_ Heyecanlı mısın Can?
Can'ın yanına gidip ona gülerek sarılmıştı. Can ona hâlâ içinde olan heyecanla karşılık verirken ayrılmışlardı.
_ Ölüyorum abicim, ne heyecanı?
Kerem gülüp omzuna vurmuştu yavaştan. Yağmur Zeynep'in koluna girip onu biraz çektiğinde erkeklerden biraz uzaklaşmışlardı. Yağmur gülerek Zeynep'in beklemediği bir şekilde ima ile sormuştu.
_ Bu saatte kadar niye uyudun sen bakayım?
Zeynep başını ona çevirdiğinde güldüğünü gördü. Ne anlam yüklemeliydi?
_ Uyuya kalmışım.
_ Hmm... Neden? Yoksa bebeğime Duygudan başka bir kardeş mi gelecek?
Onun dediğiyle Zeynep istemeden gözlerini büyütmüş ve dudaklarını aralamıştı. Yağmurun gülen yüzüne bakınca bu durumdan çok hoşnut gözüküyordu.
_ Yağmur! Ayıp ya.
Utanarak bunu söylediğinde Yağmur omzuna vurmuştu omzuyla yavaşça. Zeynep onun söyledikleri ile istemeden utansada gülümsemişti.
_ Bence kısa zamanda kardeş gelecek, Duyguyada benim bebeğime de.
Zeynep ona gülümserken dudaklarını ısırmıştı. İkisi de aslında birbirlerinin yanında çok rahat olmuşlardı. Çünkü artık gerçekten iki kardeş gibilerdi. Bu his bu rahatlık öyle güzel işlemişti ki içlerine... Karşıdan bakan iki adamıda dünyanın en mutlu adamı yapıyordu........
Yağmur kontrol için içeri çağrıldığında; doktordan müsade istemiş ve durumu kısa geçip anlatmıştı. Doktorun izni ile de içeri girebilmişti Kerem ile Zeynep. İkiside bu ortamda bir an farklı hissederken aynı anda anlayarak birbirinin gözlerine bakmışlardı.
Bu acı gerçek artık sadece içlerinde iken birbirlerine gülümsediler ve beklemeye devam ettiler. Bilinen doktor rutininin ardından Yağmur heyecanla bekliyordu. Bu sefer çok daha fazla heyecanlıydı. Artık karnı iyice büyümüş bebeğini belli ediyordu. Ancak bebeği kendini belli etmek istemiyordu. Zeynep de Kerem de onun hemen yanındayken ekrana odaklardı. Kısa bir işlem ardından doktor dudaklarından kız kelimesini çıkarttığında içeriye bambaşka bir enerji yüklenmişti. Kızdı. Bir kızları olacaktı. Yağmur da Can da bunun heyecanını dehşet bir şekilde yaşarken Can hemen Zeynep ve Kerem'e sarılmışlardı. Onlar mutlulukla karşılık verirken Zeynep Yağmura yaklaşmış ve sıkıca sarılmıştı._ Demek benim gizemli yeğenim kız ha..
**
Birlikte kahvaltı etmek ve bu durumun mutluluğunu daha da iyi bir yerde yaşamak için kafeye oturmuşlardı. Yağmur hemen canının istediği şeyler söylerken diğerleri de sipariş vermişlerdi. Yağmur bir elini karnına koyarken diğer eli ile Zeynep'in elini tutmuştu.
_ Senin şans getireceğini biliyordum Zeynep. İyi ki geldin.
_ Bence o benim şansım değil, bebeğin artık sana belli etmek istedi kendini. Annesini daha fazla meraklandırmak istemedi.
_ O da doğru ama sen ne dersen de senin güzel enerjinin bu işe dahil olduğuna eminim.
Zeynep ona gülümsedi genişçe ve elini diğer elinin üzerine koydu. O sırada gelen yemek muhabbeti bozarken ellerini çekmişlerdi. Yağmur yine yemek yemeye başlarken Zeynep'e yönelmişti.
_ Bak yarın gidiyoruz değil mi? Ekmek yok beni.
_ Gidiyoruz.
Zeynep ona yine gülerek karşılık verirken Yağmur gözlerini bastırıp onaylarcasına cevap verdi ve yemeğine geri döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)
FanfictionKendi hayatını kızının üzerine adamış bir kadın... Hayatındaki en büyük şans olan o adam... Adam bir bataklıktı. Her gün farkında olmadan o bataklıkta bir hazine aradı! Hazine mucizelere gebeydi!
81.BÖLÜM
En başından başla