Until we meet again (Slow-Update)

Chapter 6:Not anymore

"Ehh gusto ko lang naman malaman eh! Masama ba yon?" Tanong ko pa sakanya.

"It is." Sabi niya.

"Kababaeng tao mo pakielamera ka" sabi niya pa sabay punta sa isang kwarto.

"Grabe ka naman! Kung sana pakielamera ako edi sana nanakawan ko na kayo ngayon!" Sigaw ko sakanya para marinig niya.

"What?" Sigaw niya pa pabalik sa akin.

"Nothing!" Sabi ko sakanya.

Hahahaha.

Tumigil ako sa kusina, at nag masid masid. Agaw pansin sakin ang refrigerator kaya binuksan ko agad ito.

"Ang dami namang Pagkain dito Kieth!"hangang hanga Kong sabi sakanya.

"What?" Sagot niya, siguro Hindi niya marinig ang mga sinasabi ko.

Nag taka naman ako kung bakit nga ba nasa kwarto si Kieth, ano kaya ginagawa niya?

Sinubukan Kong Hindi ito intindihin nalang pero mismong curiosity ko ang nag pupumilit saakin.

Nag lakad ako dahan dahan papuntang kwarto, kung nasan mismo si Kieth, nakasarado ito kaya dahan dahan Kong binuksan, pag ka kita ko sakanya ay may hawak siyang gitara at tinutugtugan niya ito.

"Anong kanta yan?" Tanong ko sakanya. Nakakahanga rin pala tong isang to. Akala ko gwapo lang ang agaw pansin dyan eh Hindi pala hahah.

Ayyy teka? Gwapo ba sinabi ko?
Well.. Hindi na ako mag sisinungaling gwapo nga siya! In fact crush ko na siya hahaha
Joke lang!

"Pake mo?" Sabi niya saakin.

"Grabe ka! Line ko kaya yon wag ka hapit!" Pag mamaktol ko sakanya.

"Tsk. What ever." Sabi niya na pabulong nalamang.

Patuloy pa rin siyang nag gigitara at ako naman pinapanood ko lang siya, gusto ko talaga siyang tanungin kung ano title nung kanta pero baka...

"Ano nga kasi title?" Tanong ko ulit. Pramis last na yan basta sumagot lang siya!

"Tss. Almost lover." Mahinang sagot niya.

Akala ko sisigawan na niya ako ehh, buti nalang talaga!

"Mukang maganda yung kanta ah!" Pag kaka sabi ko sakanya.

"Yes it is.." sagot niya.

Sa sagot niyang yon parang Hindi siya sigurado sa isasagot, gusto ko ulit mag tanong pero pinili ko nalang tumahimik dahil alam kong wala akong karapatang mag tanong sakanya.

"Pwede mo bang kantahin sakin yon?" Tanong ko sakanya.

Binigyan niya lang akong blangkong tingin at tumingin nalang ulit sa gitara.

"Hoy.." sabi ko pa sakanya..

"No, you can't.." sabi niya sakin.

"Huh?"sagot ko sakanya.

"It's just for a person who's special to me can here it.." sabi niya. 

Napa tigil naman ako sa sinabi niya. Ibig bang sabihin nyon ay para sa kasintahan niya? Teka meron nga ba?

"Babae ba?.." tanong ko sakanya.

"Do you think I'm gay?!" Inis na tanong niya sakin.

"Hahahaha wala naman akong sinabi ah!" Sagot ko sakanya. Hindi ko napigilang tumawa kasi nakakatawa naman talaga. Napa tigil naman siya at binitiwan na ang hawak niya kaninang gitara.

"Tsk!" Sabi niya

Tumayo na siya at tumingin agad saakin.

"Get out" sabi niya.

"Aba bakit?" Tanong ko sakanya.

"It's my place, just get out!" Sabi niya sakin.

"Ba't ba? Tinanong ko lang naman kung babae ah?" Sagot ko sakanya.

"Just get out!" Sabi niya.

Hinila na niya ako at kinaladkad papuntang labas.

"Hoy!" Sabi ko sakanya. "Ansakit kaya! Ikaw kayang kaladkarin ko?!" Sabi ko pa sakanya.

"I told you to get out pero ang likot mo!" Sigaw niya sakin.

"Hindi ka ba talaga maalam mag intay?" Tanong ko sakanya.

"I hated when I'm waiting" sagot niya sakin.

Bakit ba English to ng English? Foreigner ka ba? Tss nakakayamot na to, nadaig pa pati manok kung pumutak!

"Hanapin mo pake ko." Diin Kong sabi sakanya.

Nayamot naman agad ito at hinila na agad ako palabas ng room na yon ang nagawa ko nalaang ay,

"Nasan ang pake ko Mr. KJ!" Sigaw ko doon sabay lakad na palayo doon.

"Hanep first day of school ko dito ang ganda na agad!" Sabi ko sa sarili ko. Sarcastic yon ha!

_________