Torn Between Dreams and Reality

CHAPTER 19 Disturbances

I’m slowly getting pissed about this matter. “What?! I don’t understand!”

“Don’t shout hijo. Calm down,” saway ng Mom ko.

“How can I calm down? You’re planning my life without telling me!” I spat.

“This is for you son. I’ll be preparing you to handle our business.”

“So that’s what this is all about? That business!?” ‘Of course it’s about business!’ I wanted to say in the back of my mind.

“Yes.” Tuloy lang sa pagkain si Daddy na parang kontrolado nya ang lahat samantalang ako naman, unti-unti na nawawalan ng gana, “That’s just two months. Full training. No night outs and parties. Magbbreak ka lang sa debut ng ate mo. No cellphones, even internet.”

God damn this!! >.<

“This is absurd! I’m not coming!” Tumayo na ako. Hindi ko na uubusin yung kinakain ko.

Aakyat na lang ako sa kwarto. I just don’t want to hear any more of this!

“You’ll come, sa ayaw mo at sa gusto.” Narinig ko pang sinabi nya yan bago ako tuluyang maka-akyat.

“BULLSHIT!” sigaw ko sabay balibag ng pinto ng kwarto pagkapasok ko.

“Fuck my life!!” Ginugulo ko na yung buhok ko sa sobrang bwisit!

How can they plan this without telling me?! I have a right! This is my fucking Life!

Si Zoe, sya ang dahilan kung bakit ayaw kong mawala ng matagal. Ayokong maudlot yung samahan naming ngayon pa lang nabubuo.

I’ll stay. For her. For us.

Ngayon pa talaga ‘to nangyari kung kelan nahuhulog na ko sa kanya.

“Ahh! Shit!”

Humiga ako sa kama para kalmahin ang sarli ko dahil baka may masira pa akong gamit dito ‘pag nagkataon.

I’ve decided. Hindi ako sasama.

(NEXT DAY)

Katatapos ko lang mag-lunch. Hindi ako sumabay sa kanila. Hindi na ako nakapag-breakfast dahil late na din ako nagising.

Bwisit padin ako sa plano nila.

Paakyat na ‘ko ng hagdan para bumalik ulit sa kwarto ko.

Kung walang laro ngayon, maghapon na lang akong magkukulong sa kwarto.

“Dwight,” tawag sakin ni Mommy.

Tumigil ako sa pag-akyat ng hagdan

“Dwight, let me talk to you.”

Bumaba ako para lapitan sya.

“You know Honey, your Dad is just helping you. Para hindi ka mahirapan sa future. You know you’ll replace him when time comes, right?”- Mom

“I know, but how come you did not tell me?” I questioned her. I can’t believe pati sya tinago ito sa’kin. Buti pa nga si Cassey alam. “What life am I suppose to face there? No cellphone? No internet? It sound like I’m going to jail!” Napapa-kunot nanaman yung noo ko dahil sa bwisit.