SON NEFES - Son Serisi I - FİNAL

21.BÖLÜM - ADIM ADIM GİDECEĞİZ MUTLULUĞA

Aslan içeri adımlarını yavaş yavaş atarken, Nefes de ona döndü.
Yanına gelene kadar durmadı. Arzu da sessizce çıkmıştı.
Aslan bakışlarını baştan aşağı gezdirdi. Nefes bu bakışla titredi. “Çok çok güzelsin...” gülmüyor, kadının yüzünü inceliyordu.

“Sen de çok çok yakışıklısın.”
“Seni seviyorum Nefes, seni çok seviyorum. İlk kez nefes aldığımı dudaklarım dudaklarına değdiğinde anladım. Son nefesimi de senin dudaklarında vereceğim.
Nefes Germen, artık bir Atabey olmaya hazır mısın?”

“Sonsuza kadar?”
“Sonsuza kadar, sözleşmen hazır.”
“Kuralları konuşmadık.”
“Konuşacağız.”

Adam elini uzattı, Nefes de onun elini tuttu. Birlikte evden alkışlarla çıktılar. Aslan yolu uzatmıştı. Mekana en son kendileri gidecekti.
Geldikleri marinaya baktı Nefes,
“Aslan burada ne işimiz var?”
“Gel benimle.” Arabadan indi ve Nefes’in tarafına dönüp, kapısını açtı. Elini uzattı.

Nefes etrafına baka baka indi arabadan.
Ele ele mor çiçeklerle süslenmiş marina yolunda yürüdüler.
Koca bir teknenin önüne geldiklerinde Nefes gördüklerine inanamadı.

“Aslan?”
Teknenin üstünde “İLK VE SON NEFESİM” yazıyordu.

Koca bir pankartta da “NEFES VE ASLAN EVLENİYOR” yazıyordu. Nefes pankartı
görünce gülümsedi.

“Hayatıma hoş geldin Nefesim.”
Nefes durup, adama sarıldı.
“Seni seviyorum deli adamım.”
“Ben de seni seviyorum deli kadınım.”

İçeri girdiler, konfetiler, çiçekler üstlerine atıldığında ikisi de birbirlerinin gözlerine bakıp, gülümsüyordu.

Nikahları kıyılırken, yine gözlerini birbirlerinden ayırmadılar.
Ağızlarından bir kere “Evet” çıksa da içlerinden yüzlerce kez evet diye haykırıyorlardı.

Dans için Aslan kıza elini uzattı.
“Nefes Atabey, bu dansı bana lütfeder misin?”
“Ömür boyu.” Deyip, ayağa kalktı.
Gökdeniz babaannesinin kucağında deli gibi alkışlamaya başladı.
Nefes elini dudaklarına götürüp, öpücük yolladı.
O da aynısını annesine yaptı.

Dans şarkısı başladığında, Aslan kızın beline elini koydu ve kulağına "Bir 'evet' hiç bu kadar anlamlı ve sonsuz mutluluk verici olmamıştı bayan Atabey.”

“Bir dans hiç bu kadar anlamlı ve kışkırtıcı olmamıştı bay Atabey.” Deyip, kendini çaktırmadan adama bastırdı.

“Nefes!” diye inledi adam.
Sonra ikisi de birbirlerine şarkının sözlerini söylemeye başladılar.

“Kelebek kadar ömrümüz var
Sevmek lazım, hemen başlayalım
Kaybedecek daha neyimiz var
Aşk için ne gerekiyorsa hepsi bende var

Nefes bile almadan...
Nefes bile almadan...
Nefes bile almadan seviyorum seni...

Sarmaşıklar gibi sardın kalbimi
Değiştirdin kanımı koydun zehrini
Örümcek gibi ördün zihnimi
Düşündükçe daha çok isterim seni

Nefes bile almadan...
Nefes bile almadan...
Nefes bile almadan seviyorum seni...
İçimde dolaşan alkol gibi
Sana gitgide sarhoş oluyorum
Ruhumu kaybetmiş gibi
Sadece senin için yaşıyorum

Nefes bile almadan...
Nefes bile almadan...
Nefes bile almadan seviyorum seni”
(İLYAS YALÇINTAŞ – NEFES)