Chapter 5 Enemy Fire (Part 2)

Start from the beginning
                                    

"นายสนใจมัน! อย่าคิดว่าฉันรู้ไม่ทันนายนะ"เธอยังคงพูดต่อ

"ฉันจะสนใจบลิสส์ติน่าหรือไม่สนใจ มันก็เรื่องของฉัน แต่ตอนนี้ฉันพอกับเธอแล้ว สเตฟานี่"ผมเปิดประตูและรีบเดินออกไปข้างนอกอย่างหัวเสีย โรบิ้นรีบเดินตามผมออกมา ยัยนี่นอกจากจะขี้อิจฉาคนอื่นแล้ว ยังขี้มโนอีก บ้าชะมัดเลย

โรบิ้นกับผมนั่งกินมื้อเที่ยงกันอยู่ในโรงอาหาร ในขณะนั้นผมก็เห็นบริสส์ติน่าเดินอยู่คนเดียวนอกโรงอาคาร ผมมองหน้ากับโรบิ้น แล้วผมก็ตัดสินใจลุกขึ้นจากโต๊ะหยิบถาดอาหารไปวางและเดินออกจากโรงอาหารไปหาเธอทันที

"บลิสส์ติน่า"เธอรีบเดินหนีผม ส่วนผมรีบเดินตามหลังเธอ

"ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย เคเล็บ" เธอยังคงเดินเร็วหนีผมอยู่ ผมรีบเดินตามเธอให้ทัน ในสุดผมก็เดินตามเธอทันจนได้ ผมเดินมาดักข้างหน้าเธอ ซึ่งทำให้เธอหยุดเดินไปด้วย

"ฉันขอโทษ"เธอยืนมองผมด้วยสายตาที่เย็นชา ผมไม่รู้เลยว่าในใจของเธอกำลังคิดอะไรอยู่

"ขอโทษแทนสเตฟานี่แฟนของนายหรอ ไม่ต้องหรอก เคเล็บ"พระเจ้า เธอเข้าใจผมผิดเข้าแล้วไงล่ะ ยัยบ้านั่น ทำเสียเรื่องหมดเลย

"สเตฟานี่ไม่ใช่แฟนของฉันนะ!"เธอยิ้มปนหัวเราะนิดหน่อย

"ฉันเห็นเธอยืนกอดนายอยู่เมื่อเช้า ไม่ต้องปิดบังกันหรอกเคเล็บ"OMG! เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้ว

"ฉันไม่ได้ชอบสเตฟานี่นะ"

"แต่สเตฟานี่ชอบนาย ชอบมากเลยด้วย"เธอกำลังที่จะเดินไปอีกทางนึง แต่มือของผมคว้าแขนของเธอเอาไว้ได้ก่อน

"เธอกำลังเข้าใจฉันผิดนะ ฉันกับสเตฟานี่ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย ฉันคิดกับสเตฟานี่แค่เพื่อนเท่านั้น"ผมอธิบายทุกอย่างให้เธอฟัง ก่อนที่เธอจะเข้าใจทุกอย่างผิดไปมากกว่านี้

"สรุปว่า ทั้งหมดคือข่าวลือ"เธอเลิกคิ้วใส่ผม

"ใช่ มันไม่ใช่เรื่องจริง"เธอมองผมและมือของผมที่กำลังจับแขนของเธออยู่ ผมค่อยปล่อยมือของผมออกจากแขนของเธอ

Little SecretWhere stories live. Discover now