တစ္ပတ္။ ဟုတ္သည္။တစ္ပတ္ရွိခဲ့ျပီ။ စသိသည့္ေန့မွစ၍တစ္ပတ္အတြင္းကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြကိုထိန္းသိမ္းရန္က်ြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ထို့ေျကာင့္Pa Pa ႏွင့္လည္း ခပ္ကင္းကင္းေနခဲ့ပါသည္။သို႔ေသာ္....
ပိုေသခ်ာလာေသာခံစားခ်က္ေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္႐ူးခ်င္လာမိသည္။
Pa Paႏွင့္ေတြ႔တိုင္းလည္း ပံုမွန္ထက္ပိုခုန္ေနေသာ ရင္ခုန္သံေတြေျကာင့္
Pa Pa ႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမည္ကိုေၾကာက္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံေတြအား Pa Paသိသြားမွာေၾကာက္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြကိုသိၿပီး Pa Pa ကြၽန္ေတာ့္အနားကထြက္သြားမည္ကိုစိုးရိမ္သည္။သို႔ေသာ္.............
.
.
.
.
.
.
.
.
က်ြန္ေတာ္ကစိုးထိတ္ေနေသာ္လည္းPa Pa ကေတာ့သိမွာမဟုတ္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူမ ေၾကာင့္။Jung Sumiဆိုေသာသူမေၾကာင့္။ ကြၽန္ေတာ့္အား Guideအျဖစ္စာသင္ေပးေနေသာသူမေၾကာင့္။
ကြၽန္ေတာ္သိသည္။ Pa Pa သည္သူမအေပၚခံစားခ်က္႐ွိသည္ဆိုတာ။
သူမအားၾကည့္ေသာ Pa Paအၾကည့္ေတြ။
အရမ္းေႏြးေထြးလြန္းသည္။ သူမအျပဳအမူတစ္ခုခ်င္းစီကိုၾကည့္ေနတတ္ေသာ Pa Paမ်က္ဝန္းေတြကျမတ္ႏိုးမႈအျပည့္။
ကြၽန္ေတာ္တစ္ခါမွမျမင္ဖူး မေတြ႔ဖူးခဲ့ပါ။
ၿပီးေတာ့ သူမ။အေဒၚျကီးေျပာဖူးသည္။ သူမကိုစ,စေတြ့တုန္းကအေဒၚျကီးက 'လန့္သြားသည္'တဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲလို႔ကြၽန္ေတာ္ေမးေတာ့ အခ်ိန္တန္ရင္သိရမယ္တဲ့။အဲ့တုန္းကကြၽန္ေတာ္နားမလည္ခဲ့ပါ။အခုေတာ့သိသြားၿပီ။အေဒၚႀကီးအားကြၽန္ေတာ္အတင္းေမးၿပီးသိရျခင္း။ သူမသည္အတိတ္က ကြၽန္ေတာ့္အေမျဖစ္သူႏွင့္ဆင္သည္တဲ့ေလ။အထူးသျဖင့္သူမမ်က္ဝန္းေတြ။
သူမသေဘာေကာင္းပါသည္။က်ြန္ေတာ့္အေပၚလည္းေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လိုဆက္ဆံသည္။ လက္မလႊတ္သင့္ေသာအမ်ိဳးသမီးလည္းျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္မဟုတ္။ Pa Paအတြက္..........
ကြၽန္ေတာ္သားမိုက္တစ္ေယာက္မျဖစ္ခ်င္ပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ Pa Paသာ သူမအေပၚခံစားခ်က္႐ွိလ်ွင္ကြၽန္ေတာ္ကူညီမည္ဟု...........ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြကို ႐ိုက္ခ်ိဳးၿပီးဘျဲဖစ္ျဖစ္..........
