ေဆာအင္းမင္းသမီးနဲ႔ေတြ႔အၿပီးပြဲေတာ္က်င္းပရာေနရာသို႔သူတို႔ဆက္ေလ်ွာက္လာခဲ့ရာလမ္းတြင္အပ်ိဳေတာ္တစ္ဦးကမိဖုရားေခါင္ႀကီးအေခၚေတာ္ရိွသည္ဟုဆိုကာလာေရာက္ေခၚေဆာင္သျဖင့္သူ႔မွာတစ္ေယာက္တည္းေယာင္နနႏွင့္လိုက္ပါလာရေလသည္...။
"မယ္မယ့္ရဲ႕နန္းေဆာင္ကဟိုဘက္လမ္းကသြားရတာမဟုတ္ဘူးလား..."
အပ်ိဳေတာ္ေလးလမ္းမွားသြားသျဖင့္သူကပ်ာကယာသတိေပးလိုက္ပါေသာ္လည္းအပ်ိဳေတာ္ေလးကျပံဳးရင္းေခါင္းခါျပကာ...။
"လိုက္သာလိုက္ခဲ့ေပးပါသခင္ေလး႐ွင့္...ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမလမ္းမမွားပါဘူး..."
"ဟင္?"
သူလည္းေယာင္နနႏွင့္ဆက္၍လိုက္လာခဲ့ရာအတန္ၾကာေအာင္ေလ်ွာက္ၿပီးေနာက္နန္းေတာ္အေနာက္ဘက္နားရိွအသံုးမျပဳတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာအေဆာင္ေဟာင္းတစ္ခုေ႐ွ႕သို႔ေရာက္လာေလသည္...။
"ဝင္သြားလိုက္ပါသခင္ေလး႐ွင့္..."
အေဆာင္ေဟာင္းထဲသို႔ၫႊန္ျပကာေျပာအၿပီးေခါင္းငံု႔အ႐ိုအေသျပဳကာထြက္သြားေသာအပ်ိဳေတာ္အားမ်က္စိတဆံုးလိုက္ၾကည့္ကာသူေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ရပ္ေနမိဆဲ...။ဒီထဲမွာဘာရိွလို႔သူကဝင္ၿပီးဘာလုပရမွာတုန္း!!!။ေတြးေနတာထက္ဝင္ၾကည့္တာပိုျမန္မည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ညာဘက္လက္အတြင္းရိွယပ္ေတာင္ငယ္အားခါးစည္းႀကိဳးတြင္ခဏထိုးလိုက္ရင္းေဟာင္းႏြမ္းေနၿပီျဖစ္ေသာတံခါးမႀကီးအားအသာအယာတြန္းဖြင့္လိုက္သည္။
"ကြၽီ..."
"အင့္..."
႐ုတ္တရက္လက္မွေဆာင့္ဆြဲခံလိုက္ျခင္းႏွင့္အတူတစံုတေယာက္၏ရင္ခြင္ထဲသို႔အင့္ခနဲေရာက္ရိွသြားေလသည္...။ႏွာေခါင္းဝအတြင္းက်ီစယ္လာေသာကိုယ္သင္းနံ႔ေလးေၾကာင့္အံျသသြားေသာ္လည္းတဆက္တည္းမွာပဲမျဖစ္ႏိုင္တာဟုေတြးမိကာေခါင္းခါလိုက္မိသည္...။သူကဘယ္လိုလုပ္ဒီေနရာကိုေရာက္ေနပါ့မလဲ...။ဒီေန႔ကလျပည့္ပြဲေတာ္ေလ...။
YOU ARE READING
Tearful Blues
Historical Fictionခ်စ္ျခင္းသည္....ျဖဴစင္စြာေပးဆပ္တတ္သူႏွင့္ျမတ္ႏိုးစြာပံုအပ္ခ်င္သူၾကား ....႐ိုး႐ွင္းစြာျဖစ္တည္ခဲ့ေလသည္။ Collaboration by CD_Jeon_12 and Eri_Y @nwelaykai Cover by Akari Xing
