Panghahawakan ko ang pagmamahal niya sa akin. Panghahawakan ko ang mga  magagandang ala ala namin. Panghahawakan ko ang mga ito sa araw ng pag-amin ko sa katotohanan. Panghahawakang ko ang mga ito hanggang sa mapatawad niya ako. Kaya sana panghahawakan niya rin ang pagmamahal na inalay ko sa kaniya. Ang bawat araw na masaya ako kasama siya. Ang mga araw na sa kami lang ang nagkakaintindihan tuwing kami ay magkasama.

"Hindi man siguradong pupunta ka mamaya sa event namin, pero umaasa akong makikita kita roon. Ikaw lang ang tanging pinagkukunan ko ng lakas at ang tanging dahilan kung bakit ako ay nabubuhay. I will wait for you Lehsly." Nagsusumamong saad niya.

"I love you so damn much. And it's killing me lalo ngayong nararamdaman kong papalayo ka ng papalayo saakin." He added na mas lalong nagpaiyak sa akin.

Nasa ganoong ayos kami ng biglang bumukas ang pinto. Iniluwa nito si Mom, Dad, and Blue.

"Who the hell on earth told you to hug and made our unica iha cry?!" Sumugod si Dad at mabilis na itinulak si Zach.

"DAD!" Sigaw ko dahil sa pagkabigla. Hinila patayo ni papa si Zach mula sa sahig at kinwelyuhan.

"D-addy please don't." Pigil ko. Ayoko ng madadagan ang sakit na nararamdaman ni Zach. Alam kong hindi niya kayang gumanti kay Dad. Ayoko ng madagdagan pa ang mga pasa niya sa mukha.

"Shut up woman!"  galit na sigaw rin ni Dad. Naiintindihin ko naman ang galit niya sa akin. Galit ito ng pag-aalala.

"I-m her boyfriend sir."Buong tapang na usal ni Zach. Napakapit ako ng mahigpit sa kama dahil hindi ko na maatim ang mga nangyayari. Mas lalong nagliyab ang mga mata  ni Dad.

"IS THAT TRUE LEHSLY RIAM CASTILLO?!"Nang-gagalaiting sigaw ni Daddy na halos maputol na ang mga ugat niya sa leeg dahil sa lakas ng boses.  Napalingon ako sa part nila Mama para humingi ng tulong pero nanatili silang tahimik ni Blue.

Every one fears Dad specially when he's angry.

Pero matapang ko parin na hinarap si Dad.

"J-ust send him out Dad. P-lease." Nauutal kong saad at  ibinababa ko ang tingin dahil ayokong tingnan ang mukha ni Zach. Mas lalo lang kaming masasaktan. Mas mabuti nalang na paalisin siya dahil baka siya pa ang pagbalingan ni dad ng galit. You dont know Dad when he's mad.

Binitawan ni Dad ng pabalya si Zach. Lumingon muna si Zach sa akin gamit ang malungkot niyang mga mata bago tuluyang lumabas.

"Can you tell me what is happening here ?!Ito ba ang sinasabi mong independent ?! Kung hindi dumating si Blue kanina ano nalang ang nangyari sayo?!" Frustated na tanong ni Dad sa akin.

"M-athew was also there Dad." Sagot ko but Dad just shrugged it off.

"I don't care if that De La Verde was there! If I only knew that this will happen to you hindi na sana kita pinayagang mag-aral dito and much more to that you being independent!" Lumapit si Mom kay Dad para pakalmahin siya.

"Mula ngayon ako na ang masusunod. Hinding hindi ko palalampasin ang kamalian mong ito. " He added while gritting his teeth.

"Blue." Tawag ni Dad.

"Y-es Dad?" Tarantang sagot ni Blue at napatayo pa mula sa pagkakaupo sa sofa.

"Go and get the things of your sister, we're all going home." Seryosong deklara ni Dad na ikinagulat ko.

"D-ad what do you mean?" Hindi ko mapigilang itanong.

"From now on, ako na magdedecide kung saan ka mag-aaral at lahat ng mga gagawin mo ay kontroldo na. L-alo ngayon na---"

SIGN OF THE TIMESTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon