Forgetting Samuel

Kabanata 36

Definitely, maybe.

Tila may urge tuloy si Ady na balikan ang kahapon para kahit papaano ay mawarningan ang ina at ang kaniyang Tita Rowyna about sa anunsyong iyon. If only she knew. Guess, with her snooping around other's business characteristic isn't enough.

But thinking about Samuel na makikipag-break din sa kaniya after three whole months dahil pupunta na itong States? It wasn't that appealing either. If felt wrong and... a torture.

She'd been asking herself for a whole week if he really did love her like she did. Kasi hindi magiging ganoon kadali na maglet go, just because of a stupid announcement, lalo na kung mahal mo talaga iyong tao. It wouldn't be that easy.

"What are you even thinking about? Hop in." bigla ay nakarinig siya ng boses, eksaktong paglabas ni Ady sa front door.

Napapihit ng ulo ang dalaga at saka nakita si Samuel sa garahe na nakasakay sa kotse, tila ba kanina pa pinapanood ng binata si Ady sa nakababa nitong bintana.

Hindi makita ni Ady ang mga mata ni Samuel, upang malaman kung anong expression ang mayroon sa mukha nito, dahil nakasuot ito ng sunglasses. She's wondering if he's hurt, or if he's frowning. Pero naging baliwala na rin iyon kay Ady. Natutuwa lang siyang hinintay siya ng lalaki doon. Just a simple thing, pero ikalulubag ng loob niya.

It's also a good thing, para hindi na niya kailangan pang sumakay sa taxi.

It's also a good thing na pinansin na siyang muli ng binata

Narealize na ba niya ang mali niya at babalik na siya?

Ady's heart clenched with that very thought. She felt too dumb and stupid, na gusto lang makuha muli ang lalaking basta lang siya binasura. She felt too easy and too open. Pakiramdam niya ay napaka available niya sa lahat ng gugustuhing pumasok. It felt too wrong.

"Kanina ka pa?" tanong ni Ady. Pilit niyang tinanggal ang emosyon sa kaniyang mukha dahil sa guilty feeling na bumabalot sa kaniya.

"Do you even think I'm waiting for you? I was about to leave, and since you went out, I'll gladly give you a ride." malamig na sagot ni Samuel.

Tumikhim si Ady at saka binaliwala ang mood ni Samuel. What she's thinking was the fact na kanina pa lumabas ng bahay si Samuel, pero ngayon ay sinasabi nitong paalis pa lamang siya. It was too suspicious, leading to the fact na talagang hinintay nga niya ang dalaga.

The very thought of him waiting for her made her lips curl up a smile.

"Let's go back together." puno ng conviction na sambit ni Ady nang napuno ng katahimikan ang kotse nang magsimula nang magmaneho si Samuel palabas sa village kung saan nakatira sila Ady.

Tila biglang nagulat si Samuel sa sinabi ng dalaga dahilan para mapakapit ng mahigpit sa manibela ng kotse.

"What's so surprising?" naitanong agad ni Ady nang matunugang hindi sasagot si Samuel sa kaniyang sinabi. "You're still acting like you care... like you want me."

"Because I do care... and I do want you." iyon na lamang ang nasabi ni Samuel tapos ay hindi na siya muli pang nagsalita, bagkus ay tahimik na lamang siyang nagmaneho.

That made Ady's teeth grind. "Then, we're back together." she concluded that made Samuel whip his head towards her direction.

"Don't make the situation even more difficult." he snapped that made Ady face palm.

"You know what's funny, Samuel?" tila sarkastiko na lamang na nasambit ni Ady sa lalaki habang tila hindi makapaniwalang napapailing, matapos ang matagal na katahimikan sa kotse habang nagdadrive sila papuntang Malabon.