Έρωτας με την πρώτη πάσα || myg√

|10|

Eira's POV

Τα αγόρια προσπαθούσαν να ανοίξουν τη πόρτα σπρώχνοντας την αλλά μάταια. Δεν άνοιγε.

Σκέφτηκα πως αν την κλωτσουσα με δύναμη, ίσως άνοιγε. Πήγαινα tae kwo ndo και πήρα τη μαύρη ζώνη. Επίσης, το πόδι που δεν είχα χτυπήσει και πολύ, ήταν καλύτερα απο χθες οπότε... γιατί όχι;

Μόλις τους είπα να ανοίξω εγώ τη πορτα, ο Jungkook άρχισε να γελάει.

Εγώ τους προειδοποίησα....

Ε: Αρεούμ, φύγε απο την πόρτα!
Α: Τι θα κάνεις;
Ε: Βρε φύγε που σου λέω μην σε κλαίμε!

Άκουσα βήματα, άρα αυτό σήμαινε ότι είχε φύγει. Τα αγόρια με κοιτούσαν και περίμεναν να κάνω κάτι και η Ηρια απλά... ήταν έτοιμη να σκάσει απο τα γέλια.

Οκ, μην της δίνεις σημασία.

Με μια κίνηση, κλώτσησα την πόρτα με δύναμη με αποτέλεσμα να σπάσει στην άκρη και να κάνει μια τεράστια τρύπα. Τα αγόρια με κοιτούσαν με το στόμα ανοιχτό και η Ήρια είχε σοβαρευτεί.

Οκ, δεν την έβγαλα και εντελώς αλλά κάτι έκανα.

Από την τρύπα, εμφανίστηκε το κεφάλι της Αρεούμ.

Α: Αυτό εννοούσες;
Ε: Ναι.
Α: Ναι... ξέρεις δεν χωράω να βγω απο εδώ μέσα...
Υ: Δεν πειράζει, μια χαρά είναι. Συνέχισε να κλωτσάς!

Συνέχισα να κλωτσαω ώσπου η τρύπα έγινε μεγαλύτερη και η Αρεούμ βγήκε απο το δωμάτιο.

Α: Ουφ...
Ε: Είσαι εντάξει;
Α: Ναι είμαι οκ.
Ε: Χαιρ--

Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω γιατί παρατήρησα ότι ο Suga με κοιτούσε ακόμα.

Είπα να τον κοροιδεψω λιγάκι.

Ε: Ου - Ου!!
Υ: ....
Ε: Εντάξει Yoongi την κλώτσησα την πόρτα, τι άλλο θες;
Υ: Εσ--
H: Δεν φεύγουμε καλύτερα; Έχει περάσει η ώρα και δεν είναι ανάγκη να περάσουμε όλο το βράδυ εδώ!
J: Ναι δίκιο έχει η Ηρια. Δεν πάμε καλύτερα;

Αφού συμφωνήσαμε όλοι μας, φύγαμε και όταν φτάσαμε στην είσοδο του κτιρίου βρήκαμε και τον Namjoon με τους άλλους.

Φύγαμε απο εκείνο το μέρος και πήγαμε προς το κέντρο. Πήγαμε μια βόλτα και μας πρότειναν να μας πάνε στο σπίτι μου (Αφού θα κοιμόμασταν όλες μαζί στο σπίτι μου). Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς απο το να δεχτούμε.

Αφού μας συνόδευσαν, μας αποχαιρέτησαν και έφυγαν.

Ανεβήκαμε στο σπίτι μου σιωπηλές γιατί ξέραμε τι θα γινόταν μετά με τα ουρλιαχτά και τις τσιριδες αφού θα έκλεινα τη πόρτα.

Και ναι...

έκλεισα την πόρτα και η Ηρια έβγαλε  πνιχτό γέλιο. Η Αρεούμ αναστέναξε και εγώ προσπάθησα να συγκρατήσω το γέλιο μου.

Η: Ααα δεν μπορώ δεν μπορώ δεν μπορώωωω
Ε: Θεέ μου τι ήταν αυτό σήμερα;;;
Α: Αχ...
Ε: Για πες... Πώς σου φάνηκαν;;;

Πήγαμε και καθίσαμε στον καναπέ του σαλονιού και αρχίσαμε να συζητάμε.

Η: Έλα πεεςςς!

Α: Ωραία λοιπόν. Ο Jungkook ήταν τόσο ευγενικός μαζί μου αν και στην αρχή φαινόταν λίγο ντροπαλός αλλά μετά "γνωριστήκαμε" καλύτερα! Και φαίνεται και πολύ καλός...
Ε: Μισό λεπτό... Εσύ ρε γατάκι, που εξαφανίστηκες με τον Jin και τι κάνατε εκεί που πήγατε;;;
Η: Εμ... ναι...

Άρχισε να βήχει και να "παίζει" νευρικά με τα νύχια της.

Η: Να μωρέ... Δεν έγινε και τίποτα το ιδιαίτερο...
Α: Όχι δεν έγινε και τίποτα το ιδιαίτερο καλή μου!! Τόση ώρα λείπατε και πάω στοίχημα ότι αποκλείεται να μην έγινε τίποτα!
Ε: Έλα Ηρια, πες τα όλα, δεν μας ξεφεύγεις τώρα...
Η: Λοιπόν, απλώς προχωρούσαμε και μου έλεγε διάφορα, γνωριζόμασταν κατά κάποιον τρόπο. Άρχισε να μου μιλάει για τα ενδιαφέροντα του και ήταν πολύ γλυκός... κάποια στιγμή με πλησίασε κιόλας, αλλά απομακρύνθηκα. Δεν ήθελα να γίνει τίποτα παραπάνω γιατί δεν τον ξέρω και τόσο καλά και... δεν ξέρω και τι αισθάνεται για εμένα.
Α: Εγώ πιστεύω πως είναι όλοι τους καλά παιδιά. Απλώς πρέπει να γνωριστούμε καλύτερα ο ένας με τον άλλο για να μάθουμε και τις αδυναμίες τους.
Ε: Εγώ πιστεύω πως αυτό ήταν απλά ενα ραντεβού γνωριμίας. Δεν πάμε για ύπνο τώρα γιατί κουράστηκα με τόσο περπάτημα που ρίξαμε;
Α: Καλά πάμε.

Πήγαμε στο δωμάτιό μου για να αλλάξουμε. Εγώ θα κοιμόμουν στο κρεβάτι μου και τα κορίτσια στην κρεβατοκάμαρα των γονιών μου. Συζητήσαμε για λίγο ακόμα ώσπου νυσταξαμε και κοιμηθήκαμε.

Βασικά, δεν με έπαιρνε ο ύπνος και αυτό γιατί σκεφτόμουν όλα όσα έγιναν απόψε.

Δεν το περίμενα να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα....

----------------