Metroda Aşk Başka

Saat sabahın 7 si hemen acele etmeliyim aksi takdirde okuluma geç kalıcağım.Okulun tek sevmediğim yönü geç kalıp, dışarda olan müdür yardımcıları size hesap sorup ardından sıraya sokmaya çabasını girmeleri gerçekten bunların bir okuldan mezun olduklarına şüphe ediyorum.Bu arada adım Ceylin ve lise 3 e gidiyorum.Ve bu camda durmuş şebeklik yapmış olan kişilerde okulun öğrencileri olmakta.Siz siz olun sakın okula geç kalmayın tabi bu tarz bir okul değilse özgürsünüz.İnsanlar birbirinn ayıbını örtmeli ama bu kişilerin sadece daha çok kişiye rezil etmek arzuları, hele o ayrık dişleri yok mu Allah ım nolursun bir daha gülmesin diyorsun içinden.Ama benim için onlr görünmez ben sadece değer verdiğim insanları görür ve dikkate alırım.Onlar benim içi birer azgın hayaletten farksız.Neyse koridora doğru yürüyorum sınıfa girecekken yan şubeden Berkcan ve gurursuz kız arkadaşı Şule ye rastladım selamlaştık ama şule bakarken bir acıma duygusu belirdi içimde.Berkcan onunla sevgiliyken diğer kızlarlada çıkıyordu işin garip yanı bunu Şule nin bilmesiydi.Her zaman ki umursamaz gülüşüyle sırıtıp gerçekte birbirlerini Leyla ile Mecnun misali sevdiklerini söylesede  kendini kandırma ve rahatlatma çapası içerisinde olduğu çok bariz belliydi.Hem bu destansı aşkı nasıl olurda kendi aşklarına benzetme cürriyetinde bulunur.Onlar birbirlerini görmesede aşklarını günümüzdeki gibi başka biri mi yok mantığıyla değilde ölümsüzmüş.Boşuna günümüze kadar konu olmamış yani.Felsefe hocam çoktan sınıfa girmişti kapıyı çaldıktan sonra bütün gözler bana çevrilmişti.Başka zaman tahtaya çıksam bu ciddiyetle beni dinlemezlerdi.özrümü ilirip yerime oturdum.Sabahın ilk saati herkes uykulu oluyor bu yüzde uyuklayarak geçti.Biz öğrenciler hareketli ve sesi gür hocaları severiz.Benim fikrim böyle tersi olduğunda masal misali uykum geliyor ve göz kapaklarımı zor tutuyorum,kepenk gibi incek yoksa.Blok dersimi bitti(80dk).Bugün biran önce bitmin istiyorum ve eve gidip uyumak hayalim.Nedense eve gidincede uykum gelmiyor ki...Sonunda okul bitti ve eve gitmeye hazırım.Durun!Durun bir şey unuttu telefonumu bulamıyorum ee tabi baba korkusuda var ne yapacağım ben offf!.Gerçekten çok unutkan ve dikkatsizim bütün okulu ayağa aldırsamda gene çantamın özel telefonluk terinde unutmuşumaçıkçası biraz utandım birazda kendime sövdüm.Utancımdan ordan tozolup bir an önce metroya bindim.Yanaklarım ve kulağım alev alev yanıyordu.Hemen bir boş yer bulup yerleştim.Karşımda bir çift oturmuş onları çaktırmadan izliyor bana baktıklarında gözlerimi kaçırp başka yöne bakıyordum.Aramızda kalsın oğlan çok sempatikti.Tabi kızda güzeldi.İçimden dedim bu oğlan bekar olsada bana bakmaz arkadaş dedim.Kız bana bakıp  gülümsedi bizi sevgili mi sandın ? dedi .Bende evet dedim.O da ağbi kardeş olduklarını söyledi.İyide bundan banane ki.Meğer kızda bizim okula geliyormuş bugünde raporluymuş.Konuşma bahanesiyle gözlerim ağbisine doğru kayıyordu ama geri yapma Ceylin kendine gel dedim.Ayıp ayol dedim.