Our seaside escape

02

Pagka park ng driver sa parking ay nag sibabaan na kami may pumuntang 5 maid sa van namin para tulungan kaming bitbitin ang mga gamit namin at ang mga regalong natanggap namin mula sa aming mga fans.

Malaki ang Mansion na ito dito kami dati nakatira bago kami lumipat sa korea pero di ko na maalala ang pasikot sikot dito at ni renovate din siya dahil luma na madami na ding nag bago kaya nag pasama ako sa isang maid patunggo sa kwarto ko.

Pinasok na nila ang iba ko pang mga gamit sa kwarto ko at sinara na ang pinto malaki ang kwartong ito pero napaka plain niya tingnan kailangan naming mag shopping ni Chelse bukas para idecorate ang kwarto ko mag papatulong din ako sakanyang idecorate ang mga guest room dito dahil sobrang plain nang mga ito.

May isang california king size bed na color white sa gitna nang kwarto ko at grey na side table sa magkabilaan nito dito. May T.V rack sa harap nang bed at marble design sa likod nito.

Sa gilid ay ang isang sliding door papunta sa aking terrace. may bathroom din ito at walk in closet sa loob.

Inayos ko ang mga damit ko at nilagay sa closet. 

pumunta ako sa lanai dahil amboring dito at para na din mag relax napaka peaceful kasi dito sa lanai area nang mansion.

ang fresh nang air dahil puno ito nang mga halaman pinapanood ko ang tubig na umaagos mula sa mini waterfall at malalim na nag isip kung ano na ang kalagayan nang mga kaibigan ko sa korea .

 di ko din maiwasang mapa isip kung anong klaseng mga kaibigan ang mag kakaroon ako dito sa pinas.

may naalala tuloy ako tungkol ito sa  isang lalaking nag papasaya sakin tuwing ako ay nalulungkot at ang nagturo sakin na mahalin ang sarili ko bago ang iba it's kinda corny but yeah.

 He's my childhood friend I've lost contact with him nung lumipat kami sa korea. 4 years old palang ay kasama ko na siya.

Nag kita kami sa isang park malapit sa village namin.......

"Yaya nasan ka na." paluhang sabi nang batang si Blair. Hinahanap niya ang yaya niyang ngayoy nawawala. Napadpad siya sa swing at umupo dahil sa pagod kakahanap nang kanyang yaya.

tuluyan nang bumuhos ang luha sa mukha nang batang si blair natatakot siya na baka di na niya mahanap ang kanyang yaya at di na makauwi sa kanyang parents at kuya.

"Hey?" sabi nang isang batang lalaki hinanap ni Blair ang boses na kanyang naring tumingin siya sa gilid niya at nakita ang isang batang lalaking nakatayo na may hawak na panyo sa tabi niya.

Tiningnan lang ni Blair ang lalaki nang bigla nitong inabot sakanya ang panyong dala dala.

"Wipe your tears." sabi nang batang lalaki kinuha ni Blair ang panyo na inabot nang bata at pinunasan ang kanyang mga luha.

"Why are you crying you look ugly."sabi nang bata na ikinagulat at kina inis nang batang si Blair

"My yaya is missing I don't know where she is and I am not ugly my mom always says that Im very beautiful and that I should be an artist or model because of it hmppp." inis na sabi ni Blair at tumahan na sa pag iyak.

"Whatever I'll help you find you're yaya come with me." dali daling sumunod si Blair sa lalaki hanggang sa makapunta sila sa isang Matandang babaeng naka upo sa bench.

"Lola she's lost." sabi nang batang lalaki sa matanda sabay turo kay Blair

"What's your name hija." worried na sabi nang matanda

"My name is alexa and Im not the one who's lost it's my yaya I can't find her anywhere so she's the one who is lost."Blair said to the woman natawa naman ang matandang babae sa sinabi nito.