Chapter 37: A MUST!

Magsimula sa umpisa
                                    

Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya dahil alam kong totoo iyon. 

"Ang also, Collee Mae Austria, hindi mo maibibigay ang mga needs ng isang lalaki kay Kurt ko lalo na ngayong takot kang mahawakan. Kawawa naman si Kurt. Hindi mo man lang siya masatisfy bilang asawa. Ako? Magagawa ko ang mga gusto niya, ang mga kailangan niya. Tsk! tsk! Poor you." 

Huminga ako ng malalim para bawasan ang sakit ng katotohanang narinig ko kay Angel. 

"Can't talk? Scared?" tanong pa ni Angel. 

I closed my mouth at hinawakan siya ng mahigpit sa braso. I gave him a sharp look, "he won't choose you. He won't leave me just because you can satisfy his needs. He won't hit you, Angel because he only wants is me. So keep dreaming, Angel. Keep dreaming but I tell you, that won't never ever happen," may bawat diing sabi ko sa kanya. 

Hinawakan niya ang kamay kong nakahawak sa braso niya at marahas na tinanggal, "lalaki siya, Colleen. Walang lalaking nakakatagal sa asawang hindi man lang mapakinabangan, ang asawang walang ginawa kung hindi ang pagtaasan siya ng boses. Kahit gaano ka pa niya kamahal, day by day ang pagmamahal na sinasabi mo ay nababawasan hanggang sa magising na lang siya na wala nang nararamdaman sayo kahit katiting. Hindi exemption si Kurt ko sa ibang mga lalaki, dahil lahat sila nagbabago." 

"He understand me," mahina kong sabi. 

"Understand?" natatawang sabi ni Angel, "hanggang saan ka niya kayang intindihin? Let me tell you, Colleen Mea Austria, hindi lang ikaw ang nasasaktan ngayon, hindi lang ikaw itong naiwan before so don’t act as if kinakawawa ka, don’t act as if ikaw lang ang nasasaktan!"

-- 

Nakatayo ako dito sa may tapat ng kama at nakatingin kay Miku na payapang natutulog. 

"Hindi mo man lang siya masatisfy bilang asawa." 

Paran naririnig ko pa ang boses ni Angel. Ano ba ang kailangan kong gawin? Ano ba ang needs ng isang lalaki na asawa lang ang makakapagbigay? 

"Lalaki siya, Colleen! Walang lalaki ang magtyatyaga sa asawang walang pakinabang!" 

I shook my head para mabawasan ang naiisip ko. Ano ba talaga 'yon? 

Kailangan ko ba siyang pagsilbihan mula ulo hanggang paa? Kailangan ko bang iready ang mga susuutin niya? Ipagluluto ko ba siya ng breakfast? 

Wah! Hindi ko alam kung alin do'n! 

Umiling ako. Should I ask him what he wants?

Should I? 

Mas umiling pa ako ng maraming beses. Ang cheap ko naman kung gagawin ko 'yon. 

Angel! This is your entire fault! 

May masisisi lang eh. Napahinga ako ng malalim at humiga. I grab my phone sa bed side table and started texting. 

Ms. Don't-know-the-nameTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon