Pagbalik niya, tahimik lang siya. Tapos sabay-sabay na kami umakyat papunta sa classroom.
~~~~End of flashback~~~~~
Nandito kami ngayon sa rooftop. Syempre kasama sila James, ewan ko ba sa kanila kung bakit sa amin pa nila naiisipan sumabay. Si Sophia naman.........nandoon siya sa pinaka-mataas na part ng rooftop:
Sophia
_________________ <-patag na space sa taas ng rooftop
| <- pintuan
________________________________________________________ <- rooftop floor
Kami naman nila James, nandito lang. Kumakain. Ng biglang,
Breakdown, rebound
This could be my last goodbye
You cross your heart, I hope to die
And I can't deny your eyes
You know I try to read between the lines
I saw a warning sign
And then you threw me up against the wall
Who said that it's better to have loved and lost?
I wish that I had never loved at all.", biglang kanta ni Sophia galing sa rooftop.
Medyo pumipiyok yung boses niya.
"Oh what a shame, what a rainy ending given to a perfect day
Just walk away, no use defending words that you will never say
And now that I'm sitting here thinking it through
I've never been anywhere cold as you
You put up walls and paint them all a shade of gray
And I stood there loving you and wished them all away
And you come away with a great little story
Of a mess of a dreamer with the nerve to adore you." , iniba niya yung kinakanta niya.
Pumipiyok talaga boses niya.
Umiiyak ba siya?
Tatayo na sana ako para puntahan siya kaso lang naunahan ako ni James. Nakinig nalang ako sa usapan nila. "Ok ka lang Alice? Bakit ka umiiyak?", sabi ni James, nakikita ko na niyayakap nanaman niya si Sophia. Ito na, ako na ang tatayo.
Nang bigla nalang tumayo si Xavier tapos pumunta siya doon. Inunahan nanaman ako = ____ =
"AKO NGA LANG TATAWAG SA KANYA NG ALICE!!", narinig ko na sigaw ni Xavier. Bigla namang nag-salita si Sophia, "BAKIT? ANO BA PAKI MO?! ANO MO BA AKO PARA SABIHIN NA IKAW LANG YUNG PWEDENG TUMAWAG SA AKIN NG ALICE?! HA?", umiiyak si Sophia habang sinasabi yun. Tatayo na sana ako para puntahan sila kaso,
Naunahan nanaman ako. Si Nico naman yung tumayo ngayon. Pag punta niya doon bigla niyang kinarga si Sophia. Bridal style ba tawag doon? "Sophia, kanina ko pa napapansin na parang may sakit ka. OK ka lang ba? Dadalhin na kita sa clinic.", tapos umalis na silang dalawa.
"KASALANAN MO TOH EH!!!", sigaw ni James kay Xavier. Ngayon ko lang narinig magalit si James. "AKO?! ANO NAMANG GINAWA KO, HA?!", sigaw naman ni Xavier kay James.
Bakit ganun? So, ako lang yung naiwan? Ako yung pipigil dun sa dalawang lalaki sa taas mag-away? Yung yung role ko dito? YAYO? Hindi ba pwede na ako nalang yung sumama kay Sophia papunta sa clinic? "OI KAYONG DALAWA!! KUNG GUSTO NIYONG MAG-AWAY DITO NALANG, WAG DIYAN. BAKA MA-AKSIDENTE PA KAYO KAPAG NAHULOG KAYO.", sigaw ko sa kanila.
Bumaba yung dalawa galing doon tapos umupo sa may tabi ko. Yayo nga talaga ako.
"OO, IKAW!! NAKITA KO KAYO KAHAPON!! SINAMAHAN KO KASI YUNG KAPATID KO DOON SA AMUSEMENT PARK TAPOS NAKITA KO KAYO NI SOPHIA DOON!!! ALAM MO ANONG GINAWA KO? SINUNDAN KO KAYO. ANG SAYA KAYA NI SOPHIA. TAPOS MAYA-MAYA NALANG MAY DADATING NA BABAE TAPOS PARANG KAYONG DALAWA LANG YUNG TAO DOON?!?! HINDI MO NA NAPANSIN SI SOPHIA!! NAKATAYO LANG SIYA DOON HABANG UMIIYAK!! ", sigaw ni James. Nako baka maging bayolente toh.
"Oi. Tama na yan! Humi------
wait lang.", napatigil ako sa sasabihin ko tapos humarap ako kay Xavier.
"INIWAN MO LANG SI SOPHIA NA NAKATAYO DOON?!?! TAPOS UMIIYAK PA SIYA?!?!", sigaw ko sa kanya. Nanahimik lang siya doon. ABA. @!#$%$^&% PALA TOH EH!
"ALAM MO BA KUNG ANO NA YUNG MGA NANGYARI KAY SOPHIA HA?!? ALAM MO BA NA NAWALAN SIYA NG TIWALA SA MGA TAO DAHIL SA EX NIYA NA NILOKO SIYA?! HA?! G*G* KA! BAGO KA PALANG SA SCHOOL NA TOH TAPOS SINASAKTAN MO NA KAAGAD SI SOPHA!", hindi ko na napigilan sarili ko. Sinuntok ko si Xavier.
( Sophia's P.O.V. )
OK, ang shongeks ko. Sabi ko hindi na ako iiyak pero kanina umiiyak na nga ako, kumakanta pa. Pssh. Annoying. Bakit ba ganito kasakit yung naramdaman ko eh isang araw pa lang kami nag-kakilala, diba? Ang weird kaya. Pero......
Ang saya talaga kahapon.......
SNAP OUT OF IT SOPHIA!! ARGH!!
Nandito nga pala ako sa clinic ngayon. Hinatid ako dito ni Nico. Ang gulo talaga niya. Hindi ko maintindihan kung mabait ba siya o hindi. "Hoy, panget."
Hindi pala siya mabait. =_____ =
Hindi ko na siya sinagot. Kungwari tulog pa ako. "Hindi ka pa ba gising?", hindi ba halata? May nakita na ba siyang naka-pikit yung mata tapos hindi nag-sasalita na gising?
Nagulat nalang ako ng bigla niyang pinag-laruan yung buhok ko. Twinirl niya yung strand ng hair ko sa finger niya. "Magpa-galing ka na ah. Hindi ka naman kasi nag-sasalita diyan. May sakita ka pala." tapos bigla niya akong hinalikan........
sa lips O / / / / / / O
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Neko-chan: Na-gets niyo na kung bakit brief madness?
Kasi sandali lang nag-last yung galit niya. The rest.......na depress nanaman siya. Kaya yun. Nagka-sakit tuloy.
Sophia: Hindi ako depressed.......
Eh ano tawag mo sayo?
Sophia: TAO! Hindi naman ako alien diba? Yang utak mo miss author. Gamitin mo.
SABI KO NGA! Bahala ka na nga diyan!
BINABASA MO ANG
Welcome to Wonderland (UNDER MAJOR PROOFREADING)
Teen FictionOnce upon---- Yan nanaman? Gasgas na yan eh! Ibahin natin ang fairytale na toh. Scratch that. This isn't a fairytale. This is a story. *curtains open* "I met him. He's number 88." Dito nag-simula ang lahat.
Search no. 22 "Anger is brief madness"
Magsimula sa umpisa