Honger 》NIEUWSGIERIG

Nummer vier

'Je mag wel gewoon je en jij zeggen hoor. Maar hoezo ben ik nou in gevaar?' zei Maddison. 

'Okee, het schijnt dat de koning er geen zin meer in heeft. Maar het is altijd een voorwaarde geweest dat de volgende koning van de Royals is en als hij begint dat hij een vrouw heeft. Er zijn nu dus vier gegadigden. De vier Royals en misschien zelfs de koning zelf. Als hij u, eh, jou misschien ziet dat hij er weer zin in krijgt.' zei Chris. Maddison dacht na. Dat is waarschijnlijk waarom ze moet kiezen. 

'Ik voel dat er een maar in zit. Hierdoor ben ik namelijk niet in gevaar.' zei Maddison. Ze was op het puntje van haar stoel gaan zitten. 

'Nee, dat klopt. Er is namelijk een soort geheime achterdeur naar de troon. Een keer in de zoveel tijd is er een meisje wat sterk genoeg is om de krachten van alle vijf de vampiers tegelijk kan weerstaan. Ze is rationeel en een hele goede koningin. Ze is menselijk geweest en kan daardoor de positie van de mensen verbeteren, omdat ze zich kan inleven in de mens. Deze meisjes zijn zo uniek dat ze vrijwel altijd op de troon komen, ongeacht wie ze kiezen. Maar je moet als vampier op de troon komen. Dus de adel heeft er wel eens een handje van om of deze meisjes te vermoorden, zodat de positie van de mens niet verbeterd, of om haar zelf tot vampier te veranderen en dan de troon op te eisen. Het is een keer eerder gebeurd, maar de Royals wisten haar te verzwakken en uiteindelijk te overtuigen dat ze de krachten niet kon weerstaan. Meestal gaat zo'n meisje voor een van de Royals voordat ze alle testen uitgevoerd hebben en is ze al koningin voorat ze haar konden vermoorden. Maar de testen bij jou zijn al vroeg uitgevoerd. Dit weten we omdat we drie vampiers om je heen zien. Dat betekent dat je er drie hebt kunnen weerstaan. Maar je bent ook nog niet constant bij eentje te vinden, wat betekent dat je nog niet gekozen hebt. Heb ik gelijk?' Chris keek Maddison vragend aan. Maddison was verbaasd. Ze had nog nooit zoveel informatie gehoord. 

'Ik, eh.. Ja, dat klopt. Maar hoezo word ik koningin. Misschien wil ik dat wel helemaal niet.' zei Maddison. Ze was in de war. Zoveel informatie, dit moest ze eerst behappen. Veel tijd had ze hier niet voor. Er werd op haar deur geklopt. 

'Binnen.' riep Maddison. Ze stond op. Maddison had geen zin in verrassingen en ze kon dus maar beter voorbereid zijn. Ze keek nog even naar Chris. Ze zag er niet bang uit, eerder nieuwsgierig. 

'Hallo schoonheid.' zei Mercury vrolijk toen hij binnen kwam. Chris viel hem gelijk op. Maddison merkte gelijk dat zijn humeur van vrolijk naar chagerijnig omsloeg. Ze hield beide goed in de gaten. Maddison wou graag weten wat Chris nog meer te vertellen had. Bovendien had ze wel behoefte aan een vriendin hier in het paleis. Plotseling zag ze Chris met haar hoofd schudden. Het was niet zo gek dat zij de Royals al eens eerder had gezien, maar ze had niet gezegd dat ze Mercury persoonlijk kende. Maddison besloot om er voor nu niet op te reageren. 

'Hee, Mercury. Wat kom je doen?' vroeg ze in plaats daarvan.

'Ik kom jou halen. Je zou naar de bieb komen, weet je nog.' reageerde Mercury lichtelijk geirriteerd. Hij wendde zijn blik op Chris.

'Zou jij haar niet komen brengen?' In zijn stem klonk woede. Alsof hij iets wilde verbloemen. 

'He, he, doe even rustig. Ik wou zelf naar mijn kamer, ik wilde afstand van jullie.' zei Maddison. Ze merkte dat er iets aan de hand was maar ze kon haar vinger er niet opleggen.

'Maar hoe wist jij dan dat ik op mijn kamer was?' vroeg Maddison zich hardop af. Mercury haalde zijn schouders op.

'Gewoon een gokje.' Hij leek wat rustiger te worden.

'Schoonheid, hoe bedoelde je eigenlijk dat je wat afstand wou?' Alsof Mercury zich nu pas realiseerde dat er een reden was waarom ze niet in de bieb was.