Ouija

Hoofstuk 1

Ouija
Violet is een meisje van 17 jaar, woont in Amerika. Ze heeft een beste vriendin: Debbie. Ze zijn beste vrienden sinds ze 4 jaar zijn. Dus ze zijn nu al 13 jaar vrienden, want Debbie is ook 17 en verjaard in dezelfde maand als Violet. Dus al bijna heel hun leven. Ze houden van elkaar als zussen. Ze vertellen alles tegen elkaar. Een jaar of twee geleden hadden ze heel erge ruzie. Dat gebeurde door een groot misverstand. Maar dat is gelukkig al lang bijgelegt. Sindsdien hebben ze belooft om alles tegen elkaar te vertellen. Geen geheimen meer. Violet en Debbie hadden deze avond afgesproken om naar de bioscoop te gaan. Niet alleen deze avond hadden ze afgesproken maar de dag nadien ook. Morgen was om naar een feestje te gaan van een klasgenoot. Ze hadden afgesproken dat Violet naar Debbie ging gaan omdat de bioscoop dichter was van het huis van Debbie. Dus ging Violet, Debbie ophalen. Violet belt naar Debbie om te zeggen dat ze er is. Debbie zegt dat ze vandaag niet mee kan. Violet zwijgt even. En vraagt waarom ze niet mee wilt. Debbie zegt dat ze het gaat zeggen waneer Violet er is. Violet zegt ok maar snapt het toch niet helemaal. Violet zegt dat ze er is. Debbie komt naar buiten en begroet haar met een kus op haar wang en omgekeerd. Dat doen ze altijd wanneer ze elkaar zien. Violet vraagt waarom ze niet wil komen. Daarop antwoord ze: ' Ik voel me niet zo goed.' Violet weet dat er iets aan de hand is. En zegt :' Debbie, ik weet dat je liegt, we hadden belooft om niet meer tegen elkaar te liegen ...' Debbie kijkt naar de grond en antwoord er zo op:'Weet je nog toen we klein waren? Dat bord waarmee we speelden?dat bord dat geesten oproept...' voor dat Debbie haar zin kon afmaken antwoorde violet heel snel : 'het ouijabord!' Debbie knikt en kijkt haar raar aan. Ze vervolgt omdat ze haar zin niet kon afmaken.:' ik heb het gevonden en ja... laat maar is niet belangrijk. Ik wil graag thuis blijven want zoals je weet mijn mama moet voor haar werk naar het buitenland, awel ze komt vandaag naar huis en ik wil er graag bij zijn .' Violet zegt dat ze het begrijpt. Maar vind het toch nog spijtig dat ze er niet bij kan zijn. Violet zegt dat ze de volgende keer naar de bioscoop kunnen gaan. Maar voor dat ze vertrekt vraagt ze nog één ding aan Debbie: 'Is het voor morgen wel nog goed?' Debbie lacht en knikt. Violet kijkt blij naar haar en geeft haar een een knuffel en een kus op haar wang en vertrekt naar de bioscoop met andere vrienden. Wanneer ze voorbij het tuintje is roept ze :'Ik mis je nu al!' Debbie antwoord er op :' Ik u ook al !'                                                                                         Debbie loopt naar binnen en en loopt naar boven naar haar kamer. Ze zit op haar bed ze neemt haar boek van biologie open en probeert te studeren voor haar toets voor morgen. Maar tijdens het nadenken kijkt ze naar haar bureau en ziet het ouijabord liggen. Ze zou er nu graag mee spelen maar ze moet toch studeren. Maar ze wilt er toch wel is mee "spelen". Ze staat op gooit het boek op haar bed en loopt naar haar bureau toe. Ze gaat zitten en neemt het plankje met wieltjes waarmee je over het speelbord moet draaien. Ze neemt het vast en draait er 1 keer mee rond. Maar opeens vliegt het plankje weg. Ze vind het raar. Ze neemt het plankje op en denkt na over wat er nu weer op het internet stond. Ze wilt graag weten hoe een geest er eigelijk uitziet. Ze neemt het plankje en kijkt door het glazen bolletje. Ze kijkt eerst naar de deur en zo rond haar kamer.wanneer ze bij haar raam kijkt ziet ze iemand. Ze vond het super raar. De geest komt steeds dichter en dichter en opeens, heeft ze geen controle meer over haar lichaam. Ze laat het plankje vallen en kijkt naar het licht. Haar ogen veranderen van kleur. Ze worden helemaal wit. Haar mond is dicht genaait en is lijkbleek. Ze loopt naar de deur. Ze loopt naar haar studeerkamer en neemt de lampjes die op de kachel liggen. En neemt het mee naar de gang. Ze stapt naar de leuning van de trap. Ze maakt de lampjes vast aan de trapleuning en aan haar nek. Op een moment word ze weer zichzelf ,haar ogen zijn weer mooi bruin, haar mond is weer normaal en ze heeft weer haar eigen huidskleur. Debbie kijkt raar naar beneden en daarna kijkt ze naar de lampjes rond haar nek. Ze kijkt naar achteren. Maar voor dat ze de lampjes kan verwijderen, komt de geest naar haar toe en duwt haar over de trapleuning. Debbie was op slag dood. De geest krast in haar armen : nummer 1....

Bedankt om te lezen! 😊Sorry voor de schrijffouten! 😁😵
Blijf zeker verder lezen ! 😉💙