Vampirin Aşkı (Tamamlandı)

Balayı ve Minik Sürpriz

"Sen nereden öğrendin? " Diyince yanımdaki bayana baktım.

"Mutlu olacağını düşündüğüm tek yerdi."Dedi ve beni yanağımdan öptü.
"Seni çok seviyorum James..." Dedim.

"Bende seni tek tanem." Dedi
Yol boyunca kadın benim omzumda ben James'ın omzunda gittik...
Yaklaşık 6 7 saat geçti geçmedi.
Kanada'ya yaklaşınca hemen cam kenarına geçtim ve bu güzel ülkeyi büyülenerek izledim... o kadar güzel bir ülkeydi ki! Kuş bakışı bakmak çok hoş birşey! Havlimanına yaklaşınca iniş yaptı uçak ve 10 15 dakika sonra uçaktan indik. Tanrım insanları bile sanki 10 yıllık dostmuşuz edasıyla sıcak kanlı... Bavulumuz için bekledik ardından bavulu da aldıktan sonra birkaç işlemi de hallettik ve havlimanından ayrıldık. Özel bir araç havlimanından bizi alıp Harikulade bir evin önünde bıraktı.
"James bu ne?" Dedim gözlerime inanamayarak.
"Burada kalacağız Claram!"Dedi ve elleriyle evi kucaklarcasına açtı.

Hemen eve girdim ve her odasına göz attım! Yüz yıl düşünsem böyle biryerde zaman geçireceğimi asla düşünmezdim! Hâlâ şaşkındım...
"Eee bu gece baya hoş olacağa benziyor!" Diyince kafasına vurdum.
Ve Gülmeye başladım.

İç çektim ve devam ettim, "Sanırım..."

...2 hafta sonra...

Kusmaktan genzim yanıyordu. Tam bitti derken yeniden çıkarıyorum.
"James ben-ben çok kötüyüm hastaneye gidelim lütfen..." Dedim ve yeniden lavaboya gidip yeniden çıkardım. Yanımıza bir poşet aldıktan sonra arabaya bindik. 10 15 dakika içinde hastaneye geldik.

"Hamilesiniz" doktorun bunu demesi ile James' baba oluyorum!!' Diyerek hastaneyi inletti.
"Sağlığı nasıl doktor?" Dedim heyecanla.
"Sanırım iyi. Biraz zaman geçsin size kesin bilgiler Ver bileceğiz. Tebrikler tekrardan!" Dedi ve yanımızdan ayrıldı. Tanrım anne olma duygusu o kadar farklı ve hoş ki! İçinde Bi can taşımak... Anne oluyorum bir yavrumuz olacak!
"James şimdi o daha miniciktir! Kızımız ya..." Dedim ve karnımı okşadım.
"Kız mı? Pek sanmıyorum. " Diyince şaşırarak ona baktım.
"Neden olmasın James?" Dedim gülümsemeye çalışarak.
"Bence aslan gibi oğlumuz olacak!" Dedi anlımı öperek.
"Sağlıklı olsun kız veya erkek olması fark etmez." Dedim ve James a sarıldım. Bu arada yeni ev tuttuk. Kanada'dan geldikten sonra... Onun şimdi odasını da hazırlarız. Oyuncaklar alırım ona. Zaman geçsin ona kıyafet de alırım. Bebeğim benim
Hastaneden sonra eve gittik ve herşeyi ayarlamaya koyuldum. Günlük en az 4 5 litre su içmem gerekiyor. Hafif yiyecekler tüketmeliyim. Meyve mi yiyeceğim şimdi? Neyse o konuya sonra geliriz.
Bebek bakım kursuna gerek yok. James anlımı öptü ve yanıma oturdu.
"Üzmüyor seni değil mi annesi?" Dedi gülerek.
"Uslu uslu dinliyor beni babası..." Dedim gülerek.
"Huyu sana benzemesin de! Odun olma emi yavrum baban gibi değil annen gibi ol ama sevgi ve merhamet duygunun babandan al! Çünkü o benden de güzel seviyor." Başımı James ın omzuna yasladım ve yanağını öptüm.
"Seni seviyorum..!" Dedim ve burnunu öptüm.

9 Ay Sonra...

Kızım... Biricik kızım. Sen pembeyi sevmiyor musun? Ah aynen lila daha güzel. Betty... kızım, miniğim çok az kaldı Betty. Yakında kavuşacağız annem!
"Yine dalmışsın bakıyorum." Diyerek yanımıza geldi James.
"Betty ile oda rengini seçiyoruz. Lila hoş durur gibi sanki. Sen ne düşünüyorsun?" Dedim
"Olabilir. Lila hafif bir renk. Betty gelsin artık ya!" Diyerek mız mız davrandı.
"James!"

"Ne oldu?"

"He-hemen hastaneye gitmeliyiz!"

"Suyun mu-"

"Eveeeet!!" Dedim. James beni kucağına aldı. Hemen aşağı indik ve şoföre doğru hastaneye sürmesini söyledi James.
"Derin derin nefes al! Nefes al!!"
Derince içime çektim havayı
"Şimdi ver!" Demesiyle verdim.

James

Clara oldukça kötü gözüküyordu. Bazen tam gözü kayıyor birden derin derin nefes alıyordu.
"Lanet olsun hızlı sür şu zımbırtıyı!!"
Sonunda hastaneye vardık. Clara yı ameliyathane ye aldılar.
5 10 dakika sonra Bella,Chris,Jake... Çoğu kişi hastaneye geldi. Emily ve Ariana Daha önce Clara ile birlikte hazırladıkları kıyafetleri getirmişlerdi. Birazdan Betty doğacaktı. Ve bu beni o kadar mutlu ediyordu ki! Clara'ya birşey olamaması için Tanrıya yalvarıyordum...

"Bebeğin sağlığı oldukça iyi."

"Clara?" Dedim.

"Annemiz de öyle." Diyince rahatladım. Birtanelerim iyiydi.
Claram Bettym iyiydi. Ağlamaya başladım. Ama bu sefer üzüntüden değil, nasıl bir duygu bilmiyorum...
"Ne zaman görebilirim!" Dedim ağlamaya devam ederek.

"Beni takip edin." Demesi ile doktorun peşine takıldım. Kafama ve ayaklarıma galoş taktıktan sonra 2 dakikalığına içeri girmeme izin verdiler. 6 7 tane bebeğin olduğu bir yerdi ve ben bizimkisini hemen gördüm. Betty gözleri kapalı ellerini yumruk yapmış sağa sola sallıyordu.
Hemen yanına gittim ve onun ellerine dokundum. Minicik elleri parmağımı kavradı. Miniğim... hayatımda daha önce hiç hissetmediğim bir duyguydu bu! Allah bana bu duyguyu bahsetmişti. Galiba bu babaların çocuklarına karşı hissettiği en mükemmel duyguydu...
"Kızım cicilerini de giymişsin bakıyorum... Anneye götüreyim mi seni? " allahım ne kadar tatlı!
"Betty benim çıkmam lazım... Son kontrollerini de yapıp seni anneye götürecekler." Dedim ve tam gidecekken parmağımı tutan minik elleri beni bırakmıyordu.
"Haklısın Betty! Son kontrollere gerek yok. Anneye gidiyoruz" Dedim ve Betty ı dikkatlice kucağıma alıp anlını öptüm.
"Bay James lütfen bebeği bırakın! Daha kontrolleri..." hemşireler ısrar ediyordu. Ama ben birini bile dinlemiyorum. Betty yüzüme birkaç şaplak attı ve Clara nın odasına girdik.

"Annem!" Dedi Clara ve kucağına aldı. Clara yatakta serum ile yatıyordu. Betty yi görünce daha iyi olduğunu gördüm.

"Allahım bu ne güzel bir koku! Cennetten mi geldin sen bücür!" Diyerek Betty yi öpücüklere boğdu.
Clara Betty'yi emzirirken ben de tebrikler için çalan telefonları yanıtlıyordum...

Bundan sonraki bölüm FİNAL bölümü olacak!
Vote ve yorumlarınız tekrar tekrar söylüyorum ve yeniden söyleyeceğim...
Bekliyorum!
Final için VOTE ve yorumlarınız ile değerlendireceğim.
Sezon finali mi olsun? Yoksa Final mi??
Kitap nasıl gidiyor?
Destek veren herkese şimdiden teşekkür ederim.