Utracona córka

Rozdział 1

Tak więc zostałam sama. Z długami, bez rodziny, bez bliskich przyjaciół. Na domiar złego miałabym zamieszkać z Nim? Nigdy. Nienawidziłam go. Nienawidziłam go z całego serca. Nawet jego nazwisko przyprawiało mnie o mdłości. Carlisle Cullen.

CPOV

-Już się nie mogę doczekać – zaśmiałem się cicho słysząc swoją córkę. Alice była podekscytowana swoimi osiemnastymi urodzinami, które wciąż były parę miesięcy przed nami.

- I z czego się tak cieszysz? Prócz tego, że będziesz o rok starsza nic się nie zmieni – powiedział Edward przestając grać na fortepianie. Był on bratem bliźniakiem Alice.

- Edward ty nic nie rozumiesz! Emmett na swoje osiemnaste urodziny dostał samochód! – pisnęła Alice. Edward uśmiechnął się pod nosem.

- Chcę volvo, tato – powiedział patrząc na mnie i ponownie zaczął grać na fortepianie. Odwróciłem się słysząc śmiech mojej pięknej żony. Esme, miłość mojego życia.

- Są tak pewni, że dostaną samochód? – zapytała rozbawiona tuląc mnie od tyłu. Odwróciłem się i pocałowałem ją w czoło, tuląc mocno do siebie.

- Emmett dostał auto, więc i oni chcą – powiedziałem patrząc na mojego najstarszego syna, Emmetta wchodzącego do salonu. Emmett był starszy o rok od Edwarda i Alice.

- Chcę czerwone auto! – powiedziała podekscytowana Alice. Esme pokręciła głową i wskazała na zegarek.

- Jeszcze parę miesięcy do waszych urodzin. Teraz musicie iść do szkoły, bo się spóźnicie – powiedziała. Edward westchnął przerywając grę i wstał biorąc torbę ziemi.

- Emmett rusz się – powiedział Edward. Emmett nie podniósł głowy pisząc na telefonie. Alice wyrwała mu komórkę z ręki ignorując krzyk niezadowolenia Emmetta.

- Rosalie Hale? Czemu mnie to nie dziwi? – zaśmiała się oddając mu telefon. Rosalie i Emmett są parą już drugi rok. Z początku trochę mnie martwiło, że w tak młodym wieku Emmett zaangażował się w tak poważny związek, ale widzę jak się kochają. Nie zdziwiłbym się, gdyby oświadczył się po zakończeniu liceum, chociaż wolałbym, aby skończyli pierw studia.

- Ok., idziemy. Muszę jeszcze zgarnąć Rosalie i Jaspera – powiedział Emmett wstając i chowając telefon do kieszeni. Oczy Alice zaświeciły się na wspomnienie Jaspera. Jasper Hale, brat bliźniak Rosalie i od niecałego miesiąca chłopak Alice. Emmett i Edward nie byli zadowoleni, gdy ich siostra zaczęła spotykać się z ich przyjacielem, ale nie mogli nic na to poradzić. Dzieci pożegnały się i wyszły z domu. Podszedłem do okna patrząc jak wchodzą do samochodu i odjeżdżają z podjazdu.

- Hej, wszystko w porządku? – zapytała Esme z troską, podchodząc i ściskając moją dłoń. Uśmiechnąłem się smutno i spojrzałem na moją żonę. W jej oczach od razu zaiskrzyło zrozumienie.

- Myślisz o Isabelli – szepnęła smutna. Esme od początku obwiniała się, że przez nią straciłem kontakt z córką, ale to nie była prawda. Przytuliłem Esme do siebie i westchnąłem czując jak oddaje uścisk.

- Jest w wieku Edwarda i Alice. Jej osiemnaste urodziny też są za parę miesięcy. Myślisz, że Renee zgodzi się, żebym kupił jej auto? – zapytałem z góry znając odpowiedź. Od kiedy odszedłem od Renee ta nie przyjęła ode mnie nawet grosza. Przyznaję, byłem winny. Miałem romans z Esme, ale nie potrafiłem inaczej. Zakochałem się w Esme będąc mężem Renee. Na tej podstawie wzięliśmy rozwód z orzeczeniem o mojej winie. Dzięki temu Renee dostała pełną opiekę nad Isabellą. Mogłem ją odwiedzać jedynie w weekendy, ale kiedy próbowałem Renee wpadała w histerię. Myślała, że chcę zabrać jej córkę. Postanowiłem przeczekać, aż Renee dojdzie do siebie po rozwodzie. Po roku miałem dość, chciałem zobaczyć moją małą Isabellę. Wtedy też Renee powiedziała, że Isabella nie chce mnie znać. Poznała prawdę o moim romansie i gardzi mną. Kiedy chciałem jej wszystko wytłumaczyć, błagałem Renee o chociaż godzinę z Isabellą, ta orzekła, że Isabella w końcu zaczęła dochodzić do siebie po moim odejściu i mój powrót by ją złamał. Byłem załamany. Nie ja jeden. Esme nie mogła mieć dzieci, opowiedziałem jej o Isabelli wszystko i bardzo chciała ją poznać. Widząc, jak patrzy na zdjęcia Isabelli wiedziałem, że kocha ją jak własną córkę, nawet jej nie poznawszy. Dlatego tak bardzo kochałem Esme. Miała złote serce.