The perfectly wrong summer

31. ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΦΑΚΕΣ

Δαφνης POV

Καποιος μου χαιδευε τα μαλλια και χαμογελασα στον υπνο μου.

"Ορφεα σκασε." μουρμουρισα και το χέρι απομακρυνθηκε απο το κεφαλι μου.

"Δαφνη ποιος ειναι ο Ορφεας!!! ;;" η βαρια φωνη του μπαμπα μου με εκανε να ανοιξω σιγα σιγά τα ματια μου.

Σκατα.

Παιξτο χαλαρη.

"Καλημερα λεει ο κοσμος." ειπα και τεντωθηκα με το πασο μου.

" Αυτο ηρθα να κανω, αλλα φαινεται αλλον περίμενες." μου είπε αυστηρα και ξεφυσηξα.

" Κανεναν δεν περιμενα. Και τελος πάντων τι ηρθες να μου πεις;" αλλαξα θεμα και εκατσα οκλαδον στκ κρεβάτι μου.

Με πλησιασε και εκατσε δίπλα μου.

"Απλα οι δουλεια δεν παει καλα και πρέπει καθε φορα να κανω πολλα πράγματα για να μην με απολύσουν και μαλιστα όχι μονο εμενα αλλα το μισο προσωπικό. " ειπε και επιασα το χερι του στοργικα.

"Μπαμπα -

" Οσο γι' αυτον τον Ορφεα δεν μου γεμίζει το ματι και καλυτερα να κανεις παρεα με παιδια που εχουν πνευματικη καλλιέργεια." ειπε αυστηρά και σηκωθηκε απο το κρεβατι μου

Παρακαλώ; πνευματική καλλιέργεια; απο ποτε νοιαζεται ο μπαμπας μου για την" πνευματική καλλιέργεια" των φιλων μου;

Στριφογυρισα τα ματια μου και τον κοιταξα με ενα dead look.

" Κανω παρεα με μια χαρα παιδιά και πιστεψε με αυτες οι πνευματικές καλλιεργειες δεν βοήθησαν ποτε κανεναν να βρει φιλους." ειπα μεταξύ σοβαρου και αστείου, αλλα το σοβαρό βλεμμα του δεν εξαφανιστηκε απο το προσωπο του.

"Το εννοω. Θα γυρισω το απογευμα." ειπε και βγηκε απο το δωμάτιο μου αφηνοντας με αφωνη.

Τι βλακειες ειναι αυτες; Με οποιον θέλω θα κανω παρεα!

Κατεβηκα στην κουζινα και η μαμα μου ηταν μπροστά απο μια κατσαρολα μαγειρευοντας και διαβαζοντας ενα βιβλιο συνταγών.

" Μερα. " ειπα κακοκεφη και η μαμα μου γύρισε στο μερος μου χαμογελώντας.

"Καλημέρα γλυκιά μου." μου ειπε καθως έβαζα το γαλα στα δημητριακά μου.

Ναι δεν ειναι 'καλη' ομως. Γι' αυτο ειπα' μερα. '

Έξυπνο ε;

Οχι:)

Ενταξει-.-

"Τι τον επιασε τον μπαμπα με τους φιλους μου;" ρωτησα και η μαμα μου εκλεισε το ματι  της κατσαρολας και έκατσε απέναντι μου.