She's My Property (On Temporary Hold)

1~ Mr. Sungit

"I'll see you around." Sabay ngiti. Sige kuya uwi mo na ako duon nalang ako matutulog sa bahay mo. Hehehe!

 So yun nginitian ko sya at umalis na.

O sige fast forward na naten baka mabored lang kayo.

~Bahay~

Yes! Nakarating narin ako sa bahay. Finally makakatulog na ako!

Paakyat na ako nung tinawag ako ni mama.

"Natalia anak, halika nga dito."

"Ma naman! Wag mo gamitin yung pangalan na yan. Aish!"

"Ang ganda kaya ng pangalan mo. Ako nag bigay sayo non kaya wag mong laitin!"

Lumapit ako kay mama at may inabot sya saakin.

"Ano to' ma?"

"Yan yung bigay saakin ng papa Paulo mo. Ibibigay ko yan sayo pang pa swerte sa tarbaho di ba?" Hay nako ma, kung alam mo lang. Sasabihin ko nalang sakanya yung totoo kasi ayoko syang paasahin sa wala. Walang kasamang hugot yan. Wag kayo mag alala wala akong pinagdadaanan.

"Sorry ma hindi ko nakuha yung tarbaho eh."

"You shouldn't be sorry. I should be the one working instead of you. You're too young to handle this much responsibility. I'm sorry." Naiiyak nyang sabi.

"Ma, you know I don't like seeing you cry. At first of all ako ang nag pumilit na mag handle ng responsibilidad dito sa house hold natin."

"What did I do to deserve a child like you." Ngumiti sya.

Alam ko nalilito kayo ano ba ang meron sa mommy ko na hindi nya kami kayang asikasuhin?

Wag nang paligoy-ligoy pa straight to the point nalang. May Brain cancer sya. Well nasa bahay sya imbes na mag stay sa hospital kasi wala pa akong sapat na pera para maipasok sya sa kahit murang ospital. kahit sa public hospital ayaw syang tanggapin dahil wala silang tamang doctor at gamot para sa lagay ni mama.

Dati mayaman kami. Infact kahit bumili kami ng kotse araw-araw marami parin kaming pera. Pero nung nag kasakit si mama hindi nya na bantayan yung negosyo namin at napabayaan na hanggang lumala yung sakit nya kaya yung perang natitira ay ginamit namin sa pang pagamot nya. But I don't regret using the money on mommy.

Pinaalis kami sa ospital dahil wala kaming pang bayad. Wala na kaming mapag hingan ng tulong because namatay na yugn papa ko. Tapos yung mga kamaganak namin, they treated us like shit because we became broke. Pero hindi naman to the point na hindi na kami makakain.

"Nako nag dradramahan nanaman ba kayo?" Jusko ito na dumatign na ang aking kapatid na GGSS at bitter.

Samara Sadie Stone, O taray diba? Ang syusyal ng namelalu! Ngayon  ko lang na-realize na lahat ng pangalan nya starts with letter 's' Tipong macha-challenge yung mga taong walang pustiso na sabihin yung pangalan nya hahaha!

"Mama oh! Bitter nanaman si Sammy. Hahaha!" -ako. ang tawag namin ksakanya minsan is Sammy, Sam oh kaya Samara basta kung anong mapag tripan kong itawag sakanya.

"Hindi kaya! Ako bitter? No way. Ikaw kaya yun kasi NBSB ka! HAHAHAHA!"   (No boyfriend since birth)

"Marami kayang mangliligaw yang ate mo." sabi ni mama. O ano ka ngayon Samara barado ka na kay mama. Hahaha!

"Sus si ate nauto naman ni mama! Hahaha! Akala naman nya totoo."

"Oo. Sige na ikaw na panalo. Tanggap ko kasing single for life ako."

"Mag sitigil nga kayong dalawa. Pareho naman kayong NBSB eh! Saating tatlo dito ako lang yung may boyfie." Nag si tawana naman kaming lahat. Sana ganito nalang lagi.

Ito talaga si mama parang dalaga eh. Ever since nag kasakit sya naging close na kami.

"Basta Natalia, Suotin mo ito lagi ha?" Sabi ni mama.

Pagtingin ko sa box na binigay niya saakin may lamang gold, heart, necklace.

"Thank you mommy." Niyakap ko sya at dumeretsyo na sa kwarto ko. Grabe inaanotok na talaga ako.

*ring* *ring*

PUTEKKKK!! Kelan ba ako makakatulog?! Papikit palang ako eh!

Sinagot ko yung tawag ng galit.

"Hello? Sino toh?" -Ako

"Is this Natalia Crystal Stone?" haba ng name ko noh! 

"Yes."

"Mr.  Martinez wants to inform you about your rescheduled interview with him on monday."

"Really?"

"Yes. He said youto be earlier than the expected time and to prepare a list of your past jobs and experiences."

"Is that all?"

"Yes. I will e-mail you the schedule."

"Thank you very much!" Yes matutuwa si mama kapag nalaman nya ito! Pero mamaya nalang gabi inaantok na talaga ako eh. Pumipikit na nga yung mata ko eh.