"ဟာ အဲ့ဒါေတာ့မျဖစ္ဘူးAppa"
"ဘာမျဖစ္တာလဲ မင္းကိုငါအျမဲတမ္းေျပာတယ္ companyသာဝင္ခဲ့ေတာ့လို႔ေျပာတာကို ဒီဆရာအလုပ္ကို တြယ္ကပ္ေနတာ ေတာ္ၿပီ မနက္ျဖန္ ထြက္စာယူခဲ့ဒါဘဲ"
"ဟာ Ommaကူေျပာပါဦး"
"ကဲေတာ္ပါေတာ့ Yeoboရယ္"
"ငါလဲမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး မင္းဘဲေျပာေတာ့"
"Baekhyunee Ommaကိုကတိေပး သား ေနာက္လက်ရင္ သခၤ်ာအမွတ္တက္တာျမင္ခ်င္တယ္ ႀကိဳးစားေပးမလား"
"ဟုတ္ သားႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္ Tao Omma"
"အဲ့လိုဘဲေျပာတာ အခုဘယ္ႏွလ႐ွိၿပီလဲ ဘယ္မလဲ အျမဲ ၄၀နဲ႔၄၅ၾကားထဲဘဲ"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္Kris Appaဒီတစ္ခါ တကယ္အမွတ္တက္ေအာင္လုပ္ေပးပါ့မယ္ တကယ္ပါ"
"ေအး ကတိတည္ပါေစ အကယ္၍ ေနာက္လအမွတ္တက္မလာရင္ Park Chanyeol အလုပ္ထြက္ဖို႔ျပင္ထား"
ေျပာၿပီးထထြက္သြားတဲ့ Kris Appa
"ဟာကြာ ဘာဆိုင္လို႔ အလုပ္ထြက္ရမွာလဲ!"
ဆံပင္ေတြကိုဖြရင္း စိတ္႐ႈပ္စြာဆိုလာတဲ့ Hyungကိုၾကည့္ၿပီး Baekhyunတစ္ေယာက္ ငိုခ်င္လာသလိုဘဲ
"ကဲ လာသားတို႔ ထမင္းစားမယ္မလား"
"Arnyi မစားေတာ့ဘူး ျပန္ေတာ့မယ္"
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ထၿပီးျပန္သြားတာေၾကာင့္ Tao Ommaကိုႏႈတ္ဆက္ရင္း အေျပးအလႊားထလိုက္သြားရေလရဲ႕
ကားေပၚေရာက္ေတာ့လည္း တစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ မ်က္ေမွာင္ၾကံဳၿပီး ကားကိုသာေမာင္းေနတာက တစ္ေၾကာင္း သူကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ႔ေယာက္်ား ရဲ႕ေဒါသကိုသိတာကတစ္ေၾကာင္း အဲ့လိုႏွစ္ေၾကာင္းေပါင္းၿပီး ၿငိမ္ကုတ္ေနရေလရဲ႕
လံုးဝကို တိတ္ဆိတ္ေနတာေၾကာင့္ သူလဲေရာက္တတ္ရာရာေတြးရင္း သူတို႔လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့ပံုကိုုျပန္ေတြးမိလိုက္ေတာ့တယ္
