“Mahal kita...” Mahinang usal niya.
“You already said that.”
“Iyong pagmamahal ko sayo, hindi ko kayang bitiwan kaya nga hanggang ngayon dala dala ko pa rin, parang iyong pagmamahal mo kay Miss Roxsan Santos-Chui.” Pinunasan niya iyong luha niya at saka huminga ng malalim. “Hindi kita hahayaang mag isa hanggang sa humina na ang katawan mo, sasamahan kita at kung kasal lang ang tanging paraan para maging legal ang lahat. Gagawin ko makasama ka lang.”
After that she walk out. Hindi na kasi alam ni Klaire kung saan na pupulutin ang sarili niya dahil sa mga nangyari ngayong gabi. Mahal niya si Raven Hauxford at obvious naman na hindi nito kayang suklian ang pagmamahal na iyon. Pero ito na iyon e, nandito na siya!
Love. Wedding. Her, being desperate.
Wala naman siyang ibang habol kay Rave Cross kundi ang alagaan at mahalin ito, walang dapat na ikatakot. Gusto niya ito, at alam niyang hindi niya pagsisisihan ang pag aming ginawa niya ngayong gabi.
Nakarating si Klaire sa may likod ng mansyon ng mga Hauxford, tumatakbo siya papasok sa kakahuyan, hindi niya alam kung saan siya dadalhin ng mga paa pero ito ang gusto niya, gusto niyang ilabas ang lahat ng nararamdaman niya ngayon, gusto niyang umiyak, gusto niyang mapagod para bukas kahit paano'y hindi na niya maramdaman iyong bigat ng dibdib niya ngayon.
Napahawak si Klaire sa isang puno ng niyog, habol ang hininga habang panay pa rin ang pag iyak. Bakit ganoon? Alam naman niyang hindi siya kayang mahalin ni Raven dahil mahal na mahal nito ang ina ni Rendox pero umasa pa rin siya kaya nasasaktan siya ngayon kasi isang malupot na katotohanan ang sagot nito sa salitang "mahal kita"
“It's cold and foggy, what are you doing here this late?”
Zol! My God! Nandito pa iyong isang Hauxford na ginugulo ang sistema niya. Hindi ba siya pwedeng mag break kahit ngayon lang?! Gulong gulo na ang utak ni Klaire ngayon!
Umayos siya ng tayo at pinunasan ang mga luha niya. “Kayo po pala Sir Zol, nag jogging po kasi ako, hindi ko po alam na malayo na pala ang narating ko.”
“Yeah, halos nasa dulo ka na ng nyogan namin. Wait, ate you crying?”
Inayos niya ang sarili. “Natapakan ko po kasi iyong langgam, namatay kaya naiyak ako.” Parang tangang sagot niya dahil wala naman kasi siya sa sarili.
Madilim na, at ang tanging liwanag lang sa madilim na gabing iyon ay ang maliwanag na buwan at mga bituwin. Isa pa, may pagka mestiso rin naman si Zol kaya naaninag niya ito ngayon.
“Babalik na po ako sa mansion.” Naglakad na siya, lalagpasan niya sana si Zol nang hatakin nito ang braso niya. Hindi niya alam king bakit tila napaso siya sa ginawa nito.
“Ihahatid na kita.” Baritonong anito. “Tapos naman na ang problema dito sa niyogan, pauwi na rin ako. Sumabay ka na.”
Marahan niyang inalis ang pagkakahawak nito sa braso niya, para kasi siyang kinukoryente. “S-s-sige po, m-ma-mauna na po kayo, S..sir.”
Tumango lang ito sa kanya at nauna nang maglakad, hindi talaga malaman ni Klaire kung bakit kinakabahan na naman siya. Kaninaay nalulungkot at nasasaktan siya dahil sa kung gaano kagulo nag lovelife niya, ngayon naman ay kinakabahan siya sa hindi mawaring dahilan.
Napatingin siya sa likod ni Zol, nakasuot lant ang binata ng simpleng puting T-shirt. Medyo hapit ito sa katawan ng binta kaya kitang kita niya iyong muscles nito sa likod. Gwapo nan talaga si Zol, hindi iyon maitatanggi at isama mo pa ang maskulado nitong katawan.
Perfect ika nga nila. Greek God! Duh! Malamang namana iyon kay Raven. Bigla na namang sumakit iyong bandang dibdib niya nang maalala ang boss niya.
Tama kaya ang mga nasabi at maging ang naging desisyon niya ngayong gabi.
Sa lalim ng iniisip ni Klaire, hindi niya namalayang huminto pala si Zol hanggang sa nabunggo na naman niya ang matipuno nitong likoran. Napalunok siya, dahan dahang umatras ng isang hakbang nang makita niyang humarap si Zol sa kanya.
“S-sir Z-zol...” She bit her lower lip.
Hindi na naman siya mapakali. Nakakainis. Natataranta siya na ewan, para bang natatae na hindi niya malaman. Bakit ganoon?! Hindi niya maintindihan. God!
“Klaire.”
Again, his baritone voice made her shiver down to her spine. Ano ba naman ito! Sumasakit na ang ulo ni Klaire dahil maging siya ay nawe-werdohan na sa mga nararamdaman niyang hindi naman niya maipaliwanag.
“You bumped on me again.” He smiled, flashing his pearl white teeth. “Like the first time.”
She gulped. Sa uri ng pananalita nito ngayon, iba at hindi niya iyon nagugustohan. Para kasing...
“Klaire, sabihin mo nga sa akin kung bakit...” Huminga ito ng malalim at humakbang papalapit sa kanya.
Umatras naman ng umatras si Klaire. Ang lakas nang kabog ng dibdib niya. Makailang ulit siyang napapalunok habang umaatras hanggang sa bumangga na ang kanyang likoran sa isang puno ng niyog. Dead end, corner.
Hindi makaangat ng tingin si Klaire, lalo na't nakatayo na sa harapan niya si Zol at sobrang lapit nila sa isa't isa. Sa sobrang katahimikan, dinig na dinig niya ang lakas ng tibok ng puso niya. Tila nagwawala at gustong magpakawala.
Zol lean down his head, placing his hand beside her head. “...kung bakit hindi ka mawala sa isip ko? There is something I want to do right now, baka sakaling masagot niyon ang mga katanongan ko.”
“S-sir Zo-l...” Iniiwas niya ang kanyang tingin. Sobrang lapit ng mukha nila sa isa't isa. “S-sir...”
“Maya Klaire...”
Tila umurong ang dila ni Klaire. His voice is so sexy, sexy?! Oh God! Klaire kung ano ano na ang pumapasok sa isip mo, ano ba naman yan?!
Akmang itutulak na niya papalayo si Zol dahil hindi naman niya nagugustohan ang sobrang lapit nito sa kanya kahit na ang bilis bilis ng tibok ng puso niya. Pero hindi na niya iyon nagawa nang dahan dahang iangat ni Zol ang mukha niya at pagsalubongin ang kanilang mga labi.
Pakiramdam ni Klaire ay tumigil ang nasa paligid nila. Nanlalaki ang kanyang mga mata sa gulat pero tila naging tuod dahil sa sensasyong hatid nang nakalapat na labi ni Zol sa mga labi niya.
Zol licked her bottom lip. Nagugulantang si Klaire sa mga nangyayari, isabay mo pa iyong puso niyang kanina pa naghahargumento.
Humiwalay si Zol sa kanya, siya naman ay napakurap kurap at marahang hinaplos ang kanyang mga labi. Saglit lang ang halik na iyon pero niyanig nito ang buo niyang pagkatao.
“Now I know.” Sabi pa ni Zol bago siya muling hinalikan sa labi. This time, hindi na lang iyon basta halik.
It was a passionate one and she was kissing him back. What the hell?!
Sa isang halik lang ng binaya tila nakalimutan na ni Klaire nag lahat maging ang sakit nang nararamdaman niya. Nakakalunod ang mga halik ni Zol, para bang may magic iyon at tuloyan siyang namawala sa huwisyo.
“Sir Zol... Ahh!” Her back arched when she felt his lips on her neck, kissing the most sensitive part of her skin.
Hindi niya alam kung bakit hindi niya magawang itulak ang binata ngayon. They're too bold! Zol, kissing her with so much passion under the coconut tree while his hands is doing wonders all over her body.
Alam niyang mali pero halos hindi na niya maisip iyon dahil sa kakaibang init ng labi ni Zol na hatid nito sa kanyang sensitibong balat.
Nurse siya at alam niya kung bakit siya nakakarandam ng nakakapasong sensasyon iyon ay dahil nakakaramdam siya ng pagnanasa. Is she lusting over his boss' son? Who wouldn't? Zol Croix Hauxford is a fucking greek god!
“Ahhh! Z-zol...” She breathe heavily. Halos hindi na niya makilala ang sariling boses. “Z-zol... St-stop!” Suway niya pero hindi niya magawang itulak ang binata.
His lips on her skin. It was too hot.
Naramdaman niya ang kamay nito sa loob ng blouse niya he was about to touch her breast–no! He was actually massaging her breast! Again, mas uminit ang pakiramdam ni Klaire ngayon.
“Klaire...” He groaned. “Damn! I fucking want you.”
And so she is.
He kissed her lips again, namumungay na ang mga mata ni Klaire at tila lango na sa alak kahit hindi naman siya uminom. Nakakalasing ang halik ni Zol.
“Zol... Zol...”
Zol was about to ripped her blouse open when suddenly a picture of her best friend smiling at her popped out inside her head.
Si Ara!
Kaagad niyang naitulak si Zol palayo at kahit na hingal pa sa pinagsaluhan nilang mainit na halikan ay tumakbo na siya palayo.
God! Ano ba ang nagawa niya?!
D A N G E R
A/N: dedicated sa pinsan kong noong isang linggo pa ako kinukulit na mag UD dito 😂 Kaway kaway ate Yumi Salire Bautista.
PS: Comments kayo ha? Para tuloy tuloy ang UD ganoon pa rin ang target.
