Κάτω από τη βροχή των αστεριών

Start from the beginning
                                    

Μπήκα στο σπίτι και πέταξα όλα τα ρούχα μου στο καλάθι με τα άπλυτα. Έβαλα μουσική στο κινητό μου και πήγα στο μπάνιο. Μπήκα στο ντουζ και άρχισα να σαπουνίζομαι. Το χλιαρό νεαρό έπεφτε στο σώμα μου, ανακουφίζοντας με από κάθε σκέψη, κάθε βάρος και αμφιβολία. Μόλις τύλιξα την πετσέτα γύρω μου και έστυψα τα μαλλιά μου, ακούμπησα τα πόδια μου στο κρύο πάτωμα και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο μου. Άρχισα να ψάχνω στην ντουλάπα μου για ρούχα. Μετά από αρκετή ώρα, έβγαλα από τη ντουλάπα ένα άσπρο φόρεμα, και τις χρυσές μου πλατφόρμες.
Διάλεξα ένα σετ σεξι, δαντελωτών, λευκών εσωρούχων και τα φόρεσα. Άπλωσα λοσιόν σε όλο το μήκος του σώματος μου και έβαλα αρκετό άρωμα. Πάντα βάζω το άρωμα μου πριν ντυθώ, δεν ξέρω γιατί, αλλά μου αρέσει. Φόρεσα το κομψό άσπρο φόρεμα και πήγα μπροστα από τον καθρέπτη για να κοιταχτώ. Το λευκό φόρεμα, αγκάλιαζε υπέροχα το σώμα μου. Ήταν εφαρμοστό και έφτανε λίγο πιο κάτω από το γόνατο, τονίζοντας τα καλλίγραμμα πόδια μου. Το ντεκολτέ δεν ήταν πολύ βαθύ, αλλά ούτε και συντηρητικό. Όσο πρέπει για την περίσταση. Το ένα μανίκι κάλυπτε το χέρι μου μέχρι τον αγκώνα, ενώ από την άλλη μεριά δεν υπήρχε καθόλου μανίκι, αποκαλύπτοντας τον ώμο μου και τις έντονες κλείδες μου.
Έκατσα στο κρεβάτι μου και φόρεσα τις πλατφόρμες μου, απαλό χρυσό, διακριτικές για την περίσταση, άνετες για παραλία και κομψές ταυτόχρονα.
Σηκώθηκα και χτένισα τα μαλλιά μου. Δεν χρειαζόμουν ισιωτική, μιας και τα μαλλιά μου ήταν ολόισια και φυσικά. Για να κάνω όμως κάτι διαφορετικό, μάζεψα το 1/3 των μαλλιών μου πίσω με ένα χρυσό, όμορφο τσιμπιδάκι, αφήνοντας μόνο δύο τούφες, μπροστά, μία αριστερά και μία δεξιά. Έβαλα το ψαλίδι για τις μπούκλες να ζεσταίνεται και άρχισα το μακιγιάζ. Δεν ήθελα να κάνω κάτι υπερβολικό. Βάφτηκα απλά και σε nude αποχρώσεις. Τελείωσα με ένα έντονο μπροντό κραγιόν, για να κανει αντίθεση.
Αφού ολοκλήρωσα με το μακιγιάζ, πήρα το ψαλίδι για τις μπούκλες και έφτιαξα τις δύο μπροστινές τούφες που είχα αφήσει προηγουμένως. Το έβγαλα από την πρίζα και άνοιξα το συρτάρι με τα κοσμήματα. Έβαλα δύο κρεμαστά χρυσά σκουλαρίκια και ένα χρυσό τσόκερ. Άκουσα το τηλέφωνο να χτυπά και έτρεξα να το πάρω. Ήταν ο Άρης.
"Εντάξει κατεβαίνω."
Πήρα γρήγορα μία χρυσή τσάντα, έβαλα μέσα κλειδιά, λεφτά και το κινητό και έφυγα.
Κατεβαίνοντας, τον είδα από το παράθυρο της πολυκατοικίας.
Ήταν πανέμορφος. Φορούσε ένα μπλε παντελόνι και από επάνω ένα λευκό, λινό πουκάμισο.
Όταν άνοιξα την πόρτα και βγήκα, τον πλησίασα και του έδωσα ένα φιλί.
"Είσαι πανέμορφη αγάπη μου." Ψιθύρισε ενώ με έπιασε από τη μέση περπατώντας μέχρι το αυτοκίνητο.
"Είσαι πανέμορφος και εσύ, μωρό μου" του ψιθύρισα με τον ίδιο τόνο.
Άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου και με άφησε να μπω μέσα. Μετά μπήκε και εκείνος.
"Σου είπα να μη βάλεις τακούνια." Είπε αυστηρά, παρατηρώντας τα πόδια μου.
"Δε σε άκουσα, είναι άνετες όμως." Είπα χαριτωμένα.
"Καλά καλά..." ξεφώνησε ενώ έβαλε μπρος.
Χωρίς να μιλάμε και πολύ, βγήκαμε στον κεντρικό.
"Πού πάμε ακριβώς;" ρώτησα κοιτώντας μέσα από το παράθυρο μου τον πανέμορφο ουρανό.
"Αχ, μη ρωτάς πολλά. Απλώς πάμε κάπου. Άστο επάνω μου."
"Καλά, δεν ξαναμιλαω." Είπα πεισματικά και κοίταξα μπροστά μου.
Δεν αργήσαμε να φτάσουμε σε έναν φωτισμένο, αλλά ερημωμένο δρόμο.
Στρίψαμε και βρεθήκαμε δίπλα κυριολεκτικά από τη θάλασσα.
"Φτάσαμε!"μου είπε και βγήκε έξω, πήγα να βγω και εγώ, αλλα με πρόλαβε εκείνος, ανοίγοντας μου την πόρτα.
"Ωωω τι gentleman!"
Μόλις πάτησα το πόδι μου κάτω, κατάλαβα ότι πατούσα βότσαλο. Ο Άρης με έπιασε από το χέρι και αρχίσαμε να περπατάμε.
Δεν είχε καθόλου κόσμο. Ήμασταν πραγματικά μόνοι. Ο ήχος των κυμάτων, μαζί με τον ήχο των βημάτων μας επάνω στο βότσαλο, ήταν κάτι εξωτικό. Στη θάλασσα σχηματιζόταν ένα φωτεινό μονοπάτι, από το λευκό φως του φεγγαριού.
Καθώς περπατούσαμε, μπορούσα να διακρίνω στην άκρη της παραλίας κάτι φωτισμένο. Όχι φοβερό φως, απλώς λίγο στο φως που έσπαγε τη "σιωπή" του σκοταδιού.
"Άρη τι είναι εκεί;" ρώτησα περίεργη.
"Απλώς περπατά."'είπε σιγανά κοιτώντας τον ουρανό.
Περπατούσαμε αμίλητοι, χέρι χέρι, απολαμβάνοντας τη μουσική των κυμάτων, της θάλασσας και ανταλάσσοντας βλέμματα, φιλιά και αγκαλιές.
Ώσπου, φτάσαμε στο λιγοστά φωτισμένο σημείο που είχα διακρίνει προ ολίγου.
Έκπληκτη αντίκρυσα κεράκια να απλώνονται στα βότσαλα, σχηματίζοντας μια καρδιά και στη μέση ένα στρώμα, που δίπλα του υπήρχαν μια σαμπάνια, φράουλες και σαντιγί.
"Άρη;" τον κοίταξα εντυπωσιασμένη.
"Εμμα;" ειπε ενώ μου προσέφερε το χέρι του.
Εγω του το έδωσα και εκείνος με οδήγησε μέχρι το στρώμα, όπου και καθίσαμε.
"Είσαι τόσο ρομαντικός." Ψέλλισα και τον φίλησα τρυφερά.
"Σσσσς!" Ψιθύρισε και πήρε μια φράουλα βάζοντας τη μου στο στόμα.
Την δάγκωσα και εκείνος έφαγε την τελευταία μπουκιά.
"Σε λατρεύω." Του είπα ενώ τον πλησίασα σε απόσταση αναπνοής.
"Και εγώ..." είπε κοφτά και άρχισε να με φιλάει, συνεχόμενα, τρυφερά...
Απομάκρυνε τα χείλη μας και πήρε τη σαμπάνια στα χέρια του.
Την άνοιξε και ο αφρός γέμισε το πουκάμισο του.
"Γαμώτο" ξεφώνησε.
"Δεν πειραζει μωρό μου, θα βγει..." είπα ενώ εκείνος πήρε τα ποτήρια και έβαλε τη σαμπάνια. Μου έδωσε το ποτήρι μου.
"Στην ομορφιά σου..." είπε χαμογελώντας.
"Σε εμάς ..." είπα εγω και ήπια μία γουλιά.
Ήπιε και εκείνος χωρίς να πάρει τα μάτια του από τα δικά μου.
Εγώ αφήνοντας το ποτήρι μου, ξάπλωσα πίσω στο στρώμα κοιτώντας τον ξάστερο ουρανό.
Έκανε και εκείνος. Ξάπλωσε δίπλα μου και με τράβηξε, χώνοντας με στην αγκαλιά του.
"Έχει περσείδες σήμερα!" Είπε ενώ μου φίλησε το μέτωπο.
" Για αυτό σκάσε και κοιτά τον ουρανό." Είπα παιδιάστικα και κοίταξα ζωηρά τον ουρανό.
Η νύχτα κυλούσε τόσο ευχάριστα. Ήταν μαγική. Με πεφταστέρια και ευχές...
Δεν υπήρχε ευχή που να μην περιήχε το όνομα "Άρης" για εμένα. Ήθελα τόσο πολύ να μάθω τι ευχόταν εκείνος, αλλα δεν αποκαλύψαμε τις ευχές μας.
Μου μιλούσε για τη φιλοσοφία. Μου είπε πράγματα που δεν ήξερα και ακούγονταν τόσο ενδιαφέροντα όταν έβγαιναν από τα χείλη του. Ανταλασσαμε απόψεις κάτω από την βροχή των αστεριών, δίπλα από το κύμα και πάνω στο ακρογιάλι.
Τι καλύτερο;
"Κρυώνεις μωρό μου;" με ρώτησε ενώ με αγκάλιασε πιο σφιχτά.
"Λίγο..." είπα ενώ κούρνιασα στην αγκαλιά του.
"Θες το πουκάμισο μου;" είπε πρόθυμα.
"Όχι αγάπη μου, δεν χρειάζεται να ξεγυμνωθείς. Προτιμώ να με ζεστάνεις με ένα φιλί." Είπα αισθησιακά και εκείνος χωρίς να χάσει χρόνο, σαν να ήταν η τελευταία φορα που φιλιόμαστε, άρχισε να με φιλάει με τόσο πάθος... έβαλε και τις γλώσσες μας στο παιχνίδι, ενώ το φιλί μετατρεπόταν όλο και πιο παθιασμένο.
Απομάκρυνε τα χείλη του, για να πάρει ανάσα. Αλλα πριν προλάβει τον αρπάζω.
"Μην σταματάς γαμώτο." Είπα ενώ ξαναξεκινησα το φιλί.
Το φιλί αγρίευε... Ανέβηκα επάνω του και συνέχισα το φιλί.
Μπορούσα να νιώσω τη στύση του.
" Έμμα, θες να γίνει εδώ;" είπε κοιτώντας τα βότσαλα.
"Ωω, πίστεψε με μωρό μου, δεν μπορείς να φανταστεις πόσο. Είναι φαντασίωση μου να κάνω σεξ δίπλα στη θάλασσα, κάτω από το φεγγάρι..."
"Και μη ξεχνάς κάτω από τη βροχή των αστεριών" πρόλαβε να πει, πριν με αρπάξει και με φιλήσει με πάθος.
Ενώ το φιλί συνέχιζε και εγώ ήμουν από επάνω του, εκείνος σιγά σιγά, με τα χέρια του μου ανέβαζε το φόρεμα, ενώ εγώ του ξεκούμπωνα το παντελόνι. Τα χέρια του έπαιζαν παιχνίδι με το σώμα μου, ενώ είχα παραδοθεί στο φιλί του.
Με τα χέρια μου, του κατέβασα λίγο το παντελόνι και το μποξεράκι, πιάνοντας τη στύση του. Εκείνος παραμέρισε το εσώρουχο μου, χωρίς να το βγάλει, αρχίζοντας να παίζει με την περιοχή μου.
Σύντομα μπήκε μέσα μου.
Το φιλί μας διακόπηκε από τους αναστεναγμούς μας. Ανεβοκατέβαινα γρήγορα πάνω του, βογγώντας. Εκείνος κρατούσε δυνατα τους γλουτούς μου, ενώ με κοιτούσε.
"Άρη, Γαμω...." φώναξα ενώ ένιωθα την απέραντη ηδονή, με εκείνον να εισχωρεί μέσα μου.
Όλο και πιο άγριο και γρήγορο γινόταν...
Σύντομα με γύρισε και βρέθηκα από κάτω του. Ανοίγοντας διάπλατα τα πόδια μου, ξαναμπήκε μέσα μου και άρχισε να μπαινοβγαίνει βίαια και ηδονιστικά μέσα μου.
Επιφωνήματα ευχαρίστησης και ικανοποίησης, ηχούσαν μαζί με τα κύματα.
Και ήταν ακόμη πιο ερεθιστικό.
"Έμμα..." τραύλισε, ενώ ένιωσα τον οργασμό του.
"Άρη!!" Φώναξα ενώ γρατζούνησα βίαια την πλάτη καθώς ερχόμουν σε οργασμο.
Έπεσε δίπλα μου χαμογελώντας. Προσπαθήσαμε να βρούμε τις ανάσες μας πριν μιλήσουμε.
"Καλο..." είπε αόριστα, παίρνοντας γρήγορες ανάσες.
"Το ξερω...." είπα και εγώ ενώ κατέβασα το φόρεμα μου.
Εκείνος κουμπώθηκαε κα φτιάχτηκε.
Με τράβηξε στην αγκαλιά του και κλείσαμε τα μάτια μας, κάτω από τον ξάστερο ουρανό, κάτω από τη βροχή των αστεριών και δίπλα από τι κύμα...
Και έτσι τελείωσε το Σαββατόβραδο μας.
Με εμάς να κοιμόμαστε στην ακρογιαλιά.



Για πάντα μαθήτρια σουWhere stories live. Discover now