Those are the symptoms of lack in blood.

Hindi sa dugo ng iba pero sa dugo ko.

Nauubos ang natitirang dugo ko sa katawan.

I sighed deeply and looked around the whole room.

So this is it huh?

Kumuha ako ng pamalit damit ko at pumunta sa comfort room.

I slide the door and entered the shower area.

Naligo na ako at nag isip-isip.

Bakit nga ba ganito ko kamalas? Gamito na ba talaga yung nakatakda sa buhay ko? Yung maging miserable? Tss.

I want to have peace in mind but I don't know how. Everything around me is pulling me into stress.

I should be fine with it. Come on Charlotte. 19 years of existence, you're leaving in a life full of misery and rebellion.

Natapos akong maligo at lumabas
na ako.

Nagulat ako sa isang lalakeng nakaupo sa isang couch.

"Hey." Sabi nya.

Tumakbo ulit ako pabalik ng comfort room at nagbihis.

Nakabath robe lang kase ako ng makaharap nya ako.

Sandali, sya ata si Darwin.

Darwin Vaughan.

Ng makabihis na ako, lumabas ako habang sinusuklay ang buhok.

"Charlotte right?" Sabi nya.

I nodded.

"Paano ka nakapasok dito ng hindi nagpapaalam?"asik ko.

Wrong move. bahay nila to Charlotte.

"This is our house. I have the keys." Sabi nya at ipinakita ang isang chain ng susi sa bahay nila pati na ng mga kwarto.

"I can enter here anyway and anytime I want. Do you have any problem with that?" He asked.

The smirk on his lips is still visible.

He's trying my patience.

"Assistant ka pala ni Claudine." Sabi nya.

"Oo may problema ba dun?" Sabi ko at ngumisi.

If he's playing with my patience, I'll play with him too.

"Wala naman. I'm just warning you. Don't  use her." Sabi nya. His dee, husky and masculine voice is really pissing me off.

Nagpanting ang tenga ko sa narinig ko. Bastos na arogante. Hayop na to. Akala mo kung sinong mayamang nangmamata lang ng mga kagaya ko.

"Excuse me, Mr. VAUGHAN. Firsr of all, I'm not a user. Sya ang nagsabi na kailangan nya ng assistant at kailangan ko ng trabaho dahil kailangan kong mabuhay get that? I don't use people. At kung ayaw mo sakin, edi wag! Aalis ako." Sabi ko at hinila ang maleta ko.

Ngumisi lang sya at umalis sa kwarto ng mabilis.

I AM NOT A USER.

I AM NOT AND I'LL NEVER BE.

--

Nakatingin lang ako sa kisame habang inaalala ang mukha nung Darwin na yun.

Napakasama ng ugali nya. He's a fucking Devil.

May kumatok naman sa pinto at agad kong pinagbuksan.

Isang bata na may brown hair, red pair of eyes and fair skin tone.

Ang gwapo nya. Kamukha nya si Darwin. Parang pinaliit na version ni Darwin.

"Who are you?" he asked.

"I am charlotte. How about you?" Sabi ko.

"I am Logan. Logan Vaughan." Sabi nya at hinawakan ang kamay ko.

"Let's play!" Sabi nya at hinila ako papasok sa loob ng kwarto ko.

"Ano namang lalaruin natin?" Sabi ko.

"Uhm, we can play anything you know." Sabi nya.

His innocent eyes are very much attractive.

"I don't play sorry." Sabi ko.

Parang nadismaya naman ang mukha ni Logan.

"Alam ko na, kwentuhan mo na lang ako." Sabi nya.

"Hah? Ano ikwekwento ko?" Asik ko.

"Hmm, your life, some achievements." Sabi nya at nagkibit balikat.

Sumampa kaming dalawa sa kama at nag indian sit.

"Uhm, okay." Nag aalangan kong sagot.

I don't have achievements or anything about my life which I can share.




*****


The Devil in Disguise✔(On-Going)Where stories live. Discover now