"ဘာျဖစ္တာလဲ
ဘာလို႔ငုိထားတာလဲ"Sehunအသံက
ခုနကနဲ႔မတူပဲခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားတယ္သူငုိထားတာကို
ေတြ႔ရတာဘယ္လိုမွန္းကိုမသိပါအရင္ႏွစ္ကအားကစားၿပိဳင္ပြဲေတြလုပ္တာမွတ္မိေသးသည္
အဲ့တုန္းကေဘာလံုး႐ူး႐ူးေနတဲ့သူကေဘာလံုးကန္တဲ့ထဲမွာပါမယ္တဲ့ေလ
ဟိုဘက္ေက်ာင္းကလူေတြကခႏၱာကိုယ္ေတြလည္းထြားၿပီးအက်င့္မေကာင္းဘူးဆိုလို႔
မပါေအာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးေနာက္သလိုလုပ္ၿပီးေျပာတာေတာင္ပါျဖစ္ေအာင္ပါေသးသည္အဲ့တုန္းက
Fb startေဘာလံုးကမကန္ရေသးဘူးေဘာလံုးတစ္လံုးကိုင္ၿပီးကြင္းပတ္ေျပးေနတာ
ထိပ္မွာလည္းဆံပင္ကိုစည္းထားေသးတယ္
ဘာပံုေလးမွန္းမသိဘူးေျပးေနတာ
အဲ့အတိုင္းဆိုေဘာလံုးမကန္ရခင္အားကုန္ေတာ့မွာပဲ
ဟိုကလူစုဖို႔ေခၚေတာ့မွျပန္ေျပးသြားတယ္Luhanကလူသာေသးတာေဘာလံုးကန္တာေတာ့ေတာ္ပါတယ္
သူဝါသနာပါလို႔လားမသိဘူးဒုတိယပိုင္းကစားေတာ့ဟိုဘက္က႐ႈံးေနေတာ့ညစ္ေနၿပီ
Luhanကေဘာလံုးကိုၾကည့္ၿပီးအ႐ွိန္နဲ႔ေျပးလာတဲ့အခ်ိန္ဟိုဘက္ကလူကေျခထိုးခံလိုက္တယ္
ျပဳတ္က်သြားတာဘယ္ႏွစ္ပတ္လိမ့္သြားမွန္းေတာင္မသိေတာ့သူျပဳတ္က်သြားတာနဲ႔
လူကပူထူသြားၿပီးကြင္းထဲအျမန္ေျပးသြားလိုက္တယ္
" Luhan hyung အဆင္ေျပလား"ေမးတာေတာင္ျပန္မေျဖႏိုင္ပဲဒူးေခါင္းကိုကိုင္ၿပီးေခါင္းကိုငံု႔ထားတာ
ဒီမွာ အဆင္ေျပရဲ႕လား"
ေတာက္ သူတမင္သက္သက္လုပ္ၿပီးမွလာေမးေနတာ
"ေဘးဖယ္"
Luhanကိုေပြ႔ခ်ီထားရင္းနဲ႔စုိက္ၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့႐ုပ္ကအားနာသလိုလုပ္ၿပီးဟိုဘက္ကပ္သြားတယ္
*Beautiful story*4
Start from the beginning