Ben jij niet dat meisje, dat net met Minnie meeliep?" vroeg een stem achter me. 

Ik draaide me om en zag de Marauders staan. 

"Euh... ja," zei ik en trok mijn mondhoeken omhoog. 

Een jongen met warrig zwart haar en een bril stak zijn hand uit. Ik pakte hem aan. 

"James Potter," zei hij. 

"Nina Fontaine," stelde ik mezelf ook voor. 

De andere jongen gaven me ook een hand. 

Een jongen met lang zwart haar heette Sirius Zwarts, een sjofele jongen met donker blond haar heette Remus Lupos en een gedrongen jongen met een rond gezicht heette Peter Pippeling.

We praatten wat, over dat ik eerst op een andere school zat, en zo. 

Na een tijdje ging ik naar mijn slaapzaal en zag een meisje met vuurrood haar zitten. 

Ze stond meteen op toen ze me zag en stak haar hand naar me uit. 

"Lily Evers, ik had al gehoord dat we een nieuwe kamergenoot kregen -van Perkamentus," zei ze en ik vond dat het feit dat er een nieuwe Griffoendor is, wel snel verspreid. 

"Ik ben Nina Fontaine, leuk je te ontmoeten," zei ik vriendelijk. 

"Je had toch niet al de jongens ontmoet?" vroeg Lily meteen. 

"Ja, wat is er dan met hun?" vroeg ik nieuwsgierig. 

"Nou, wat ze doen is-" begon ze. 

"Evers!!" werd er van beneden geroepen. 

"Dat dus," zuchtte Lily. Ik begon te lachen. 

"Gaan we dan naar ze toe?" grinnikte ik.

 "Nee, echt niet," zei ze snel hoofdschuddend. Ik grinnikte weer.

 "Kom op, zo erg zijn ze niet." Lily zuchtte. 

"Nee, ze volgen mij de hele tijd en James doet heel erg stoer in mijn buurt," zei ze.

"Dat is toch juist grappig?"

"Nee, juist niet. Hij is alleen maar irritant." 

"Goed, we blijven hier. Maar ik ga slapen," zei ik terwijl ik mijn koffer open. Ik trok mijn pyjama aan en ging in het warme bed liggen. Meteen viel ik in slaap.

Me and the MaraudersWhere stories live. Discover now